(...)
Ermita Camino de Gallipienzo edo Camino de Abaiz-en ondoan zegoen, Barranco de Errotaxar eta Urretako Erreka-ren topagunean bide zegoen errotara baino lehen, Apeztegiaren alorretako baten aldamenean. 1601eko Junto a la hermita de San Andres hori euskal *Sandiandoreondoa baten itzulpena izan daiteke (cf. San Ginesondoa), Sandiandore ongi dokumentatua baitago.
(...)

(...)
Sandiandore-ren ondoan Sandeandore ere agertzen da, baina gure ustez zaharrena lehena da, beste toponimo askotan bezala Sandi- hori latineko Santi (< Sancti)-ren euskalduntzearen ondorena dugunez gero (cf. Galipentzuko Sanditirsi edo Santitirsi 'San Tirso', Lergako bertako Sanditume 'Santo Tomás', Leatxeko Sandiandore 'San Andrés', edo Sancta-ren laburketa den Santa-tik atera den Lergako bertako Sanda- osagarria, Sandagata toponimoan). Sandiandore-ren jatorria, hortaz, *(ecclesia) Santi Andrei genitibotik [Ikus Mdez. Pidal, MGHE, 207. or.] edo nominatiboa izan zitekeen *Santi Andrei-tik ateratako *Santi Andree-n bilatu behar genuke (Ikus Leatxeko Sandiandore-n dioguna. Ikus, halaber, Galipentzuko Santitisi sarrera). 1587 eta 1767ko lekukoen hasierako Sande-, Sandi-ren aldaera gabe, latineko San(c)ti-ren ondorengoa den erdal Sante-ren euskalduntzetzat har daiteke (cf. Santesteban, Santander...gaztelaniaz [Id., 123. or. Euskal -de- (< Done, Jaun Done-ren itxuraldaketa den Juandre, Juande...testuinguruan)-ren eragina ere ikus daiteke (cf. Jaun Done Petri > Juandepetri edo Jaun Done Mikendi > Juandemikandi Lergan bertan).]), baina ondoko bokalaren eragina ere ikus daiteke irekitze horretan (cf. Galipentzuko 1596ko Liaçeta / 1635eko Leaçeta). Nolanahi ere, ez dago dudarik erdarazko San Andrés-en euskarazko ordaina dela, hau bezala Camino de Abaiz, Camino de Gallipienzo edo Camino del Molino-n baitzegoen (ikus San Andrés sarrera).
(...)