Olabideren Biblia

MARK DEUNA’REN ARAUZ

PDF-a ikusi

[Sarrera]

  1. MARK deuna, Mari zeritzanaren semea, (Egi. 12, 12-25; 15, 37), Yon Mark, eta Paul deunaren idazkietan Mark, besterik gabe, deritzana (K. 4, 10; Pi. 14; 2, Tm. 4, 11); yudua zan, ta Barnaba Deunaren lengusua, (K. 4, 10) ta Kepa deunaren ikasle ta entzule maitea (1 Ke. 5, 13). Barnaba deunarekin, Paul deunaren lenbiziko ibiltaldian Beŕi Ona zabalduta gero, Panpili’ko Perge’n gelditu zan ta andik Yerusalem’era itzuli, (Egi. 13, 5-13). Geroago Paul deunarekin Eŕoma’n agertzen zaigu (K. 4, 10), ta uŕena bai Kepa deunarekin ere.

Kepa deunak seme izen gozoa damayo (I Ke. 5, 13) ama eta biak berak ukuzi zitulako. Eta Kepa deunari entzuna idazti ontan ezaŕi zun ezkero, Mark deunaren idazti oni, saŕi, Kepa Deunaren Beŕi Ona deitu izan zayo. Eta sakon azteŕtzen ba’dugu, noski, Kepa deunaren aztaŕna ugari dakuskegu. IESU Yainko dala, labuŕ eta oso biziro darakuskigu, ta izaki guzien, bai eta txeŕenen ere, yabe dala. Idazti ontan Kepa Deunarentzat goragaŕi litzaken guzia isilduta, aren ukoak eta gañerako utsak, garbi aitoŕtzen dira.

 


Eŕoma’n bertan, 44’gaŕen urtean edo, agertu zan Beŕi Ona’ren idazti au: Luka Deunarena baño len, beintzat.

 

1

(Mt. 3, 1-12; Lk. 3, 3-16; Yon 1, 19-30) Yon Ukuzlea

  1. Yainkoaren Seme IESU-Kisto’ren Beŕi Onaren asiera.
  2. Isai Igaŕlearenean idatzita dagonez:

«Ara nere aingerua bidaltzen dizut, (Ma. 3, 1) bidea zure auŕetik gertu dezaizun.»

  1. «Mintzo bat aldaŕika basoan: Yaube’rentzat bidea gertu, Aren zidoŕak berdin itzazute», (Is. 40, 3)

  1. basoan Yon ukuzten azaldu zan, ta ogen-asketsarako garbai-ukuzpena aldaŕikatzen.
  2. Ta Yudai osoa ta yerusalemdaŕ guziak arengana irteten ziran, ta, beren ogenak aitoŕtuz, Yordan ibayean arengandik ukuzpena aŕlzen zuten,
  3. Ta Yon gamelu-iľez yantzia zebiľan, ta geŕuntzean laŕu-geŕiko bat, ta aren yanaria txaiskuŕak eta baseztia ziran. *
  4. Ta aldaŕika zion: «Nere ondoren ba-datoŕ ni baño indaŕtsuagoa; ta Aren oñetako ugala auzpezturik askatzeko ez naiz ni nor.
  5. Nik urez ukuzi zaituzt; Ark, ordea, Goteunez ukuziko zaituz».
  6. Oŕ, bada, alako egun batean Galilai’ko Nazaret’etik IESU etoŕi ta Yon’ek Yordan’ en ukuzia izan zan.
  7. Eta berealaxe uretatik irten zalarik, ortzia uŕaturik ikusi zun, ta Atsa uso-irudiz Beregana yeisten.
  8. Ta ortzitik mintzo au soŕtu zan: «Zu zera atsegin zatzazkidan nere Seme kutuna».
  9. Eta Atsak bereala basora eragin zion.
  10. Ta beŕogei egunez basoan egon zan iiziekin, Satan’ek zirikatua. Aingeruak, beŕiz, moŕoi zetozkion.*

Lenbiziko ikasleak (Mat. 4, 12-17; Lk. 3, 14-15)

  1. Yon atzi zuten ezkero, IESU Galilai’ra etoŕi zan, Yainkoaren yauraldia aldaŕikatuz
  1. ta esanaz: «Epe-garaya bete da, eta Yainkoaren Yauraldia uŕbildu da: garbai izan zaitezte, ta Beŕi Ona siñetsazute».
  2. Ta Galilai’ko itxasondoan igarotzean, Simon eta Ander, aren anaya, sareak itxasora botatzen ikusi zitun; aŕantzale bait-ziran.
  3. Ta IESU’k esan zien: «Zatozte nere ondotik, eta Nik gizaŕantzale egingo zaituzt».
  4. Ta bertan sareak utzita, yaŕai zitzazkion.
  5. Andik apuŕ bat auŕeratuz, Yakob Zebedai’rena ta Yon, aren anaya, ikusi zitun, auek ere ontzian sareak atontzen.

  1. Ta bereala dei egin zien. Ta ayek, ontzian aita Zebedai otseiñekin utzirik, yaŕai zitzazkion.

 

Kaparnaun’go txeŕenduna

  1. Kaparnaun’a ba-datoz, ta larunbatera orduko batzaŕtegian saŕtuta, irakasten asi zan, *
  2. ta Aren irakasteaz soŕ zeuden, eskudunari dagokionez bait-zerakaskien; ez idazlariek bezela. *
  3. Ayen batzaŕtegian, ain zuzen ere, gizon batek, txeŕen satsua beregan zeukala, deadaŕ egin zun;
  4. esanaz: IESU Nazaretaŕ ori; guri ta Zuri zer? Gu galtzeko etoŕi al-zera? Ba-dakit nor zeran: Yainkoaren Deuna.*
  5. IESU’k larderiatu zun, esanaz: «Isilik ago!, ta onengandik irten adi». *
  6. Ta txeŕen satsua gizona iñaŕosiz ta oŕo aundi egiñaz, argandik irten zan. *
  7. Ta guziek aŕiťuta elkaŕi galdeka zerasayoten: «Ona aginte-arauz emandako irakaspen beŕi bat. Txeŕenei berei agintzen bait-ziek, eta ayek men zegiotek.
  8. Ta Aren aipua Galilai alde orotara laisteŕ eldu zan.

Simon’enean (Mt. 8, 14-15; Lk. 4, 38-39)

  1. Ta bereala batzaŕtegitik irtenda, Simon ta Ander’en etxera Yakob eta Yon’ekin etoŕi zan.
  2. Simon’en amagiaŕeba sukaŕez zetzan, ta bereala guziek artzaz darauskiote.
  3. IESU’k uŕbildurik, eskutik aŕtu ta eraiki zun; ta bertantxe sukaŕak utzi zun, ta mirabe-lanetan emakumea asi zitzayen.

 

Sendakuntza geyago (Mt. 8, 16; Lk. 4, 40-41)

  1. Aŕatsaldean, eguzkia etzandakoan, eri ta txeŕendun guziak zekazkioten,
  2. ta eŕi osoa ataldean bilduta zegon.
  3. Arek askotariko miñez zeuden aunitz sendatu zitun, baita txeŕen ugari iraitzi ere. Eraustea zeragozkien, ordea, Ua nor zan ba-zekitelako.

(Lk. 4, 42-44) Galilai’n baŕna

  1. Goizauŕeko aŕats miñean yeikita, basora yoan zan, ta an ziaŕdun otoiketan.
  2. Simon ta Simon’ekin ziranak Aren biľa irten ziran,
  3. ta idoro zutenean, esan zioten: «Guziak zure biľa dabiltza».
  4. Arek dasaye: «Goazan emendik auzoko irietara, an ere aldaŕi dagidan; ortarako etoŕi naiz-ta.
  5. Izan ere, ayen batzaŕtegietara Galilai osoan baŕna yoan zan, aldaŕi egiten ta txeŕenak iraizten.

Legenaŕduna (Mt. 8, 2-4; Lk. 5, 12-16)

  1. Ta legenaŕdun batek, aŕenez Arganatu ta belaunikaturik, esan zion: «Nai ba’duzu, garbitu nazakezu».
  1. Artzaz eŕukiturik, IESU’ k eskua auŕeratu ta esan zion: «Nai dut; garbi izan zaitez».
  2. Eta orduntxe bertan legenaŕa aldendu zitzayon ta sendatu zan.
  3. Ta bereala IESU’k igoŕi zun, larderiaz
  4. ziotsala: «Begira gerol; ez iñori esan; zoaz, ordea, apaizari auŕkezteko, ta Moxe’k erabakitakoa zure garbikuntzarengatik eskeñiozu. aitoŕtzat izan dakien. *
  5. Bañan, yoan zaneko asi zan goraka esaten eta yazoa zabaltzen. Ta aŕezkero irian IESU ezin ziteken agirian saŕtu, ta basaldetan zebiľan; ta edonondik Arengana ziyoazan.

