erdiratu, erdira/erdiratu, erdiratzen
1 da/du ad. g. g. er. Erdibitu, hautsi; arrakalatu. Lantza-kolpe batez saihetsa erdiratu zion. Haitzak erdiratu ziren.
2 da/du ad. Tristura edo min handia hartu edo eman. (Batez ere arima erdiratu eta kideko esapideetan). Ik. bihotza erdiratu. Eta zure amodioz ni nola erdiratzen ez naiz? Arima erdiraturik, odoldurik. 3 da/du ad. Erdira etorri; erdira ekarri. Goiza erdiratu zen garaian.
4 du ad. kirol. Taldekako zenbait kiroletan, jokalari batek baloia zelaiaren albo batetik, aurkariaren ate inguruan dagoen bere taldeko beste jokalari bati bota. Baloia erdiratu zuen.