Konpletiboetan esaldi nagusia ezezkoa denean, zein lotura erabili behar dugu, -(e)la ala -(e)nik? Esate baterako: Ez dut uste joanen direnik / Ez dut uste joanen direla. Noiz bata eta noiz bestea?

Ezezkoetan beti -(e)nik erabili behar al da? Ohartu naiz etorri zarela. Ez naiz ohartu etorri zarela ala Ez naiz ohartu etorri zarenik?

Konpletiboak azaltzean, nola azaldu behar ditugu zehar-galderak: konpletiboen barnean ala bereiz?

Uste dut etorri den edo Ez dut uste etorri den bezalakoak onargarriak dira?

Ariketa batean honako galdera hau agertu zaigu: "Noiz -(e)n eta noiz -(e)lako?"

Norgehiagoka irabaziko __________________ itxaropenaz zelairatu ziren

a) zutelaren

b) zutenaren

c) zutelako

Mamua etorriko _______________________ aitzakiaz ez nintzen oheratzen

a) zen

b) zelaren

c) zenaren

Aztertuta dago kontu hori?

1. ’Atariko proba’ batean hau agertu zen:

Behin eta berriz agindu dizut…

- a. …

- b. Isilik egon zaitezen

- c. Isilik egoteko.

Horien artean, c) aukera ematen zen ontzat. Baztertzekoa al da b) aukera?

2. Bestalde, askotan entzun dut, zenbait euskalkitako tradizioan, subjuntiboko esaldietan -(e)n forma dela nagusi, eta -(e)la apenas agertzen dela. Egia al da hori?

Liburu batean hauxe irakurri dut: Guztiaren ondoren, Jainkorik baden jakin nahi nuen. Zuzena al da Jainkorik baden hori, ala Jainkorik den behar du?