(...)
[-Eta atzizkia] Atzizki honen jatorriari dagokionez, Mitxelenak duda egiten du latinetik hartua ote den, lehenago Gavel-ek bezala [Gavelen eritzia DEV-IV-ean bildua dago]: "...desde Schuchardt se piensa, aunque quedan graves dificultades, que procede del lat. -eta, pl. del colectivo –etum" [FHV, 248. or.]" El suf. (-eta), aunque sea probablemente un antiguo colectivo de origen latino-románico, se ha introducido, como se ha dicho, en los casos locales de plural de la declinación vasca" [FLV, 1, 1969, 1-59. orr., gero PT-en argitaratua, 87-118. orr.]. "siempre se ha pensado, y no es sólo por el sonsonete, que -eta tiene que ver con rom. Fresneda, en 1025 Frasceneta" ["Toponimia, léxico y gramática" (PT, 145. or.). Cf. Oibarko Frajineta bizia]. Lafon erabat jatorri latinoaren kontra dago [DEV-IV, -Eta sarrera]. Luis Mari Mujika-k, aitzitik, -eta "botaniko eta lokatiboa" latinez partizipioa den -etum-en -eta pluraletik heldu dela uste du, eta "ekintza, oparotasuna, kolpea, etab." adierazten duen -eta, -keta-tik berezi beharra dagoela, hau -itus / -ita partizipio irekitik atera baita [LEEE, 275-277. orr.]. Autore honek dioenez, lehenak, bigarrenak ez bezala, ez du kontsonante epentetikorik hartzen eskuarki, salbuespenak badiren arren (Amezketa, Sarasketa...) [Guk ez dugu uste hau esan daitekeenik, arruntena -eta den arren -keta (eta -kieta) aldaera duten toponimoak asko eta asko direlako, eta beraz garbi dago ezin dela, salbuespenak horrenbeste izanik, salbuespenez mintzatu].
(...)