 

2

Elbaŕia (Mt. 9, 1-8; Lk. 5, 17-20)

  1. Zenbait egunen buruan Kaparnaun'a beŕiro saŕtu zan. Ta etxean zegola adituta,
  2. arâ lagunak eŕuz bildu ziran, atauŕea ere ayentzat estugi bait-zan; ta inintzo egiten zitzayen.
  3. Ta ara!, elbaŕi bat agertu zioten lau gizonek erakaŕia.
  4. Ta gizataldeaŕen Ari ua uŕbildu eziñik, zegon aldeko sapaya yasota elbaŕia zetzan zeŕaldoa zulotik eratxi zuten.*
  5. IESU’k ayen siñestea ikusirik, elbaŕiari esan zion: «Seme!, zure ogenak askesten zazkizu». *
  6. Idazlari batzu eserita an zeuden, ordea, beren biotzetan, asmatzen:
  7. «Zer ziok oŕek? Birao zegik. Yainkoa izan ezik, ogenak nork asketsi zezazkek?»
  8. Ayek oŕela asmakizunetan ari zirala IESU’k bere argiz ezagunda, dasaye: «Zer zabiltzate oŕelako burutapenak zerongan?»
  9. Zer da eŕazago?, «ogenak askesten zazkizu» elbaŕiari esatea, ala «yaiki, zure zeŕaldoa aŕtu ta zoaz» esatea?
  10. Beraz, ogenak luŕgañean askatzeko eskubidea Gizasemeak daukala dakizutentzat (elbaŕiari dasayo):
  11. «Nik dasaizut: yaiki, zeŕaldoa aŕtu ta etxera zoaz».
  12. Ta bertantxe gizona yaiki, ta zeŕaldoa aŕturik, yoan zan. Orduan aŕiťuta guziek Yainkoa goratzen zuten, esanaz: «Iñoiz ez dikagu oŕelakorik ikusi».

 

Lebi deituta (Mt. 9, 9; Lk. 5, 27-28)

  1. Beŕiro itxasalderuntz irten zan, ta gizatalde osoa Arengana ziyoan, ta irakasten ari zitzayen. *
  2. Iraizean, Lebi Alpai’rena zergategi ondoan eserita ikusi zun, ta esan zion: «Zaŕaizkit». Eta yaiki ta yaŕai zitzayon.
  3. Ta ara!, arenean bazkaltzen zegola, zergari ta gizatxaŕ asko IESU’rekin ta Aren ikaslêkin maikide zeuntzan; zeŕaizkionak. asko bait-ziran.
  4. Zergari ta ogenlariekin bazkaltzen ikusitakoan, idazlari ta parisaitaŕek Aren ikaslêi zerasayeten: «Zuen Irakasleak zergatik zergari ta ogenlariekin yan eta edaten du?» *
  1. IESU’k au adituta esan zien: «Sendoek ez dute sendagin beaŕik, gaxo daudenak baño. Ez natzaye zintzoei deika etoŕi, ogendunei baizik».

Baruaz (Mt. 9, 14-17; Lk. 5, 33-39)

  1. Yon’en ikasleak eta parisaitaŕak barau zuten, ta Arengana uŕbildurik, dasayote: «Zergatik Yon’en ikaslêk ta parisaitaŕenek baru egiten dute; Zure ikasleak, beŕiz, ez dute baru egiten?» *
  2. Ta IESU’k esan zien: «Baru egin ote-dezakete eztei-lagunek, ezkonbeŕia ayekin dagoño? Ez! Ezkonbeŕia berekin duteño ezin dagikete baru.*
  3. Ezkonbeŕia aldenduko zayen egunak ba-datozke; orduan, bai, egun artan egingo dute baru.
  1. Soñeko zaŕari iñork ez dio oyal zaľezko zatalik yosten; bestela, eraskin oŕek oyal zaŕa zaŕatatzen du, ta etena areagotzen da.
  2. Berebat, zaragi zâŕeten iñork ez du ardo beŕirik ipintzen; bestela zaragiak ardoaŕen lertzen dira, ta bai ardoa bai eta zaragiak ere galtzen; zaragi beŕitan, ardo beŕia ipiñi beaŕa da». *

Larunbataren Yabe (Mt. 12, 1-8; Lk. 6, 1-5)

  1. Ereintzetan baŕna larunbatean ziyoazala, Aren ikasleak bidenabaŕ galburuak itzintzen asi ziran. *
  2. Ta parisaitaŕek esan zioten: «Begira!, zer dala-ta dagite larunbatean ziľegi ez dana?» *
  3. Ark dasaye: «Ez al-duzute iñoiz irakuŕi Dabid’ek beaŕaldian zer egin zun, ua ta arekin ziranak gose izan ziranean?,
  4. alegia (apaiz nagusi Abiatar’en egunetan), Yainkoaren etxean saŕtu zala, ta apaizek baizik, iñork ere ezin yan zitzazken eskein-ogiak yan zitula, ta arekin zeudenei eman zizkiela?»*
  5. Esan ere zesayen: «Larunbata, gizonaŕen egiña da; ez ostera, larunbataŕen gizona.
  6. Beraz, Gizasemea larunbataren ere Yaun da».

 

3

Esku-igaŕa (Mt. 12, 9-14; Lk. 6, 6-11)

  1. Beste bein ere batzaŕtegian saŕtu zan, ta esku-igaŕ bat zegon an.
  2. Ta larunbatean sendatuko ote zunentz Arengana adi-adi zeuden, Ua salatzeko.
  3. Ta esku-igaŕari esan zion: «Yaiki erdira!»
  4. Ta angoei dasaye: «Larunbatean on ala gaitz egitea da ziľegi?, iñor gaizkatzea ala galtzea?» Ayek tutik ere ez.
  5. Orduan ayetara aseŕez so egiñik, eta ayen biotz-gogoŕkeriaŕen goibeldurik, gizonari diotsa: «Zabaldu esku ori!» Ark zabaldu zun ta eskua sendatu egin zitzayon.
  6. Irtenda laisteŕ parisaitaŕak Erode’taŕekin itundu ziran IESU’ri buruz, Ua galtzeko.
  7. Baña IESU bere ikaslêkin itxasoruntz bazteŕtu zan. Ta gizatalde aundia Galilai’tik yaŕai zitzayon. Bai eta Yudai’ tik ere,
  8. eta Yerusalem’dik, ta Idumai’tik, Yordan aruzkotik eta Tir eta Sidon aldetatik samaldaka ziyoazan Arengana, zegiña entzunik.
  9. Ta gizataldeaŕen, ontziska bat Arentzat gerturik izateko esan zien ikaslêi, lardakatu ez zezaten.
  10. Lagun asko sendatzen zitula-ta, gaxo zeuden guziak oldaŕez bait-zetozkion, Ua ikuťu nairik.
  11. Eta txeŕen satsuek, Ua zekustenean, auzpeztuta oyu zegioten, esanaz: «Yainkoaren Semea zera Zu».
  12. Ta zoŕozki larderiatzen zitun Bere beŕirik zabaldu ez zezaten.

Amabien aukeraketa (Mt. 10, 1-4; Lk. 6, 12-16)

  1. Ta mendira igorik, nai izan zitunak Beragana deitu zitun, ta Arengana etoŕi ziran.
  2. Ta amabi berezi zitun Arekin ibiltzeko, aldaŕiketara
  3. ta txeŕenak aginbidez iraiztera bidaliak izateko.
  4. Ona bidalitzat berezitako amabiak: Simon (ta oni Kepa izena ezaŕi zion),
  5. Yakob Zebedai’rena, Yakob’en anai Yon (bioi Boanerges, edo orobat dana, Yuzturi-seme izena ezaŕi zien),
  6. Ander, Piľipe, Bartolomai, Toma, Yakob Alpai’rena, Tadai, Simon Kananai’koa,
  7. ta Yuda Iskariot, Ua saldu zuna.

Etxekoak kezkaz

  1. Etxera ba-datoz, ta beŕiro gizataldea aruntza bildu zan, otastirik ere uzten ez ziela.
  2. Beretaŕak entzunda, Artaz yabetzeko irten ziran, «burutik egiña duk» bait-zioten.

