(...)
[Eratorria: Atxitalengo irriatuba] Modu berean jasoa ageri zaigu beste dokumentuetan. Ez daude batere argi bere osagaiak, eta soilik erdikoa, -(e)ta atzizki eratorlea, izan daiteke nahiko nabaria. Lehenari, atxi-ri, dagokionez bi jatorri desberdinen aurrean egon gintezke: (h)aitz, antzeko azalpena ematen digu MB-k (2000, 98) Sorakoitzeko ‘axixuri’ toponimoaren aurrean: “Del vasco zuri ‘blanco’ y un primer elemento no identificado pero que, quizá, sea vasco haitz ‘peña’”, eta Lekarotzeko ‘atxuela’ (94): “Quiza del vasco haitz”, eta dokumentazioan horrelaxe dakar: “Aciola (1571) ... Atchiola (1793)”; eta atxi, K. Izagirrek (1967, 53) horrela jaso zuen bere lanean: “atxikueza ‘el palo con el que se lanza la tala’, iru atxikuez. atxiya ‘la tala’, iru atxi”. Toponimo eratorriko bigarren zatia, irrigatu-a (ureztatu) izango genuke, bokal arteko herskari belare ahostuna galdu delarik, eta ur asko dagoen tokia adieraziko lukeelarik. // [Mapa: B3, Aizkibel-Burunda]
(...)