(...)
Hasierako billa- erdarazko villa-rekin lot genezake (cf. Uxuen Billeta, Los Villares) eta -kukuru latineko cucullu 'capucho' [Corominas, DCELC.]-ren eratorritakotzat har genezake (cf. kukulin 'galdurra', kukulu 'tallo superior del maiz', 'cogollo' [Azkuek DVEF-en bilduak.]), baina latineko -ll-tik -l- dugu gure hizkuntzan (cf. cella > gela, edo Vallatu > Balatua Leatxen) eta gure ustez etimologia onartzeko modukoa den arren (cf. erdarazko San Millan de la Cogolla, eta euskarazko Burgiko La Kukula edo Garraldako Kukuluko pikatzea haitzak eta Kukuluko balsaldea dermioa), garbi dago zailtasun fonetikoak badirela. Hau gainditzeko modu bat albokari disimilazioa burutu dela suposatzea da. Gaurko Billakukuru [bìllakukúru] edo Billakukuro [bìllakukúro] Zabaleta barruko eremu txiki eta erabat laua izendatzeko ibiltzen da, eta hau ere proposatutako etimologia horren kontra mintzo da. Zabalgune honek Lejua, Barranco el Rojo, Paco de Zabaleta eta Aurino alto-ko bidearekin mugatzen du. 1687an azaltzen den Barranco de Villacucuru gaurko Barranco de Zabaleta da. -O-dun forma aurren aldiz 1772an aurkitu dugu.
(...)