IESU’ren Ama-senideak (Mt. 12, 46-50; Lk. 8, 19-21)

  1. Orduan ba-datoz Aren Ama-senideak, eta lekorean gelditurik, Ari deika mezu dagoŕkiote.
  1. Ta gizataldea Aren baranoan eserita zegola, dasayote: «Ara!, Ama-senideak zure zai, lekorean dituzu».
  2. Ta ayei erantzunda esan zien: «Nor dut Nik ama, ta nor ditut senide?»
  3. Eta inguruan eserita zeudenei so egiñik esan zien: «Ona emen nere ama ta nere senideak.
  4. Izan ere, Yainkoaren naia egiten duna, orixe dut anai, aŕeba ta ama». *

 

4

Ereiľea (Mt. 13, 1-9; Lk. 8, 4-8)

  1. Ta beŕiro asi zan itxasondoan irakasten. Eta gizatalde aundia bildu bait-zitzayon, ontzira igo ta itxasoan eseri zan; eta talde oso ua uregiko legoŕean zegon.
  2. Eta gairik asko alegizko irakaspenez zekazkin ayentzat, ta bere irakastaldian zesayen:
  3. «Entzuzute: ereile bat ereitera irten zan.
  4. Ta ereitean, azi batzu bide ondoan yalki ziran, ta egaztiek etoŕi ta yan egin zituten.
  5. Beste batzu luŕa ugari ez zan aŕitartean yalkita, laisteŕ erne ziran, luŕak mamirik ez bait-zun.
  6. Bañan eguzkia soŕtu zanean, eŕe egin ziran, ta eŕorik ez bait-zuten, igaŕtu ere bai.
  7. Bestetzu arantzartean yalki ziran, ta arantzak aundi egin ziranean ito zituten, eta ayek alerik ez zuten eman.
  8. Besteak, beŕiz, luŕ onean yalki ziran, ta garatu ta azkoŕtuz, ale eman zuten, batzuk ogei eta amaŕ, bestetzuk irurogei, ta bestetzuk eun».
  9. Ta esan zien: «Entzuteko belaŕidunak, bentzu».

Azalpena (Mt. 13, 10-15; Lk. 8, 9-10)

  1. Bakaŕik gelditu zanean, amabiekin ondoan oi zebilzkionek alegiaz galde zegioten.
  2. Ta esan zien: «Zuek Yainkoaren Yaureŕi-baŕne ostena ezaguteko aukeratuak zerate; bestêi, ostera, atzekoei, dana alegitan adirazten zaye,

  1. «dakustena ikustez ezaguteke, ta dantzutena entzutez aditzeke, garbaira itzultzeke askespenik ez dezaten.»(Is. 6, 9-10). *

  1. Onezkero dasaye: «Alegi au ez al-duzute igaŕtzen? Alegi guziak nola igaŕiko dituzute, beraz?
  2. Ereileak itza darei.
  3. Bide ondokoak dira, ereindako itza dantzutenekoxe, Satan'ek etoŕita ayen biotzetan erein-azi-itza erazten dienak.
  4. Aŕitartean ereindakoak dira berebat, itza dantzuteneko pozik aŕtzen dutenak;
  5. bañan eŕorik gabe ta koloka bait-dira, atsekabe edo yazaŕa soŕtu orduko, sayesten dira.


  1. Bestetzu dira arantzartean ereiñak. Auek dira itza entzun dutenak;
  2. baña gizarteko arazoak eta aberastasun-liľurak, eta osterantzeko iŕitsak saŕtzen zazkiela, Itza iťo ta alerik gabe gelditzen zaye.
  3. Luŕ onean ereiñak dira, beŕiz, Itza entzun ta aŕtzen dutela, ale dakaŕtenak, ogei ta amaŕna, irurogeina ta eunbana.

Alegi txorta

  1. Ta zesayen: «kiriseľua lakaripean edo oe azpian saŕtzeko ote-dakaŕte, ala argimutil gañean ipintzeko? *
  2. Ez bait-dago ostenik ezer ere, ageriko ez danik; ez eta itzalpekorik ere, argitara ez datoŕkenik.
  3. Entzuteko belaŕirik iñork ba’du, bentzu!»
  4. Ta zesayen: «Gomazute zer dantzuzuten. Dantzuzutenoi, neuŕtu zenuketen neuŕiz neuŕtuko zaizue, ta gañezka gero!
  5. Dunari emango bait-zayo, ta ez dunari, duna ere kendu».
  6. Berebat zion: «Yainkoaen Yaureŕia, eta gizonak luŕean ereindako azia, idekotsu dira.
  7. Gizona gau-egun lo, naiz yaikita dabiľelarik, azia erne ta azten doa, ta arek ez daki. (Ya. 5, 7.)
  8. Lenbizi belaŕa luŕak berez bait-dakaŕ; uŕena burua, gero buruan ale betea.
  9. Zitua eldutakoan, beŕiz, gizona itayaz laisteŕ datoŕ, uztaroa dalako». *
  10. Ta ziotsen: «Zeren antzeko dala diokegu Yainkoaren Yaureŕia?, edo ua zein alegitan generakuske?
  11. Yeben-azia bezelakoa da. Azi au, luŕean ereiten danean, luŕeko azirik txêna da.
  12. Bañan ereinda gero, gora datoŕ, ta barazkietan geyena azitzen da, adaŕ aundiak soŕturik, aren itzalpean eguratseko egaztiak abaro ditezkelarik».
  13. Oŕelako alegi askoren iduripean zerauskien, ayek uleŕ zezaketentzat;
  14. ta alegirik gabe ez zerauskien; berezian, ordea, bere ikaslêi dana azaltzen zien.

Ekaitz aseŕea (Mt. 8, 18, 23-27; Lk. 8, 22-25)

  1. Egun artako aŕatsaldean esan zien: «Goazan beste aldera!»
  2. Ta gizataldea igoŕirik, ontzian zegonez daramate, beste zenbait ontzi daŕaizkiola.
  3. Ta aize-erauntsi zakaŕ bat asi zan uiñak ontziaren gañera iraizten ta ontzia betetzen.
  4. IESU, beŕiz, txopan zegon bururdi gañean lo. Ba-daratzaŕte, beraz, ta dasayote: «Irakasle!! Galduak gera, ta ayolarik Zuri ez?»
  5. Ta esnaturik, aizeari agindu ta itxasoari esan zion: «Ixo!, isilik agol!» Ta aizea ibitu ta eztialdi aundia etoŕi zan.
  6. Ta esan zien: «Zergatik oŕela belduŕtu? Zer dala-ta siñesterik ez duzute?»

  1. Saŕakioak aŕtuta, beraz, elkaŕi zerasayoten: «Nor, duk, ba, au, aize-itxasoek ere men bait-zegiotek?»

 

5

Txeŕenduna ta urdaldea (Mt. S, 28-34; Lk. 8, 26-39)

  1. Ta eldu ziran auŕeko itxasegira, Gerasa’ren aldera.
  2. Ta ontzitik irten zanekoxe, iľobietatik gizon bat auŕkeztu zitzayon, txeŕen satsuak aŕtua.
  3. iľobietan bizi oi zan, ta iñork ez zezaken burniz ere lotuta euki.
  4. Askotan oinbiľuŕez ta burniz lotuta zegoia, estuntzak eten ta oinbiľuŕak autsi izan bait-zitun, ta iñork ez zezaken ezi.
  5. Ta beti iľobi ta mendietan zebiľan gau ta egun oyuka ta bere burua aŕiz yoka.
  6. Uŕutitik IESU ikusi zuneko, antxintxi eginda, auzpeztu zitzayon,
  7. ta oyu aundiz esan zion: «Yaun Goi-goikoaren Seme IESU!, nire ta zure artean zer? Ez nazazu, ala Yainkoa!, oñazetu».
  8. IESU’k bait-ziotsan: «Irten adi gizon onengandik, txeŕen satsu ori!»
  9. Ta galde egin zion: «Nola duk izena?» Ark erantzun zion: «Talde izena dut, asko gera-ta».
  10. Ta aŕen ta aŕenez zeskayon bazteŕalde artatik ez yaurtitzeko.
  11. Urdalde aundi bat zebiľen an, mendi ondoan laŕean.
  12. Ta txeŕenek zeskayoten, esanaz: «Urdêtara igoŕ gaitzazu, ayetan saŕ gaitezan». *
  13. IESU’k ayei bayetz. Ta txeŕen satsuak gizonarengandik irten ta urdêtan saŕtu ziran; ta urdaldea, bi miľa buru edo, aldapabêra itxasora yauzi zan, ta bertan iťo.
  14. Urdezayek iges egin zuten ta yazoa irian ta aldeŕietan zabaldu. Angoak, beŕiz, gertatua zer zan ikustera irtenda,
  15. IESU’rengana datoz, ta txeŕenduna, taldea baŕnean izan zuna, eseri, yantzi ta bere senera itzulia dakuste. Ta izutu ziran.
  16. Ikusle izanek, beŕiz, txeŕendunarena ta urdêna azaldu zieten.
  17. Ta ayek asi ziran beren mugetatik alde egiteko IESU’ri eskatzen.
  18. Ontzira IESU igotzean, txeŕendun izanak Arekin lagun izatea zeskayon.
  19. Baña IESU’k ez zion onaŕtu; aitzitik, esan zion: «Zoaz etxera, zuretaŕengana, ta Yaunak egin dizun guzia ta erakutsi dizun eŕukia azaldu ezayezu.
  20. Yoan zan, ba, ta IESU’k egin izan zion guzia Dekapoli’n zabaltzen asi zan. Ta guziak aŕitzen ziran

Odol-yarioduna ta Yair’en alaba (Mt. 8, 28-34; Lk. 8, 40-56)

  1. Ontzian IESU beste aldera beŕiro igaro zala, gizatalde aundia Arengana etoŕi zan ta itxasondoan zegon.
  2. Ta ba-datoŕ Yair zeritzan gizon bat, batzaŕeko nagusietakoa, ta IESU ikusi orduko, oñetara auzpezten zayo,

