(V-gip ap. Etxba Eib ), arantzetsu (H; -nz- SP), arrantzetsu (Dv).
Espinoso; provisto de púas. " Sagarroi aranzetsua. Zuhaitz aranzetsua " SP. "Épineux, plein d'épines" Dv. "Que abunda en zarzas (o en espinas). Zuk diñozun aldia da arantzatsua " Etxba Eib. .
Presuna haserrekorrak, zuhaitz aranzetsuak bezala dira, eztira ferekatzeko on; nehork uki balitza zaurtzen dute. Ax 290 (V 193). [Sagarroiak] umeak ere bera bezala latzak eta arantzetsuak baititu. Ib. 79 (V 53; Añ GGero ms. 64 aranzatsuak). Gisa berean berthutea ere arantzetsu da, zeren trabailuen eta merezimenduzko obren bidez bere arrosa eta lili ederrak errepartitzen baititu. ES 107. Bertze pharte bat erori zen toki elhorritsu eta arrantzetsu baterat. Etcheberry 218. Zuk ugariazi baituzu gure enda, azi eriokor au sortuz, paradisuan etziran griña arantzatsuetan eskua legun ezarriz. Or Aitork 38. Elorri arantzatsuari eltzaur-ernemiña txertatzen zaio. Ibiñ Virgil 84. Emazteak, lan neketsua kantuz arindurik, oialak orrazten ditu orrazi arantzatsuz. Ib. 75.