Euskara Batuaren Eskuliburua

1. Hitz-elkarketan marratxoa hala erabakita dagoen kasuetan erabiltzen da. (→ hitz elkartuen osaera eta idazkera)

2. Beste auzi hauetan Euskaltzaindiak ez du erabakirik hartu, baina hauek dira azken urteotan nagusituz joan diren ohiturak:

a) Lerro-bukaerako marratxoa hitz-elkarketarena izanez gero, ez dago zertan errepikaturik hurrengo lerroaren hasieran.

b) Hautazko marratxoa erabiltzea erabaki bada, errepikatu egin behar da hura hitz elkartuaren osagaietako bat bakuna ez denean.

• Lehen osagaia anizkuna denean, honela, adibidez: edari- eta izozki-saltzaileak.

• Bigarren osagaia anizkuna denean, honela: auto-saltzaile eta -konpontzaileak.

c) Hautazko marratxoa erabiltzea erabaki bada ere, konposatu kimikoen nomenklaturan ez da marratxorik erabiltzen. Adibidez, NaCl konposatua izendatzean, honela idazten da: sodio kloruroa (*sodio-kloruroa).