  1. ta aren ta aŕenez diotsa: «Alabatxoa azkenetan dut. Zatoz, ta eskua gañean ezaŕiozu, sendatu ta bizi dedin».
  2. IESU arekin yoan zan; ta gizatalde aundia zeŕayon alde orotatik Ua ertsatuz.
  3. Ba-zan emakume bat amabi urte ayetan odol-yarioz gaixo,
  4. sendagiľe askorengandik yasatekoak yasan ta zitunak oro eralgi ondoren, obe beaŕean okeŕago zebiľena;
  5. IESU’ren beŕi entzunda, Arengana atzetik gizataldearen erditik eldurik, soñekoa ikuťu zion.
  6. «Soñekoa bederen ikuitzen ba’diot, sendatuko naiz», bait-zion.
  7. Ta bertantxe odol-yarioa idoŕtu zitzayon, ta bere baitan gaitzetik sendatu zala sumatu zun.
  8. Azkaŕ oaŕtu bait-zan beragandik irtendako indaŕaz, IESU’k eŕiarengana itzulirik, zion: «Soñekoa nork ikuťu dit?»
  9. Ta ikaslêk esan zioten: «Ertsatuta zauzkan gizapiľoa ba-dakusazu, ta «nork ikuťu nau» diozu?»
  10. Ta ori egin zuna ikusteko baranoan begira zegon.
  11. Emakumea, beŕiz, beragan yazoa ezagunik, belduŕ’ikaraz etoŕi ta auzpeztu zitzayon, egia osorik aitoŕtzen ziola.
  12. Ta IESU’k esan zion: «Alaba: zure siñesteak sendatu zaitu. Zoaz nare, ta sendatua zaitez zure gaitzetik».
  13. Oraindik mintzo zala, batzaŕburuari datozkio esaten: «Zure alaba il da. Zertako oraindik Irakaslea nekarazi?»
  14. Zerasatena adituta batzaŕburuari IESU’k dasayo:«Ez izan belduŕ; siñetsi bakaŕik».
  15. Ta iñor ez zun laguntzat aŕtu nai izan, Kepa, ta Yakob, ta Yon, Yakob’en anaya, baizik.
  16. Batzaŕburuaren etxera eldurik, angoa oro negaŕ ta gaŕaxiz nâstua dakusa.
  17. Ta saŕturik dasaye: «Zertako iskanbiľa ta negaŕok? Nexka ez dago iľik, lo baño».
  18. Ta ixeka zegioten Ua, ordea, guziek alde eraginda, nexkaren aita-amak eta bere lagunak aŕturik, nexka zetzan tokira saŕtzen da.
  19. Ta nexkari eskutik elduz, dasayo: «Talitha kum», edo berdin dana: «nexka!, yaiki zaitez: Neuk dasaizut».
  20. Ta berealaxe neskatxa yaiki ta ibiltzen asi zan; amabi urte bait-zitun. Guziak soŕ ta loŕ gelditu ziran.
  21. IESU’k, beŕiz, zoŕozki agindu zien iñori ere ez yakiñerazteko, ta nexkari yaten emateko esan zien.

 

6

IESU Nazaret’en (Mt. 13, 53-58; Lk. 4, 16-30)

  1. Andik irtenda, bere eŕira yoan zan, ta ikasleak zeŕaizkion.
  2. Larunbata elduta asi zan batzaŕean irakasten; ta entzule askok Aren irakasteaz aŕiťuta zerasaten: «Nondik oni guziok? Zer duk oni emandako yakintza? Ta zer dituk onen eskuz egindako alatzok?
  3. Ez ote-duk au arotza, Mari´ren semea, Yakob, Yose, Yuda ta Simon’en anaya? Onen aŕebak ere ez ote-dizkiagu emen gurekin? Ta uzkuŕ ziran Arentzat. *
  4. IESU’k ziotsen: «Dedu gabe igaŕlerik ez da bere eŕian, ta bere aidêtan ta bere etxean baizik».
  5. Ta ez zezaken alatzik an egin; eri gutxi batzu, oŕatiño, esku-ezaŕtzez sendatu zitun. *

Amabiak lanera (Mt. 10, 1.9-15; Lk. 9, 1-6)

  1. Ta ayen siñesgabeaz aŕituta zegon. Ta baranoko aldeŕietan irakasten zebiľan.
  2. Amabiak deitu zitun, ta binaka bidaltzen asi zan, txeŕen satsuei buruz eskubidea eman ziela.
  3. Ta agindu zien, biderako makiľa baizik ezer ez eramateko; ez ogirik, ez zoŕorik, ez eta geŕikoan dirurik ere;
  4. abarkak, bai, oñetan; aldagaŕirik, ordea, ez.
  5. Ta zesayen: «Edozein etxetan saŕtu ezkero, zaudete an, eŕi artatik irten arte.
  6. Ta nonbait aŕtu ta adituak ez ba’zerate, andik irtetean, oñetako autsa astin ezazute ayen kalterako aitoŕtzat».
  7. Yoan ziran, beraz, garbaya aldaŕikatzen;
  8. ta txeŕen asko iraizten, ta eri asko olioz igurtzi ta sendatzen zituten.

Amabien itzulera

  1. Bidaliek, beŕiz, IESU’ rengana itzulirik, berek egin ta irakatsiak oro azaltzen dizkiote.
  2. Ta IESU’k dasaye: «Zatozte zuek berezian basaldera, apuŕ bat atsedeteko». Yoan-etoŕi zebiltzanak asko zirala-ta, yateko ere astirik ez bait-zuten.
  3. Ontziratuta, beraz, basalde bazteŕtu batera yoan ziran bereiz.
  4. Norbaitek ikusita, ordea, ayen yoateaz asko yabetu egin ziran, ta iri guzietatik arâ oñez leyaturik, auŕeratu zitzazkien.
  5. Ontzitik irten zaneko, gizatalde izugaŕia ikusi zun, ta biotza samuŕtu zitzayon, artzai gabeko ardiak bezela zeudelako; ta ayei ikaskizun asko azaltzen asi zan.

IESU urgañean (Mt. 14, 22-33; Yon 6, 15-21)

  1. Ta bereala ikasleak ontzian saŕerazi zitun, beste aldean dagon Betsaida’ra auŕendu zekizkion, Berak gizataldea zegoŕan bitartean.
  1. Gizataldea igoŕitakoan, beŕiz, otoi egitera mendira yoan zan.
  2. iľundu ezkero, ontzia itxaserdian zan, ta IESU legoŕean bakaŕik.
  3. Eta, aizea auŕetik zetoŕkiela-ta, ontzikoak aŕaunketan nekaturik ikusita, laugaŕen gau-aldian edo, oñez urgañean etoŕi zitzayen, ta auŕea aŕtu nai zien. *
  4. Ayek, beŕiz, ur gañean ibiltzen ikusi zuteneko, iratxoren bat zalakoan, oyuz asi ziran;
  5. guziek ikusi bait-zuten, eta izututa zeuden. Ark berealaxe itz egin eta esan zien: «Adore aŕtu: Ni naiz; ez izutu».
  6. Ta ayengana igo zan ontzira, ta aizea ibitu zan. Orduan aŕituago ziran;
  7. ayen biotzak toildurik zeudela-ta, ez bait-zuten ogiena uleŕtu izan.

Genesaret’en sendaketan (Mt. 14, 34-36)

  1. Legoŕeruntz igarota, Genesaret’a eldu ziran ta an ekuratu.
  1. Ontzitik irten ziraneko, ezaguna izan zan;
  2. ta alde guzi ayetan zeaŕ zebiltzala, omen zegon artara, zeŕaldotan eroandako erien yoera asi zan.
  3. Ta eŕiska, edo iri, edo landaren batera ziyoaneko, zeyetan eriak ezaŕtzen zizkioten, Aren soñeko mendela beintzat ikuitzeko zeskayotela; ta ikuitzen zuten guziak sendatzen ziran.

 

7

Parisaitaŕen ekanduak (Mt. 15, 1-9)

  1. Yerusalem’dik eldutako parisaitaŕek eta idazlarietako batzuk Arengana bilduta,
  2. Aren ikaslêtako batzu esku naŕasez, edo ez ikuzitakoz, oturuntza aŕtzen dakusazte.
  3. Oŕ, bada!, parisaitaŕek eta yudu guziek, arbasoen ekanduari datxizkiola, ez dute yaten, eskuak len arduraz ikuzteke. *
  4. Ta oŕelako ikuzketarik gabe ez dira zeitik mayera yaŕtzen. Beste eginbeaŕ asko ere ba-dituzte ekanduz; ontzi, pegaŕ, tupin ta aulkien garbiketak.*
  5. Beraz, parisaitaŕek eta idaziariek galde dagiote: «Zure ikasleak zergatik arbasoen ekanduz ez dabiltza, ta oturuntza esku naŕasez aŕtzen dute?»
  6. Ark: «Azalutsok!, edeŕki Isai’k zuetaz iragaŕi zun, idatzita dagonez:

«Eŕi onek ezpañez, bai, lotsa darakuskit;
biotza, beŕiz, Niregandik uŕun dauka.

