MAITE KANTU

Genero lirikoaren sailean kokatzen dira horrelako kantuak, herri lirikaren sail berezia osatzen dutelarik neurri eder batean. Euskal poesiaren alor bat dira, ahoz ko estiloaren arabera onduak, baina ez bat-batean sortuak, gai lirikoak ukitzen dituztenak, XVIII. mendeko gustu joerei atxikiak, eta garaiko teknikak erabiliz taxu tuak.

Poesia estiloaren aldaketak nabariak dira XVIII. mendean, eta, kontapoesian erromantzeek lehentasun estetikoa galdu ahala, dialektikarako ahogozoa nagusitzen da; metrikan estrofa luzeagoak erabiltzen hasten da alor barruan; lehentasuna du barne munduak gai poetikoetan; ikuskera jakina dute maitasunari buruz.

Poema horiek kantatzekoak direnez, musikak zeresan handia du horrelako olerkiaren interpretazioan. Doinu aukerakoak eta goi mailakoak dituzte, askotan poema bakoitzari bere doinua dagokiola. Ohargarri da, baita ere, irudi jakinen sinbologia: erabiltzen da kopla zaharren teknika, Erdi Aroan sorturikoena; bestetik dama kalifi katzeko irudien semantika; eta, azkenik, gaiak eta pentsamendua, XVIII. eta XIX. mendeko joeretan oinarrituak.

[J. M. L.]

Ikus, halaber, B ERTSOLARITZA , H ERRI L IRIKA , K ONTAPOESIA .