(AN-gip ap. A ), harri zuri, artzuri, artxuri.
Alabastro; (menos frecuente) mármol. "Alabastro, piedra blanca" A. Cf. Iñarra EE 1893a, 17, nota 81: "Alabastro, bien se puede también decir ar-txuriya". Tr. Documentado sólo en la tradición meridional.
Arri zuri fiñezko tunba andi eder bat. Arr GB 147. Arri zurizko ol eder batean urrezko letretan ezarri. Arr May 189. Mariak artu zuen arzurizko ontzi batean libra bat gantzukari. Ir YKBiz 371. Erromak berriro yantzi indunan arri zuri landuz. Or Mi 132. Kutun-mota asko zerabiltzkiten megalitos-aldiko euskotarrak: arrilorak, basurde-letagiñak, arriikatz-aleak eta artxuri borobillak. JMB ELG 87. Etxe aundi oni, mailluz, / arzuriz baita landua, / ortzia baño gorago / ageri zaio burua. Or MB 794. Atetik sartu ta bebarruan, karreran, antxen dago ezkerrera orman arrizuri eder zabal bat. Manzi GPatroi 13. Ar-zurizko (alabastro) iturriak. Etxde Itxas 73. Arzuri-ontzi bat lez, apurtu zaitue. Gand Elorri 216. Arzurizkoa zure gorputza, / arima babil argia. Ib. 136. Emakume bat urreratu yakon, artzuri-ontzi baten usaingarri oso baliotsua beragaz ekarrela. Ker Mt 26, 7 (IBe hartzurizko; He alabaztrazko, TB, Dv albatrazko, Ur alabastrozko).