(SP, Hb, T-L), laieko (Ht VocGr) .
(Sust. y adj.). Laico. Tr. La forma laieko se documenta en Etcheberri de Ziburu y Haraneder. En DFrec hay 14 ejs. de laiko, 8 de ellos septentrionales.
Majistrua ala diszipulua, bereterra ala laikoa. Lç Adv ** 5r. Aphezak hurrenean / laiekoak oñhatzetik goaz prozesionean. EZ Man II 53 (v. tbn. Man I 30 laiekoak). Halakoa ohi da laikoen pobrezia. SP Phil 280 (He 281 laiekoen edo munduko jenden). Persona laiko. Tt Arima 51. Aphezak bezanbat du / laikoak errezibitzen. Gç 214. Errientsa eta errient laiko. HU Zez 42. Eliza-buruzagiek behar zutela baitezpada laikoen legeri mendu. Lf EG 1956 (1-2), 57. Jaun laiko oien bildurrak etzirela txorakeriak. Vill Jaink 96. Beste lagun batzuekin, apez eta laiko. Larre ArtzainE 259. Hori ez dela elizgizonentzat egina, laikoentzat baizik. MEIG IV 65. Idazle laikoak. MEIG VII 34.
v. tbn. Harb 446. CatLav 359 (V 173). Jaur 152. Elsb Fram 176. Xa Odol 276.