  1. «Alpeŕik ospatzen naute, ordea;

giza-aburu ta aginduak

irakasten ari diranez-gero». (Is. 29, 13).


  1. Izan ere, zuek, Yainkoaren agindua utzita, giza-ekanduei zatxizkiete»; (pegaŕ-ontzien garbiketan, ta oŕelako

askotsuetan diaŕduzutela).

  1. Ta zesayen: «Lasaitxo Yainkoaren agindua zokondoan duzute,zeron ekanduei eusteko.

  1. Aitari ta amari lotsa erakutsiezu;

ta aitari naiz amari birao legiokenari, eriotza oŕi, Moxe’k esan bait-zun (Ir. 20, 12; 21, 17; It. 5, 16)


  1. Zuek, ordea, diozute: «neretik on legizukena, korban, edo orobat dana (Yainkoari) eskeñita dago» aitari naiz amari iñork esan ezkeroxe, *
  2. ez dio geroenean aitari naiz amari besterik egin beaŕ».
  3. Ta oŕela Yainkoaren itza zuen ekanduz indaŕgabetzen duzute, beste eginbeaŕ askotan berebat yokatuz».

Garbia eta ala ez dana (Mt. 15, 10-20)

  1. Ta beŕiro deiturik gizataldeari zesayon: «Entzun Niri ta uleŕtu ongi».
  2. «Gizagandik alde, ezer ez da, arengan saŕtuz, ua loitu dezakenik; gizabaŕnetik datozenak dira, ordea, gizona loitzen dutenak.
  3. Entzuteko belaŕidunak, bentzu».
  4. Gizataldetik etxera eldu zanean, ikaslêk alegi onetzaz galde zegioten.
  5. Ta dasaye: «Zuek ere, beraz, adin gabe zerate? Ez al-duzute uleŕtzen landatik saŕtzen zayon edozerk gizona ezin loitu dezakela?
  6. Ez bait-zayo biotzean saŕtzen, sabelean baizik, eta sastegira doa (yanari guziak oŕela txautzen dirala)?»*
  7. Ta zion ere: «Gizagandik soŕtzen danak, oŕek bai, gizona loitzen du.
  8. Baŕnetik, giza-biotzetik soŕtzen dira asmo txaŕak, izoŕkeriak, lapuŕketak, erailketak,
  9. ezkontza-kutsuak, uŕegosea, gaiztakeriak, iruzuŕ, zantaŕkeri, bekaitz, birao, aŕokeri ta erokeriak. *
  10. Gaitz guziok baŕnetik soŕtzen dira, ta auetxek loitzen dute gizona».

(Mt. 15, 21-28) Siripoinikiaŕa

  1. Andik yaikita, Tir eta Sidon’en mugetara yoan zan, ta iñori ere agiri izan ez nairik etxe batera bazteŕtu zan. Bañan ezin ostendu ziteken.
  2. Alaba txeŕen satsuz zeukan emakume bat, Aren beŕi laisteŕ entzunda, etoŕi ta oñetara auzpeztu bait-zitzayon.
  3. Elendaŕa, siripoinikiaŕa yayotzez zan emakume ua, ta bere alabarengandik txeŕena iraizteko zeskayon.
  1. IESU’k diotsa: «Utzi lenik semêi asetzeko aña; ez bait-da on, semên ogia aŕtu ta txakuŕei yaurtitzea».
  2. Bañan emakumeak yardetsi ta esan zion: «Bai, Yauna, bai; totoek ere maipean umên otondoak yaten ditute».
  3. IESU’k esan zion: «Oŕela mintzo zeralako, zoaz; zure alabarengandik txeŕen irten da».
  4. Ta etxera yoanda, neskatxa oean etzana idoro zun; txeŕena, beŕiz, irtena zan.

Goŕ-mintzula

  1. Tir’eko mugaldetik beŕiro irtenda, Galilai’ko itxasora Sidon’en zeaŕ eldu zan; ta Dekapoli’n baŕna zebiľala,
  2. goŕ-mintzul bat dakaŕkiote, eskua ari ezaŕtzeko zeskayotela.
  3. Ta gizataldearengandik bereiz aŕturik, belaŕietan beatzak saŕtu zizkion, ta mingañean ťu egin zion.
  4. Gero, ortziruntz begiratuz ta asgôrapen egiñaz, diotsa: Ephphata, edo orobat dana «iriki zaitez».
  5. Ta beingoan belaŕiak iriki ta mingain-lokaŕia askatu zitzayola, garbi mintzatzen asi zan.
  6. Ta agindu zien iñori ere ez esateko. Bañan Ark zoŕozkiago agindu, ta ayek baŕeyagotu.
  7. Txundioz aŕituta bait-zeuden, zerasatela: «Dana ondo egin dik; goŕak entzutedun ta mintzulak iztun egin zetik».

 

8

Bigaŕenez ogiak ugarituta (Mt. 15, 32-39)

  1. Egun ayetan beŕiro gizataldea aundia zan; ta yatekorik ez bait-zuten, deiturik ikaslêi dasaye:
  2. gizatalde onek eŕuki aundia damait; iru egun ezkero Nerekin dabiltza ta yatekorik ez dute.
  3. Ta etxera barurik bialtzen ba’ditut, bidean akituko dira; ayetako batzu uŕundik etoŕi bait-dira».
  4. Ikaslêk erantzun zioten: «Emen, basetze ontan, nondik iñork ogiz ase ditzake?»
  5. Ta itandu zien: «Zenbat ogi dituzute?» «Zazpi», esan zioten.
  6. Orduan gizataldeari luŕ gañean etzateko agindu zion; ta zazpi ogiak aŕtuta, eskeŕ egiñik, autsi zitun, ta bere ikaslêi eman zizkien, gizataldeari banatzeko; ta banatu zizkioten.
  7. Aŕaitxo batzu ere ba-zituten: ta onetsi zitula, banatzeko agindu zien.
  8. Ta yanda ase ziran; ta gelditutako pusketaz zazpi saski bete zituten.
  9. Yan zutenak, oŕatiño, lau miľaren bat izan ziran. Onezkero igoŕi zitun.
  10. Ta berealaxe ikaslêkin ontziratuta, Dalmanuta aldera yoan zan.

(Mt. 16, 1-4) Zantzu-zaleak

  1. Ta baŕneko asgôrapenez, dio: «Zer dala-ta, gizaldi au, alatz-eske dabil? Ziñez dasaizuet: ez zayo gizaldi oni alatzik emango».
  2. Ta ayengandik aldenduz, beŕiro ontziratu ta beste ertzerunz yoan zan.

(Mt. 16, 4-12) Orantza txaŕa

  1. Ogi artzeaz aztu ziran (ikasleak), eta bat baizik ez zuten ontzian berekin.
  2. Ta aolkatuz dasaye: «Ernai ta zurt ibili parisaitaŕen orantzari buruz ta Erode’ren orantzari buruz». *
  3. Orduan asi ziran elkaŕekin erasaten: «Ogiketarik ez dikagu-ta!!»
  4. IESU’k igaŕita esan zien: «Zer darasazute ogiketarik ez duzutela? Oraindik ez al-duzute igaŕi ta uleŕtu? Beraz, gogoa itsu al-duzute,
  5. begiak izanda ez al-dakusazute?, belaŕiak izanda, ez al-dantzuzute? Ta ez al zerate gogoratzen,
  6. bost miľa gizonentzat bost ogiak zatitu nitunean, ondakiñez beterik zenbat saski yaso zenituten?» «Amabi», dasayote.
  7. «Ta zazpi miľa gizonentzako zazpi ogiak autsi nitunean, ondakiñez beterik zenbat saski bildu zenituten?» «Zazpi», dasayote.
  8. Ta, «oraindik ez al-duzute uleŕtzen?», dasaye. *

 

Betsaida’ko itsua

  1. Betsaida’ra ba-datoz, ta itsu bat dakaŕkiote, ikuťu dezala eskaturik.
  2. Eta itsua eskutik aŕtuz, eŕixkatik atera zun; eta, aren begietara tu egin ezkero, bere eskuak ezaŕita, ezer ote zekusan galde egin zion.
  3. Ark, so eginda dio: «Gizonak ikusten ditut ibiltzen; ta zugatz dirudidate». *
  4. Begietan beŕiro eskuak ezaŕi zizkion; ta ark so egin zun, ta sendatu zala, dana garbi zekusan.
  5. Orduan IESU’k etxera igoŕi zun, esanaz: «Ez saŕtu eŕixkan!»

 

Kepa’ren aitoŕa (Mt. 16, 13-20; Lk. 9, 18-21)

  1. Andik IESU bere ikaslêkin Piľipe-Kaisarai’ko eŕixketara yoan zan, ta bidean ikaslêi galde dagie, esanaz: «Gizonak Ni nor naizala diote?»
  1. Ta ayek erantzun zioten: «Yon Ukuzlea; batzuk Eli; beste batzuk, beŕiz, igaŕlêtako bat edo».
  2. «Ta zuek», galdetzen die, «Ni nor naizala diozute?» Kepa’k erantzunez, diotsa: «Zu, Kisto’a zera!!»
  3. Orduan zoŕozki agindu zien iñori ere oŕetzaz ez itz egiteko.

