(V-ger-m, G-goi ap. A ; Mg PAbVoc, Izt 71r, Dv (V, G), Zam Voc), malmoz (V-ger-arr-oroz-och ap. A; Izt 91r), marmotz (G-goi ap. A ), malmuts.
Astuto, taimado; hipócrita. v. malmaz. Tr. Documentado en textos vizcaínos de los ss. XIX y XX. La forma general es malmutz . Hay sendos ejs. de malmutz y malmuts en Uriarte y malmoz en Zaitegi.
Ezarten deuskuz bere begi malmutzak ta ebagiten dau, nortzuk gure artian artu biar dabeen eriotzia. Mg PAb 212s. Auan bat, biotzean beste bat, da gizon malmutz ta okerren natua. VMg 67. "O malmutz goseberea [...]!" / Alan dirautsa kortatik / aume onek otsoari. Zav Fab, RIEV 1909, 33. I gaisto malmutza / ta asmari utsa / abil ixiltxurik / buruz beeraturik. Ur ( in CancB III 90 ). Oraindikan engañatu gabearekin suge txit malmutsaren astruzia ilgillakin. Ur BulaG 552. Agure petral malmutza! Ag AL 36 (v. tbn. Kr 223). Erri bateko gizontto malmutza lotu zitzaion sagardotekian aren bizkar irri eragiñazi bear zuela-ta. EEs 1917, 72. Nok irakatsi dautsu zuri, malmutz orreri, iñoren etxian orretara sartzen? Otx 56. Artze oneko idazle malmoza da [Rabelais] . Zait EG 1954 (5-8), 93.
v. tbn. Azc PB 333. Altuna 104. Enb 50.