Leku-izenak

(...)
Era onetan dabillen erdi-otz epen fededun alfer nagiari esan dakioke len Jangoikoak *Sardisko Obispo uts-dunari gaztigatua, ta ari Jangoikoak gaztigatu ziona da: Biziaren antza ta izena badezu ere, illa arkitzen zara zu nere begietan; bada nagiz ekusi nai ez dezu zere bekatua ta bekatuz galdu dezun animako bizia: qq
(...)

(...)
Baña Jangoikoaren gauz on beretan erdi-otz epel ta nagiro ibilli ta bekaturatzen den anima artaratzen da erdi itsuan ta zertara den ezpaleki bezala, ta bere bekatuan zabal-zabal etzanagatik zutik dagola deritza ta bekaturik bage, ta ez du hura beregandik kenzeko oñik igitzen, ta libru onak dakarten guzia ekusi ta ere, ta predikari jaunak esaten dutena adituagatik, ez-ekusi ta aditu egiten du; zeren uste ez duen arentzat dela oriek dioten edo dakarten gauza; ta orretan gelditzen da bere eriotz gaizto bereraño ta Jangoikoak bere bekatu izugarriarekin, *Sardisko Obispo galduari bezala, begitan eman arte guzian; ta arte orretan bekatu ageri zenbait egin ta ere, gogorzen da bere artan, ilzen da gero bere bekatuaren urrikizunik bage ta sekula guzirako galzen da gorpuz ta anima
(...)