(-oll-G-to ap. IzTo),
kollere (AN-ulz ap. IzUlz). Collar (de personas o de animales)."El collar (de cuero)"IzUlz.
v. kolier; lepoko. Biboratxo bat bularretan / kollare legez janzirik. Lazarraga B16, 1183r.
Bere lepoan perla ederrezko kollare bat. ArrGB 121.
Prankok bazauzkan iri koskorrak / beren kollare ta guzi. TxB II 112.
Urrezko kollare eder bat. SMitxAranz 214.
Señora dotore bat / nuen an ikusi, / tigre-larruz jantzia / koillare ta guzi. Zendoia 139.
v. tbn. Ud 122.