Mesia’ren azaga (Mt. 16, 21-23; Lk. 9, 22)

  1. Ta asi zan ayei azaltzen Gizasemea neke askotan ibili beaŕa zala; ta zâŕ, apaizpuru ta idazlariek gaiztetsi ta ilko zutela; ta iru egunen buruan beŕpiztuko zala.
  1. Ta argi ta garbi esan ere. Kepa’k IESU alde batera aŕtuz, agiraka zegion.
  1. Bañan IESU’k itzuli ta ikasleak ikusirik, Kepa larderiatu zun esanaz: «Utikan!, Satan ori; ez bait-dituzu Yainkoarenak somatzen, gizonenak baizik». *

IESU’ren yaŕaigoa (Mt. 16, 24-28; Lk. 9, 23-27)

  1. Ta gizataldea ikaslêkin deituta, esan zien: «Iñork nere ondotik etoŕi nai ba’du, bere burua ukatu ta bere gurutza aŕ beza, ta beŕait.
  1. Bizia gaizkatu nai dukenak, galduko du; ta ostera, bizia Niregatik eta Beŕi Ona’ rengatik galdu dukenak, gaizkatuko bait-du.
  2. Gizonari, ezperen, zertarako litzayoke luŕ osoa irabaztea, bizia galtzen ba’du?
  3. Ala, zer eman lezake biziaren ordañez?
  4. Gizaldi zantaŕ eta okeŕ ontan iñor Nitzaz ta nere itzaz alke ba’da, Gizasemea ere artzaz âlke izango da, Aitaren ospez bere aingeru deunekin datoŕkenean.

 

9

  1. Ta esan zien: «Ziñez dasaizuet: ba-dira emen daudenetako batzu, Yainkoaren Yauraldia indaŕez etoŕtzen ikusi arte, eriotza murtxatuko ez dutenak. *

IESU’ren antzalda (Mt. 17, 1-8; Lk. 9, 28-36)

  1. Sei egunen buruan IESU’k Kepa, Yakob eta Yon bakaŕik aŕtuta, mendi garai baten gora bereiz daramatzi, ta ayen auŕean antzaldatu zan.
  2. Aren yazkiak istatsu ta eluŕa bezain zuri-zuri biuŕtu ziran, iñongo zuritzaľek ezin zuritu lezazken aña.
  3. Eli ta Moxe ere ayen begietan azaldu ziran, IESU’rekin erausten.
  4. Ta Kepa’k artetuz IESU’ ri dasayo: «Irakasle!, obe degu emen egon: egin ditzagun, beraz, iru txabola, Zuretzat bat, Moxe’rentzat bat, eta Eli’rentzat bat».
  5. Zer zion ere ez zekin, ordea, oso belduŕturik bait-zeuden.
  6. Orduan odei bat soŕtu zan ayek estaliz, ta odeitik mintzo au: «Au da nere Seme kutuna. Entzuyozute».
  7. Ta beingoan alde orotara begiratuz, IESU baizik, iñor ez zuten berekin ikusi.

(Mt. 17, 9-13) Eli etoŕiko

  1. Menditik yeistean, agindu zien, ikusi zutena iñori ere ez adirazteko, Gizasemea il artetik piztu ondoren baizik.
  2. Eta ayek yazoa beren artean gorde zuten, il artetik piztu zer liteken eikaŕ asma eta asma.
  3. Ta galde au egin zioten: «Zergatik idazlariek Eli etoŕi beaŕa dala darasate?»
  4. Yardetsi ta esan zien: «Eli’k auŕena etoŕita dana beŕiztuko du (noski!!). Ala ere nolatan Gizasemeaz idatzita dago, asko yasan ta nardatua izatekoa dala? *
  5. Eli etoŕi dala dasaizuet; ta nai izan zuten guzia egin zioten, artzaz idatzita dagonez.

Mutil alditsua (Mt. 17, 14-21; Lk. 9, 37-42)

  1. Ikaslêtara itzuli zanean, ayen baranoan gizatalde aundia ikusi zun, ta idazlariak ayekin etiketan. *
  2. IESU ikusita berealaxe, gizataldeko guziak aŕiťu ziran, ta aguŕ egiten Arengana leyatu.
  3. Ark galdetu zien: «Zer zenerabilten eztabaidan?»
  4. Gizataldeko batek erantzun zion: «Irakase!, nere semea ekaŕi dizut. Txeŕen mintzul batek aŕtuta dauka,
  5. ta aŕtzen dun bakoitzean, luŕera bota ta eldaŕa dariola, ortz-kaŕaska ta zuŕun uzten du. Zure ikaslêi iraizteko esan diet: bañan, ezin izan dute».
  6. IESU’k yardetsi ta esan zien: «Auxe enda siñisgabea! Noiz arte zuekin egon beaŕ dut? Noiz arte yasan beaŕ zaituzt? Ekaŕkidazute mutiľa».
  7. Ekaŕi zioten; ta ikusi zuneko, mutiľa, txeŕenek iñaŕosita, luŕean iraulkatzen asi zan, lerdea zeriola.
  8. Aren aitari IESU’k galdetu zion: «Aldiok noiz ezkero datozkio?»«Umetandik» erantzun zion:
  9. ta saŕitan ere urtara ta surtara yaurti du, il zedin. Baña, zerbait al ba’duzu gutzaz eŕukiturik, lagun zatozkigu».
  10. IESU’k erantzun zion: «A1 ba’duzu», diozunaz, «dana siñestunarentzat eginkoŕ».
  11. Bertantxe, mutiľaren aitak oyuz ta negaŕez zion: «Siñesten dut: siñetsi gabean za tozkit lagun».
  12. Orduan, IESU’k gizataldea piľatzen ikusirik, txeŕen satsua larderiatu zun, esanaz: «Txeŕen goŕ-mintzul ori, Neuk agintzen dikat; alde onengandik, ta beŕiz ez akio bein ere saŕtu».
  13. Orduan oŕo egiñik, eta mutiľa oso poŕokaturik irten zan, mutiľa ilda bezela, ta ainitzek «ilda zegok» esateko alakoan utzirik.
  14. Baña IESU’k eskutik aŕtu ta eraiki zun, ta mutiľa zutitu zan.
  15. Etxera orduko, ikaslêk bakaŕean galde zegioten: «Zergatik guk ezin iraitzi izan dugu?»
  16. Ta erantzun zien: «Oŕelako txeŕenak otoi (eta baruketan) baizik, ezin irten dira.

Nekaldiaz (Mt. 17, 22-23; Lk. 9, 43-45)

  1. Andik irtenda, Galilai’n baŕna ziyoazan; ta ez zun nai iñork yakitea.
  2. ikaslêi irakasten ta esaten bait-zien: «Gizasemea giza-eskuetan utzia izango da, ta ilko dute, ta ilda gero irugaŕen egunean beŕpiztuko da».
  3. Bañan, ziotsena ez zuten uleŕtzen, ta Ari galde egiteko belduŕ ziran. *

Ikaskizun batzu (Mt. 18, 1-5; Lk. 9, 46-48)

  1. Kaparnaun’a etoŕi ta etxean zegola, galde zegien: «Zer zenduten bidean izketa-gai?»
  2. Bañan, ayek tutik ez; aundiena zein ote zan elkaŕekin izka bidean ari izan bait-ziran.
  1. Beraz, eseri zala, amabiak deitu zitun esateko: «Iñork lena izan nai ba’du, azkena eta guzien otsein bego».
  2. Ta auŕtxo bat aŕturik, ayen erdiko ipiñi zun; ta ua laztandurik, esan zien:
  3. «Oŕelako auŕtxoren bat nere izenean aŕtzen dunak, Nerau aŕtzen nau; ta aŕtzen naunak, Nerau ez, bidali Nauna aŕtzen du».
  4. Yon’ek esan zion: «Irakasle!, txeŕenak zure izenean iraizten gizon bat ikusi dugu, ta eragotzi egin diogu, gurekin ez bait-dabil».
  5. IESU'k esan zien: «Ez eragotzi; nere izenean alatz eginda bereala, Nitzaz gaizki esan dezakenik ez bait-dago.
  6. Zuen auŕka ez dagona, zuen alde dago. *
  7. Iñork nere izenean, Kisto’renak zeratelako, antuxin bat ur ba’damaizue, ez du bere saria galduko; ziñez dasaizuet.

Iñor okeŕerazteaz (Mt. 5, 29-30)

  1. «Nere siñestea duten txikitxo auetako bati gaizpide litzayokenak, obe luke, asto-eyotaŕia lepotik dindil itxasora yauŕtia izatea.
  1. Eskua gaizpide ba’duzu, ebaki ezazu: obe bait-duzu, bizitzan eskumotz saŕtzea, itzaliko ez dan surtarako, lezeratzea baño.
  2. ... *
  3. Ta oña gaizpide ba’duzu, moztu ezazu: obe bait-duzu bi-

zitzan oin-bakaŕ saŕtzea, oin biak dituzula, sulezera yaurtia izatea baño.

