garastatu (FSeg ap. A.),
garuztatu (-auV-m ap. A). Regar; rociar. Ontzi bat gora yaso ta illotza txirrioan iru bider garastatu zun. 'Cubre el cadáver con triple libación'
.ZaitSof 173.
Intzez garaztaturik. Ib. 125.
Garaztatu neurri otzaz zure aserrearen sugarra. AmezHamlet 117.
Zutaz egarri diran animak [...] Zuk garaztatzen dituzu iturri izkutu eztiz. OrAitork 394.
Edendik ibai bat sortzen zan, baratza garastatzeko. OlGen 2, 10 (Urt ihinztatzeko, Ur erregatzeko, Dv urztatzeko, Ker bustiteko).
Lurriña bakarrik igotzen zan lurretik lur azal guzia garastatuaz. Ib. 2,6.
Euri adiskidetsuz garaztatu ditzala. IbiñVirgil 109.
[Illargizko txirrindolak] bere dizdiaz garaztatzen dau / lurraldea ta etxola. AtutxaMugarra(ap. DRA).