Literatur mintzaira anbiguotzat jotzen du W. Empsonek ( Seven Types of Ambiguity, 1930); bestela esanda, esanahi bakarrekoa gabe, esanahi anitzekoa dela baiesten du. Literatur zeinua konplexua da; izan ere, aldi berean zenbait esanahire kin jokatzen du. Literatur zeinua esanahi anitzekoa da, polisemikoa, eta konnotazio ugarikoa. Adibide gisa, hona hemen Lauaxetaren “Neguko gaba” poemako ahapal di bat:
“Odeizko yantzijan dator negu latza: betiko gorubaz edurren matatza
eunduten diñardu ortzijan. Ameslari lerrak mendijan....” ( Olerkiak )
Neguak, sasoiak dakartzan elurrekin, egoera deseroso edo oztopoduna adie razten du. “Proba garai” mintsua aditzera eman dezake, proba garaia eta “garbi kuntza garaia” (elurra: garbikuntza). Ahapaldiak dioenez, urtaro horretan “Ameslari lerrak mendijan...” daude. Testuinguru horretan “ ameslari” hitzaren esanahia anbi guoa izan daiteke: errealitate oztopodunetik ihes egitea esan nahi ote du? Elur era soari aurre egiteko modu bat adierazten ote du? Literatur zeinua anbiguoa –bere baitan zentzu asko biltzen dituena– izatearen ondorio dira interpretazio anitz horiek.
[A. T.]
Ikus, halaber, L ITERATUR KRITIKA , L ITERATUR TEORIA , K ONNOTAZIO .
es: ambigüedad
fr: ambiguïté
en: ambiguity