  1. Ta begia gaizpide ba’duzu, erauzazu: obe bait-zaizu Yainkoaren Yaureŕian begi-bakaŕ saŕtzea, begi biak dituzula, sulezera yaurtia izatea baño.
  2. An ez zaye aŕa iltzen, ez eta sua itzaltzen ere. (Is. 66, 24.)
  3. Gizakiak oro suz gazituko bait-dira (ta opariak oro gatzez gazituko). *
  4. Gatza ona da; baña, gatza gezatu ba’litz, zerez onduko duzute? Izan ezazute zerongan gatza, eta gentza elkaŕekin».

 

10

(Mt. 19, 1-9) Ezkontza-austeaz

  1. Andik irtenda, Yudai mugetara yoan zan, Yordan aruntz. Beŕiro gizataldea Arengana bildu zan, ta beŕiro ere oi zunez, zirakaskien.
  2. Parisaitaŕek ere Arganatuta, azpikeriz geldetu zioten: «Ziľegi al-zayo senaŕari emaztea zapuztea?»
  3. Yardetsi ta esan zien: «Moxe’k zer agindu zizuen?»
  4. Ayek esan zioten: «Zapuztagiria idatzita, emaztea uztea Moxe’k bayetsi zun».
  5. IESU’k esan zien: «Zuen biotz gogoŕagatik agindu ori idatzi zizuen.
  6. Giza-astetik, ordea, Yainkoak aŕ-eme soŕtu zitun.
  7. Argatik gizonak aita-amak utziko ditu, ta bere emazteari itsatsiko zayo,
  8. ta aragi batera biek yoko dute. Aŕezkero, beraz, ez dira bi, aragi bat bakarik baño.

  1. Beraz, Yainkoak uztaŕtu duna, ez beza gizonak bakandu».
  2. Etxean beŕiro onetzaz galde egin zioten,
  3. ta esan zien: «Bere emaztea utzita beste bat aŕtzen duna, oŕenganako izoŕtzaľe da;
  4. ta bere senaŕa utzita besterekin ezkontzen dan emaztea, izoŕtzaľe da». *

IESU ta auŕtxoak (Mt. 19, 13-15; Lk. 18, 15-17)

  1. Ta auŕtxo batzu zekazkioten, ikuťu zitzan; baña, zekazkiotenei ikaslêk akaŕ zegieten.
  1. Ori ikusirik IESU’k aseŕetuta esan zien: «Utzi auŕtxoak Niregana etoŕtzen, ta ez eragotzi; Yainkoaren Yaureŕia oŕelakoena da-ta.
  2. Ziñez dasaizuet: Yainkoaren Yaureŕia auŕtxoaren eduz aŕtzen ez duna, ez da an saŕtuko».
  3. Ta laztandurik, onesten zitun, eskuak gañera ezaŕtzen zizkiela.

Gazte aberatsa (Mt. 19, 16-26; Lk. 18, 18-27)

  1. Irteteko abitzera ziyoala, norbaitek, antxintxika Arganatu, ta Aren aitziñean belaunikaturik, itandu zion: «Irakasle on!, zer egin beaŕ dut betiko bizitza yarausteko?»
  2. IESU’k esan zion: «Zergatik ona diostazu? Ez dago on danik, Yainkoa baizik. *
  3. Aginduak ba-dakizkizu: ez iñor il, ez izoŕtu, ez ostu, gezuŕezko aitoŕik ez esan, iruzuŕik ez egin, zure aitari ta amari lotsa izan».
  4. Ark erantzunda esan zion: «Irakasle, guzi oriek bete ditut txikitandik».
  5. Ordun IESU’k, maite-so ari egiñik, esan zion: «Bat duzu gabe: zoaz, dituzunak oro saldu ta landeŕei izkiezu; ta zeruan altxoŕa dukezu. Oŕezkero, gurutza aŕtuta, zaŕaizkit».
  6. Ua, beŕiz, itz orien atsekabez goibelduta yoan zan; onibaŕak eŕuz bait-zitun.
  7. Ta IESU’k, baranoan begiratuz, bere ikaslêi esan zien: «Yainkoaren Yaureŕian aberatsak bai nekez saŕtuko dirala!»
  8. Itzok adituta, ikasleak aŕiťuta zeuden. Baña IESU’k beŕiro itz egiñez, dasaye: «Ene semeok!, zeñen zala dan ogasunez entzinduei Yainkoaren Yaureŕian saŕtzea!!
  9. Eŕazago oŕatzulotik gamelua ligaroke, aberatsa Yainkoaren Yaureŕian saŕtu baño».
  10. Ayek orduan aŕiaogotuta, eikaŕi zerasayoten: «Nor yaregin diteke, beraz?» *
  11. IESU’k ayengana begiratuz, dio: «Gizonentzat ori eziña da; Yainkoarentzat, ordea, ez; Yainkoak dana dezake-ta».

 

Eun alako saria (Mt. 19, 27-30; Lk. 18, 28-30)

  1. Ordun Kepa’k asita diotsa: «Ona gu, dana utzita yaŕai gatzazkizu».
  2. IESU’k yardetsi ta esan zion: «Ziñez dasaizuet: iñor ere ez dago, bere etxea, anai-aŕebak, aita-amak, seme-alabak eta aloŕak Niregatik eta Beŕi Onarengatik utzi ezkero,

  1. eunetan beste ainbeste aŕtzen ez dunik orain, aldi ontan; etxe, anai, aŕeba, aita, ama, seme, alaba eta aloŕak, yazaŕpenekin ezik; zeruan, beŕiz, betiko bizitza.
  2. Ta auŕeneko aunitz, azken izango dira, ta azkenak auŕen».

 

IESU’ren eriotza auŕki (Mt. 20, 17-19; Lk. 18, 31-33)

  1. Yerusalem’era igoerakoan, auŕena IESU ziyoan, ayek zurtuta belduŕez eta zeŕaizkionak ere ikaraz. Ta amabiak beŕiz Beragana aŕturik, gertatzeko zegozkionak esaten asi zitzayen. *
  2. «Begira! Yerusalem’era igotzen goaz, ta Gizasemea apaizpuru ta idazlariei emana, ta eriotzarako gaiztetsia, ta atzeŕitaŕen eskuetan yaŕia izango da.
  3. Ta ixekatu, ta lixtukatu, ta zigoŕkatu ta ilko dute. Ta iru egun ondoren beŕpiztuko da».

 

Eskui-aldea nai (Mt. 20, 20-28)

  1. Zebedei’ren seme Yakob eta Yon uŕbildu zitzazkion, esanaz: «Irakasle!, guk eskatutako edozer, Zuk egitea nai dugu».
  2. IESU’k esan zien: «Ta zer nai duzute Nik zuei egitea?»
  3. Esan zioten: «Zure aintzaroan, bata zure eskui aldean, bestea ezkeŕekoan esertzea iguzu». *
  4. Baña IESU’k esan zien: «Zer daskazutenik ez dakizute.

Nik edan beaŕ dudan ontzia edan al-dezakezute?, ta Ni ukuzi beaŕ naizan ukuzpenez ukuzi al-zaitezkete?»

  1. Ayek esan zioten: «Bai!» Ta IESU’k dasaye: «Nik edan beaŕ dudan ontzia zuek edango duzute; ta Ni ukuzten naizan ukuzpenez ukuziak izango zerate;
  2. baña nere eskui-ezkeŕ aldea esertzeko ematea, nere Aitak gerturik dagon ayentzat baño ez dagokit».
  3. Au adituta, amaŕak asi ziran Yakob’en eta Yon’en auŕka aseŕetzen.
  4. Baña IESU’k deitu ta esan zien: «Ba-dakizute eŕien buruzagiak menpekoen yabe agertzen dirala, ta aundizkiek eŕian aginbidea erabiltzen dutela.
  5. Zuen artean, beŕiz, ez oŕela; ostera ere, zuen artean aundiena izan nai lukena, guzien yopu bedi.
  6. Gizasemea ez bait-da otseinketan ari dakizkion etoŕi; otsein izatera, ta bere bizia ainitzen yarei-saritzat ematera baño.

 

Timai’ren seme itsua (Mt. 20, 29-34; Lk. 18, 35-43)

  1. Ta IESU Nazaretaŕa an zala adituta, ots egin ta esaten asi zan: «IESU, Dabid’en seme ori, eŕuki zakizkit!»
  2. Ta askok ataŕatzen zuten

isil egoteko. Ark, ordea, areago oyuka, zion: «Dabid’en seme ori, eŕuki zakizkit!»

