(Añ), biraogila, biraugile, burogile (Lar; -rh- SP), burho-egile (T-L).
Blasfemo; maldiciente, jurador. " Burholaria, burhogillea, blasphémateur, grand jureur" SP. v. biraolari.
Beste batzuek aserrekorrak, puntusoak, enbidiosoak, birau gilleak zeratela. Gco I 182. Daukazu emazte bat ernegaria, bizia, aserrekorra, mukertia, biraogillea. Añ NekeA 222. Aspaldi da noaski, guraso birau gillea, igesi zabiltzala konfesatzetik. AA III 594. Zuek ezagutu dituzue biraugilleak, ta juramentuak nola nai egiteko oitura duenak. Ib. 425. Zeinbat, zeinbat / biraogilla / artzen dituz ipuiñak! / kalteren bat / eskatuta, / badatoz an negarrak. Zav Fab, RIEV 1907, 530. Onelan lotsatu biraogilla dongia. Ur MarIl 99. Kanpetarik ilkhiaraz zazu burho-egile hori. Dv Lev 24, 14 (Ur blasfemari, Ol, Ker biraolari, Bibl madarikatzaile). Paulo biraogille andia, eta bere Eleizearen persegitzaille gogorra. Itz Berb II 13. Legeak manatzen zuen burho egilearen edo blasfematzailearen hiltzea. DvHtoy Mt 26, 65n.