Leku-izenak

(...)
Zaubio, Varranco que baja de
(...)

(...)
Etimologia iluneko toponimo hau Uxueko despoblatu baten izena da. 1534eko zerrendan Caubio azaltzen da, zerrenda hau erabili duten autore batzuek Zambrio [F. J. Zubiaur, "Estelas discoideas de la villa de Ujué (Navarra)", 493. or.] edo Zambro [F. Idoate, "Poblados y despoblados...", 325. or.] irakurri badute ere [Ikus Busa sarreran dioguna.]. 1537an Zaubio da eta 1622an Caubio. 1631-n, ordea, Caurio dugu, eta 1724ean Zaurio. Mitxelenak dioen moduan [AV, 133-134. orr.] -io oso arrunta da herri-izenetan, mendebaldean bereziki, eta zenbaitetan gutxienez lehenagoko -iano-dun forma batetik atera da (cf., adibidez, Zeberio / Zeberiano). Barranco de Zaubio [záubjo] Santakaramuru-n sortu eta, Medios eta Urteaga-ko erreken ura jaso ondoren, behinolako Otrollosandi-ren paretik, Pitillasko lurretara sartzen den ubidea da. Caracierzo de Zaubio alderdiko oihezkia da, Urteaga-ren eta lehengo Carasol de Artabakoitz-en ondokoa.
(...)

(...)
ZAUBIO: Ujué; Pozo Pastor (Río Zidacos). Significado desconocido. Comentario. Patxi Salaberri (348) recuerda la existencia de numerosos topónimos mayores con terminación -io muchos procedentes de un antiguo -iano de origen latino. Véase, sin salir de Navarra, Labiano > Labio, Labiu; Undiano > Undio, Undiu; Galdeano > Galdio.
(...)