(L ap. A ; Urt I 178, Lar Sup, Dv, H), egarsu (B, L, BN, S ap. A ; SP, VocBN , Gèze, Foix ap. Lh.), egartxu (Ae ap. A Aezk 291 ).
Sed abrasadora; (fig.) deseo vehemente. v. egarri. Tr. Usado por autores septentrionales desde principios del s. XVII; su uso va disminuyendo en el s. XIX, y es escaso en el XX. La forma egartsu es algo más frecuente.
Ene egartsu handiaren sua. Mat 250. Hunen handi da egartsua. EZ Man I 53 (64 egarsu). Israeleko iendeak hain zuen egartsu idorra. Ax 511 (V 329). Gure bihotzak bere pasioneen egarsutik libratzen dituena. SP Phil 90. Enegatik hill zarela / Gurutzean egarsuz. Arg DevB 124. Egartsu ezin asesiatuzkoa. ES 200. Ene egartsua aphur bat bederen freskatzeko. Ch IV 4, 4. Zeruko uriaren egarsuz hurrendua. He Phil 494 (92 egartsu). Su bat eta egarsu bat eternitate guzian iraunen dutenak. CatLav 176. (V 91) Egartsuak hiltzerat naramala. Lg I 228. Berze bizian, sü eta egarsü eternal bat. CatLan 116. O justuen egartsua, / Zeruan iraungitzen dena. Monho 144. Ikhustearekin paganoen gutizia, paganoen egarsua, egiaren ikhasteko. Laph 205. Gure bizitze güziaren hobetzeko egarsüiaz. Ip Imit I 25, tí. Zenbeit egunen buruko burutik joanarazten zituen egartsuak. Zerb Gerlan 44. Egar-sutan zen. Mde Pr 162. Egar-su zuen. Mde HaurB 38. Erraiak erretzen zizkion egartsua. MIH 266.