(...)
Etxeak izenak aŕtuko dituzte: zelai, soro, baratz edo laŕañetatik [...] Sologuren (Kexana'n, Agiñaga'n, Goŕdexola'n, Etxano'n...)
(...)

(...)
V. Toponimia en Iruñerria: Sistemas de denominación y localización [en Euskera, núm. 30, Bilbao: Euskaltzaindia, 1985, pp. 527-532] [...] 2. Topónimos compuestos [...] Son abundantes ios topónimos formados por dos o más conceptos. 2.1. Dos conceptos. Constituyen los topónimos más frecuentes del grupo los formados por un sustantivo básico y otro elemento, que puede ser otro sustantivo, un adjetivo o una posposición de carácter adverbial. Veamos unos ejemplos: A. Dos sustantivos [...] b) El sustantivo básico, seguido de otro que denuncia ciertos aspectos morfológicos u otra realidad, como cuestas o repechos (aldapa, bular), espinazos (bizkar), rincones (zulo), orillos (bazter), el comienzo o entrada del paraje (sartze), el final o salida (buru), la parte baja o inferior (barren, azpi, beiti), la alta (goiti), el límite o linde (guren, muga). En Gazólaz encontramos los topónimos contrapuestos Inze unzar entrada e Inze unzar cabecero, equivalente éste a ‘terminación, salida, al cabo de’, sentido que en Iruñerria tiene frecuentemente burua (como en Erri burua, Iriburu, Soto buru). Ejemplos de esto son: Costobaro aldapa (Ororbia), Larre bularra (Muru), Faceria bizcarra, Elordi zuloa, Arandoain bazterra (Astráin), Oreia sarzea (Ibero, Ororbia), Aiz burua (Barañáin), Arazuri muga Eunzeguren (Ibero).
(...)

(...)
caserío en Aguíñiga
(...)

(...)
086-51 075
(...)

(...)
Barrio Sologuren. [Barrios] Aguíñiga (Ayala)
(...)

(...)
086-51 075
(...)

(...)
Aiarerriko euskararen ezaugarri batzuen berri ere ematen da lan honetan. Aipagarriak dira, horien artean, toponimoen ahozko hizkeran erabiltzen diren azentuazio motak, hala nola, Beótegi, Ibáizabal, Mugáburu, Olábezar, Lárrabe, Léndika, Ózeka, Sálvada, Úreta, Sologúren, Undío, San Babilás..., eta toponimoetan islatzen den bertako hiztegi berezia: aretx, betxi, gotxi, kurtze... [...] Auzoa / Barrio: ED50 30T X.494469, Y.4764941, alt. 385 m. // Auzo honetan daude herriguneko etxerik ekialdekoenak, zehazki herrigunea zeharkatzen duen kalearen amaieran eta apur bat haren azpian. Gezala baserria zegoen tokirik garaienean eta duela gutxi bota zuten etxe berria eraikitzeko. // Izena euskal toponimoa da eta lehenengo osagaia zein den argi dago: solo, mendebaldean soro esateko erabiltzen den aldaera, ‘baratze, ortu’, alegia. Bigarren osagaia guren da, eta horren esanahiari buruz adituak ez dira ados jartzen. Hainbat eratako iritziak daude, esate baterako, batzuen ustez ‘muga’ esan nahi du eta beste batzuen iritziz, ‘eder’. Hauez gainera, ‘garaiena’ esan nahi duela iradokitzen duten arrastoak ere badira. Beraz, toponimo honek hiru adiera izan litzake: ‘soroaren muga’, ‘soro ederra’ edo ‘sororik garaiena’. Gaur egun azken-aurreko silaban du azentua: Sologúren, baina euskarazko ahoskeran seguru asko Sológurèn izango zen
(...)