EODA osoa

(...)
Lengo batez emen esan bezala, -di atzizkiaz xehetasun zonbait bildu ditut, eta zuen baimenarekin irakurriko. -Di botanika atzizkia? Galdera nagusia auxe izango litzake. Au zen, izan ere, gure zuzendari jaunak eskatu zigun azterketa. // Alare, joera asko ditu atzizki onek eta banaka banaka aipatu beharra izango ditugu. [...] 6.- ZUGAITZ EZ DIRENAK [...] Zugaitzez landako itzetan ere zernahi joskera mota ba da. Goazen pixkaka: // a) Toponimia’ko itzak. Askotan ez da aisa jakiten zugaitz erroko itzak diren ala bestelakoak. Gañera etimoloji kontuan sartzea istillu gaiztoan sartzea izango litzake. Botanikakoak ala ez, toponimi itzak diren bezala emango ditugu; ala, // Loidi // Balerdi // Guridi // Berridi // Emaldi // Gabadi // Arbadi (Luzaide’n) // Txopordi (Urdiain) // Anbulodi // Berazadi // Arbeldi, Alberdi, Arbildi // Txertudi, Chaurtudi // Capayndi // Galardi (Aralar mendian) // Asurdi (Ituren’go mendia) // Belandia (Araba’n)
(...)

(...)
Cfr. J. Sarorhandy, "Vestiges de phonétique ibérienne en territoire roman" , RlEV, VII (1913), pp. 475-497, y mis trabajos "Cuestiones de Toponimia vasca circumpirenaica", En torno a la Toponimia vasca y circumpirenaica, Bilbao 1986, p. 253, nota 8, y "Sobre el sufijo colectivo -di < -dui < -doi, así como también sobre los topónimos Lapurdi, Ilurdoz, Loidi, Lo(h)iola y sobre la etimología de la palabra idoia / udoia / iduia", De re philologica linguae uasconicae III, Bilbao 1990, p. 65 y ss., último publicado, donde sobre ésto digo lo siguiente: "Por ibérienne hay que entender 'vasco primitivo', según su concepción vigente a la sazón. Incluye un mapa y estudia áreas de zona románica que comprende las dos vertientes de los Pirineos aragoneses en que se dan fenómenos de conservación de p, t, k intervocálicas, así como también de paso de p, t, k a b,d, g tras l, m, n, r. Estos fenómenos se dan curiosamente fuera del área vasca actual, limitando también con Zuberoa, mientras que en este último dialecto vasco, incluyendo el roncalés, son reacios, en contra de la tendencia de todos los demás dialectos, a la sonorización de oclusiva sorda tras -l- y -n-, fenómeno que acaso pueda deberse a que en áreas románicas no alejadas de la de dichos dialectos vascos se produjo, según todos los indicios, una reacción a la sonorización señalada, la cual no se correspondía, por otra parte, con ningún modelo de capacidad difusora que existiera en las lenguas románicas en general. En cuanto a la sonorización de oclusiva sorda tras -r-, si bien no se trata de un fenómeno fonético extendido en la lengua vasca actual, hay indicios de su existencia en la misma". // Además de los escasos ejemplos que señala Saroihandy hay algunos más que recojo allí, tratando también de la forma Lapurdo, nombre de un oppidum, según aparece a finales del siglo IV en Notitia Dignitatum, e incluso más tarde, el cual estaba situado en las inmediaciones de Bayona, y que dió lugar al nombre del territorio vasco de Lapurdi, francés Labort, en cuya base se encontraría lapur 'ladrón', así como tambien del nombre de persona medieval Illurdo, y su doblete Ilurde, -comparable con elementos protovascos del tipo Ilvrberrixo de inscripciones aquitanas antiguas, divisibles en ilur- + otro elemento-, con patronímicos Illurdoiz- e Illurdoç, este último estratificado en la toponimia navarra como llurdoz
(...)

(...)
Berdintsu gertatzen da etxe-izenetan toponymo berak hurrengo argigarriren bat daramanean -gorago etxe-izen ez direnetan ere ikusi dugu-: Goitia / Beitia, Goikoa (Goikoetxea) / Bekoa, Goieaskoa (Goieaskoetxea) / Beaskoa (Beaskoetxea), Go(i)ena (Go(i)enetxea) / Barrena (Barrenetxea), Go(i)enengoa / Barrenengoa (Barrenengoetxea), Onaindia / Araindia, Aruzkoa / Onuzkoa, Garaia / Beherea, Ga(i)nekoa eta Goitikoa / Azpikoa (Azpitikoa) (Azpikoetxea), Garaikoa (Garaikoetxea) / Beherekoa, Aurrekoa (Aurrekoetxea) /Ostekoa (Osteikoa, Ostaikoa, Ostenkoa, Ostaikoetxea) [142. oin oharra: Eta baita Osteingoechea ere, Fog. 1704, Gatikan] eta Atzekoa (Atzekoetxea), Emetikoa (Emendikoa) / Andikoa (Andikoetxea), Zaharr(a) / Berri(a) (Barria), Erdikoa, Aurtena (Aurtenetxea), Aurtenekoa, Aurtenengoa, Auzokoa (Auzokoetxea), Urrutia (Urrutikoetxea, Urritikoetxea), Bengoa (Bengoetxea / Beingoetxea) (Beingoa), Goia, Ga(i)na, Bein, Beina (Beiña) [143. oin oharra: Bada Beinacoa baserria Ipazterren, Fog. 1796, aurretik finkaturiko Beina formari artikulurik kendu gabe sorturikoa, agian pertsona bati hala deitzen zitzaiolako, gaztelaniaz '(la) casa de Beina' litzateke formazio derivatuaren itzulpen jatorrizkoa], Azpia, Bitarte, Aurre, Aldea, Aldekoa, Basterra (Basterretxea), Zearra, Etxenagusia, Urrengoa, Errota, Etxaun, Soloa, Zelaia, Buru, Arte, Ondo, Uriarte, Arteetxe, Saletxe, Abeletxe, Jauregi, Torre(a) (Torretxea), Etxabarria, Etxatxua, Ormaetxea, Nagusia (Etxenagusia), Andia (Etxeandia) / Txiki(a), Txikerra, eta baita -txu edo -txo berrekailu diminutivoa ere bestea baino tipiagoa dela adierazteko, eta horren ondorik Txikerrena, eta abar. Badira Urazurrutia eta Urazandi ere, bigarrenak kasuren baten Urazemendi ere izan dezakeela, uren nongo aldetik begiratzen den [144. oin oharra: Hori gertatzen da Deban, uraz bestaldean dagoen etxeari Urazandi deitu izan baitzaio, baina Mutrikuarrek Urazemendi. Hala erran zidan Gerardo Elortza irakasle eta ene adiskide on denak]. Batzutan dokumentazioan ikusten da Goitia bat Goikoa bihurtu dela, eta Beitia berriz Bekoa. Dokumentazioa mapetan jarririk agian zerbait argituko litzateke khronologiari dagokion arazoa. Horretarako gai asko bildu beharko litzateke aurretik
(...)

(...)
Loibe, < lohi + behe, edo Loidi, < lohi + -d(u)i
(...)