(...)
barrio de Llanteno
(...)

(...)
ayala/aiara
(...)

(...)
086-19 013
(...)

(...)
Inorza (barrio). [Toponimia urbana] Llanteno (Ayala)
(...)

(...)
086-19 013
(...)

(...)
AYALA/AIARA
(...)

(...)
Auzoa / Barrio: ED50 30T X.492435, Y.4774460, alt. 170 m. // Satiaren iparraldean dago auzo ezagun eta garrantzitsu hau, Lantenotik Ureta nahiz Gordexolara doan A-3634 errepidean. Ibaizabalen ertzean, honen ezkerraldean dagoen meandro batean dago kokatua. Hainbat urtez auzo honetako eskola zaharretan egin ziren kontzejuko bilkurak eta horrek argi uzten du Lantenoko auzo garrantzitsua dela. Gaur egun, ordea, kontzejuko aretoa Satiatik gertu dago, elizaren ondoan, eta eskola, berriz, Pizparrutxi auzora eraman da. Puente de la Tabla delakoan ere egin izan dira kontzejuak, La Serna izeneko eremutik hurbil, nahiz eta dokumentatuta dagoenez, zenbait mendez bilerak en el campo de junto a Señor Santiago ‘Jaun Done Jakueren ondoko landan’ egin izan ziren tradizionalki, Satiako parrokiatik gertu. // Inorritza euskal toponimoa da eta honako osagai hauek ditu: inorri (Erica sp.), hau da, (g)inar estandarraren tokiko aldaera, eta -tza ugaritasun atzizkia. Gaur egun Aiarerrian inarra edo iñarra erabiltzen dira landare hori izendatzeko, euskaraz ohikoa den bezalaxe. Baina dokumentatutako lehenengo formetan Inurriza (1586) ageri da, eta horregatik daitekeena da lehen osagai hori inurri izatea, toponimian maiz erabili izan delako izen hori, eta horren adibide ditugu Iñurrieta edo erromantzeko Formigal toponimoa, latinezko formica ‘inurri’ hitzetik datorrena. Duela ia mende bat arte izen hau Inurriza edo Inorriza idazten zen agirietan –1930ean oraindik Inoriza ageri da–, baina ordutik aurrera Inorza bihurtu zen. Erabilera horretan oinarri hartuta, gaur egungo maparen batean Inortza aldaera normalizatu nahi izan da, baina egokiagoa dirudi Inorritza era osoa hobestea. Argi dago -i- bokala galtzearen arrazoia, tokirik ahulenean egoteari zor zaiola, hau da, azentu nagusiaren ondoren. Horrek esan nahi du izenaren azentuazioa Inórritza dela eta inola ere ez Inorrítza. Azentua duen silabaren ondoko bokala kasu gehiagotan ere galtzen da, eta hala gertatzen da Basáburu auzoaren kasuan ere, Lantenon bertan, jendeak Basábru esan ohi baitu ahoskera zabarrean. Gaur egun Inorza esaten zaio auzoari, inguru honetan euskara desagertzean -tzsoinua ere galdu egin baitzen. Antzinako agirietan soinu hau transkribatzeko -ç- erabiltzen zen: 1514an Ynorriça forma dago dokumentatuta. Izenarentzat ezagutzen dugun testigantzarik zaharrena, ohi bezala, Lope García de Salazarri zor diogu, bere Bienandanzas e fortunas liburuan, 1419an Lantenon izandako borroka bat kontatzen baitu, Garabillako Lope Buegekok Pero murgatarra hil zuenekoa. Gertakari honen osteko mendeku hurrenkeran murgatarrek, besteak beste, Juan Perez de Norrieza (Inorritza) eta Lope de Lavarrieta hil zituzten
(...)