sendatu, senda, sendatzen
1 da/du ad. Norbaiti osasuna bihurtu; eritasuna desagertu edo kendu. Eriak senda itzazue eta itsuak argi. Aita San Antoniori, gure zerria senda dadin, aitagurea. Medikua, senda ezak heure burua. Orain etorri zaio hitza; sendatu da. Jaiki zaitez eta zoaz; zure sinesteak sendatu zaitu. Idiak zangoa hantua duenean nola sendatu behar den. || Nire arima berehala sendatu eta garbi-garbia geldituko da.
2 da/du ad. (Dagokion sintagmak -tik atzizkia hartzen duela). Eritegi eder bat legenarretik sendatzeko behar diren laguntza guztiekin. Beren gaitzetatik sendatu nahi zuten. Lehenik mendeku grinatik sendatu bainauzu. Erremedio bat, arima bere gaitzetarik sendatzen duena.
3 da/du ad. (Objektua eritasunak edo gaitzak direla). Aspaldian nozitzen zuen odoljarioa sendatu zitzaion. Zauriak sendatu. Hutsak bete, gaitzak senda eta urratuak konpon daitezkeela usteko du agian norbaitek. Kultura gogoa sendotu nahi nuke Euskal Herrian; horren ahultzeak ekarri baitu zuek sendatu nahi duzuen makurra. Ez zeukala gaitzik, egonak eta ongi janak sendatuko ez zionik. Maitasuna sendatzen badakit neke dela.