ANTZOKI

Antzezpena gertatzen den tokiari antzoki deritza orokorrean. Bereziki teatro lanak jokatzeko prestatutako eraikuntza edo aretoa izendatzeko erabiltzen da. Areto edo eraikuntza irekia edo estalia izan daiteke, eta gehienbat harriz edo zurez egina. Greziar eta erromatar antzokiak irekiak edo estalperik gabeak ziren, eta eguraldiak, haizeak, euriak alda zitzakeen emankizunaren baldintzak eta akustika. Mendebaldeko antzokiak gehienetan italiar eran eginak dira. Eraikuntzak palazio baten edo tenplu baten itxura har dezake. Kanpotik, aitzinaldea eskulturaz eta esta tuaz edertua egoten da. Ate nagusiaren ondotik atari eder zabala izaten da, zeine an eskailerak irekitzen diren. Maiz, atariaren gainetik, edateko leku nahiz atseden leku den foyer bat izaten da. Barruan, areto nagusi baten atzean, tresneriaren eta artisten lekua egon ohi da.

Areto nagusiak, bestalde, beheko solairua eta bizpahiru solairu gehiago izan ditzake, bakoitzak bere ateak, eskailera bereiziak, solairu nagusi bat eta palkoak dituztela. Aretoaren sabaiko ganga, berriz, biribila izan daiteke, eta freskoz edo edergailuz apaindua. Argientzako gela bat izaten da azken solairuan, baita zinema emanaldiak egiteko tresneria ere batzuetan. Azken hori egiteko, ordea, soinua iza-ten da arazoa, gela baten akustika ezin baita ona izan emanaldi guztietarako eta aretoa beterik, hutsik edo erdi beterik denean aldatu egiten baita entzungarritasu na.

[P. U., Tx. P.]