1.
(Lcc(-du), Lar),
mederatu (Lar→H). Medrar.Cf. medeatu. Andre faltaz eniz hilen [...]. / Heki ezin medra naite, bai gal neure arima. E 227.
Guri gauza obeagoak emateko eta ala medra gaitezen. BerTrat 58v.
Itzul drazon obeturik eta medraturik. Ib. 58r.
Oh kodizija, iños aseetan ez dana, baña munduban bere gitxi medrau oi dana!JJMgBasEsc 172.
azpiadiera-1.1
(Aux. trans.)."
Txalak etzeban bape medratzen da okelara saldu dou
"ElexpBerg.
"
Orrek, dan fiñakin, desiertuan be medrauko leukek
"Ib.