(...)
Baina beste kasu batzutan eskribauek Yabar, Yaben, Yandiola, Yartu / Yarto / Yartua (eta Igartua), Yartubi, Yarritu, Yarza (eta Igarza), Yarzabal (eta Igarzabal), Yarzazabal, Yarzu, Yasaga, Yeralde (eta Igueralde), Yeramendi, Yerategi (eta Iguerategui), Yeribar (eta Igueribar), Yerobi (eta Iguerobi), Yoldi, Yurre / Yurra / Yurri, Yurramendi, Yurrebaso, Yurreta / Yurrita, eta typo horretako deiturak nagusitu dira eskribauen eskutik. // Halako deitura euskal jatorriko direnak eta scripta administrativa delako izkribuetan hasierako Y- daramatela finkatu direnak maiz euskaldunen artean toponymian Y- horren ondorik doan vokalarekin syllaba bi eginik ezagutzen dira. Hala nola: Ihabar, Ihaben, Iholdi [2. oin oharra: Nafarroa Beherean Iholdi izeneko hiria dago, frantsesez Iholdy graphiaz emaiten dena, Armendaritz eta Irisarri-ren ondoan. Eta, jakina, Harraldean Iholdi typoko deiturarik den neurrian -h- ta guzti eman beharko litzateke], Ihurre / Igorre / I[dz]orreta, eta abar, eta, jakina, gorago deituren beren aldamenean jarri diren aldagarrietan ere gauza bera gertatzen da: Igartua, Igarza, Igarzabal, Igueralde, Iguerategui, Igueribar, Iguerobi, naiz-eta egungo egunean deituren aldagarriok familia desberdinei dagozkiekeen, eta arrazoi berberagatik familia desberdinon bereizgarri diratekeen. Hau da, deitura bakoitzak bere nortasun proprioa du toponymo izaiteari utzi zion neurrian, jatorria toponymian izanez gero, noski, eta bestela ere bai bestelako jatorrizkoa baldin bada. // Eta nortasun proprio hori gorde beharrekoa denez gero eta Yurre eta halako typokoak Yu-hasierakoan jadanik syllaba bakarra egiten dutenez gero ez dugu beste biderik euskal graphiarako hasierako I- batez emaitea baizik, halakoek ez baitute normaIki, ez erdaraz eta ez euskaraz, [x] baten ahoskatzerik, hau da, erdarazko erako jotarik. Honela: Iabar, Iaben, Iandiola, Iartu / Iarto / Iartu, Iartubi, Iarritu, Iartza, Iarzabal, Iartzazabal, Iarzu, Iasaga, Ieralde, Ieramendi, Ierategi, Ieribar, Ierobi, Ioldi, Iurre / Iurra / Iurri, Iurramendi, Iurrebaso, Iurreta / Iurrita, eta abar. Eta, jakina, beste alde batetik Igartua, lgartza, Igarzabal, Igeralde, Igerategi, Igeribar, Igerobi, eta abar
(...)

(...)
Baina beste kasu batzutan eskribauek Yabar, Yaben, Yandiola, Yartu / Yarto / Yartua (eta Igartua), Yartubi, Yarritu, Yarza (eta Igarza), Yarzabal (eta Igarzabal), Yarzazabal, Yarzu, Yasaga, Yeralde (eta Igueralde), Yeramendi, Yerategi (eta Iguerategui), Yeribar (eta Igueribar), Yerobi (eta Iguerobi), Yoldi, Yurre / Yurra / Yurri, Yurramendi, Yurrebaso, Yurreta / Yurrita, eta typo horretako deiturak nagusitu dira eskribauen eskutik. // Halako deitura euskal jatorriko direnak eta scripta administrativa deIako izkribuetan hasierako Y- daramatela finkatu direnak maiz euskaldunen artean toponymian Y- horren ondorik doan vokalarekin syllaba bi eginik ezagutzen dira. Hala nola: lhabar, lhaben, Iholdi [3. oin oharra: Nafarroa Beherean Iholdi izeneko hiria dago. frantsesez Iholdy graphiaz emaiten dena, Armendaritz eta Irisarri-ren ondoan. Eta, jakina, Ifarraldean Iholdi typoko deiturarik den neurrian -h- ta guzti eman beharko litzateke], lhurre / lgorre / l[dz]orreta, eta abar, eta, jakina, gorago deituren beren aldamenean jarri diren aldagarrietan ere gauza bera gertatzen da: Igartua, Igarza, Igarzabal, Igueralde, Iguerategui, Igueribar, Iguerobi, naiz-eta egungo egunean deituren aldagarriok familia desberdinei dagozkiekeen, eta arrazoi berberagatik familia desberdinon bereizgarri diratekeen. Hau da, deitura bakoitzak bere nortasun proprioa du toponymo izaiteari utzi zion neurrian, jatorria toponymian izanez gero, noski, eta bestela ere bai bestelako jatorrizkoa baldin bada [...] cfr. ene De re philologica linguae uasconicae N. "Miscellanea toponymica et anthroponymica (IV)", Bilbao 1992, 226-227 orr. [...] Eta arrazoi berberagatik Yanci ez da Igantzi formara aldatu behar, hala nahi duenik izanik ere, agirian erraiten denez, lantzi moduan utzi baizik. Igantzi-rik balego, ordea, hura ere errespetatu egin beharko litzateke, Igartza, lartza eta lhartze, jatorriz gauza bera denaren hiru aldagarriak, bakoitza bere itxuran, graphia baizik aldatzen ez dela, errespetatu behar liratekeen bezala-bezalaxe
(...)