(...)
Toki-izen honen lehen lekukotasuna 1335ekoa da, aspaldi samarrekoa beraz. Agirian plana de Amolat azaltzen da, generikoak nafarreraz eta aragoieraz arrunta den pl-ren multzoa duela, eta espezifikoak azken bokalaren apokopea jasan duela. Euskal osagaiaren etimologiaz den bezainbatean, amore 'maitasun', 'maitale' (cf. Mitxelenak [AV, 45. or.] aipatzen duen Aralarko Amorleku < amore + leku) eta ate 'harrate' ezagunak izan daitezke hemen ditugunak. Izan ere, elkarketa eta eratorketan ohizkoa da azken bokalaren erortzea eta lehen osagaiaren azken dardarkariaren "albokaritzea" (cf. amoltsu < amore + -tsu) [Arakil-Uharteko Amorleku [àmorléku] Armora 'harripila'-rekin ere lot liteke, agian (cf. Armokilloa 'harripila' Uharten bertan).]. Kokaguneari doakionez, badakigu gaur ezezaguna den honek Camino de Bardena-rekin mugatzen zuela, eta beraz ibaiaz beste aldean zegoela.
(...)