  1. IESU’k, gelditurik esan zun: «Dei egiozute». Itsua deitzen dute, diotsatela: «Biotz on!, yaiki adi, dei egin dik».
  2. Soingañekoa yaurtita, beraz, zutitu ta IESU’rengana yoan zan.
  3. Ta IESU’k arengana itzulirik, esan zion: «Zer nai duzu Nik zuri egitea?» Ta itsuak esan zion: «Eŕabbuni!!, ikuseraztea».
  4. Orduan IESU’k diotsa: «Zoaz; zure siñesteak sendatu zaitu». Ta bertatik ikusten asi zan, ta bidean zeŕaizkion.

 

11

  1. Yerusalem’era uŕbilduz, Betpage ta Betani’runtzko Oliamendi gertura eldu ziranean, ikaslêtako bi igoŕi zitun,
  2. ta esan zien: «Zoazte auŕeko eŕixka ortara. An saŕtu ala, astakume bat idoroko duzute lotuta, gauŕdaño gañean iñor igo ez zayona. Askatu ta ekaŕkidazute.
  3. Ta zertan ari zeraten iñork ba’lesaizue, esayozute: «Yaunak beaŕ du»; ta berealaxe onara igoŕiko du.
  4. Yoan ziran, beraz, ta astakumea atauŕean lotua bideburuan idoro ta askatu egin zuten.
  5. Ango batzuk esan zieten: «Zer ari zerate or astakumea askatzen?»
  6. Bañan ayek, IESU’k agindu izan zienez erantzun zieten; ta angoek utzi egin zien.
  7. Orduan astakumea IESU’ ri dakaŕkiote, ta beren txabuxak astoari ezaŕita, Ua gañera igo zitzayon.
  8. Ainitzek ere bidean beren txabuxak yauŕtzen zituten; bestetzuk, beŕiz , ostoľak landetatik ebaki ta bidegañean baŕeyatzen zituten.
  9. Ta auŕe-atzetik ziyoazanak deadaŕez zioten: «Gora!! Onetsia, Yaunaren izenean datoŕena!!
  10. Onetsia datoŕen Yauraldia, gure arbaso Dabid’en yauraldia! Gora goyenetaraño!!»
  11. Yerusalem’era orduko, yauretxean saŕtu zan; ta dana arakatu ondoren, berandu zala-ta, amabiekin Betani’ra yoan zan.

(Mt. 18-19, 21) Pikondo alpeŕa

  1. Biaramunean, Betani’tik irten zirala, gosetu egin zan.
  2. Ta uŕundik pikondo oŕitsu bat ikusirik, artara yoan zan, artan zerbait ote lidoroken. Bañan, artara ezkero, ostoak besterik ez zion idoro, piko-aroa ez bait-zan.
  3. Ta ari mintzatuz, esan zion: «Gauŕdanik ez al dik iñork betidañokoan iregandik ale bat ere yango». Ta ikaslêk zentzuten.

 

Pikondoa igaŕtuta (Mt. 21, 20-22)

  1. Biaramun goizean, pikondoa, iraizean eŕotik igaŕtua ikusi zuten.
  2. Ta Kepa’k, oroiturik, esan zion: «Irakasle!, begira; birao egin zenion pikondoa igaŕtu da».
  3. Orduan IESU’k asi ta esan zien: «Yainkoaren siñestea ezazute.
  4. Ziñez dasaizuet: Orko mendi oŕi ken ortik, eta itxasora yauzi adi esanda, biotzean kordokatu gabe, diona gertatuko dala iñork sinisten ba’du, gertatuko zayo.
  5. Argatik dasaizuet: zuen otoiketan edozer eskatuta, aŕtuko duzutela siñetsazute; ta iritsiko duzute.
  6. Otoyerakoan, beŕiz, norbaiten auŕka zerbait baldin ba’ duzute, asketsiozute, zuen Aitagoikoak ere zuen ogenak asketsi ditzan.
  7. ... *

 

IESU’ren eskubideaz (Mt. 21, 23-27; Lk. 20, 1-8)

  1. Beŕiz Yerusalem’era datoz; ta yauretxean zebiľala, apaizpuru, idazlari ta zâŕek Arengana yo
  2. ta diotsate: «Zein eskubidez guzi oriek egiten dituzu?, ta oŕela egiteko eskubide ori nork eman dizu?» *
  3. IESU’k, beŕiz, yardetsi ta esan zien: «Galdetxo bat egingo dizuet; erantzun idazute, ta Nik esango dizuet zein eskubidez oriek egiten ditudan.
  4. Yon’en ukuzpena zerutik ote-zan, ala gizagandik? Erantzuidazute!»
  5. Ayek, ordea, beren kolkorako asi ziran esaten: «Zerutik ba’diogu, zergatik, bada, ez zenioten siñetsi?, dasaiguke.
  6. Gizagandik esateko, beŕiz, eŕiaren belduŕ gera». Guziek Yon igaŕle yatoŕtzat begiratzen zuten-eta.
  7. Beraz, IESU’ri erantzun eta dasayote: «Ez dakigu». IESU’k (yardetsirik) esan zien: «Nik ere ez dasaizuet oriek zein eskubidez egiten ditudan».

 

12

Mâstiko langiľe okeŕak (Mt. 21, 33-46; Lk. 20, 9-19)

  1.  Ta asi zan ayei alegitan  itz egiten. «Gizon batek masli bat landatu zun, ta baranoan esia ezaŕi ziola, tolare bat egin ta borda eraiki zun, ta nekazariei akuran utzi zien, ta eŕitik yoan egin zan. *
  2. Garai egokian moŕoi bat nekazariei bidali zien, ayengandik mâts-zitua yasotzeko.
  3. Bañan, ayek moŕoya atzi, yo ta esku-utsik igoŕi zuten.
  4. Beŕiz beste moŕoi bat bidali zien; ta oŕi ere burua zanpatu zioten; ta iraiñez bete zuten.

  1. Arek beste bat bidali zien, eta ayek ua il egin zuten; ta ala beŕiro beste asko. Ta nekazariek batzu ebaindu ta bestetzu il egin zituten.
  2. Oraindik ba-zun bat, seme kuťuna; ta ori ere bidali zien, esanaz: «Nere semeari lotsa erakutsiko diote».
  3. Baña nekazari ayek elkaŕi ziotsaten: «Au duk oñordekoa; zatozte; il dezakagun, ta yarauntsia gurea izango duk».
  4. Ta ua atzirik, il ta mâstitik yaurti zuten.
  5. Zer egin beaŕko du, bada, mâstiaren yabeak? Etoŕi datoŕke, ta nekazariok poŕokatuta, mâstia beste batzuei damayeke.
  6. Ez ai-duzute irakuŕi izan Idaztune au?:

Eraikiľêk baztertutako aria bera.

Giltzaŕi yaŕi da.

  1. Ori, Yaube’k egin du,

Gure begietan txito aŕigaŕi. (Er. 118, 22-23).

  1. Alegi au berentzat esan zula igaŕi bait-zuten, Ua atzi naizik zebiltzan. Bañan, eŕiaren belduŕez Ua utzirik, alde egin zuten.

 

 

Kaisar’en zergak (Mt. 22, 15-22; Lk. 20, 20-26)

  1. Ta Arengana, parisai ta erodetaŕ batzu dagoŕtzite, izketan labanerazi dezaten.
  1. Eta ayek uŕbildurik diotsate: «Irakasle, egizale zerala ba-dakigu, ta iñoren belduŕez eurt ez egitekoa; giza-auŕpegirik begiratzeke, Yainkoaren bidea zintzoki darakusazu-ta. Kaisar’i zerga ematea ziľegi al da? Bai ala ez? Ordaindu beaŕeko ala ez?
  2. Ayen maltzuŕkeria igaŕirik, esan zien: «Zergatik zatozkidate zirika? Txanpon bat ekaŕkidazute, ikusteko».
  3. Ekaŕi zioten, ta esan zien: «Irudi ta idazkunok norenak dira?» «Kaisar’enak», esan zioten.
  4. Orduan IESU’k erantzun eta esan zien: «Kaisar’ena Kaisar’i, ta Yainkoarena Yainkoari emayozute». Ta Artzaz aŕitzen ziran.

Sadukaitaŕak eta beŕpiztea (Mt. 22, 25-32; Lk. 20, 27-38)

  1. Beŕpizterik ez dagola dioten sadukaitaŕak ere Arengana datoz, ta galde au dagiote:
  1. «Irakasle, Moxe’k idatzi zigun, semerik gabe ildako baten anayak, aren alarguna emaztetzat aŕtzeko, ta anaya zanari ondorengoa soŕtzeko.
  2. Oŕ, bada, zazpi anai ziran, ta lena ezkondu ta semerik utzi gabe il zan.
  3. Alargunarekin ezkondu, ta bigaŕena ere semerik gabe il zan. Ta orobat irugaŕena.
  4. Alaxe, zazpirak ez zuten ondorengorik utzi. Guzirik azkena alarguna bera il zan.
  5. Beŕpiztaldian, beŕpiztuko diranean, zazpirek ua izan zuten ezkero, noren emazte izango da?

  1. Ta IESU’k erantzunez esan zien: « Okeŕ ez al-zaudete, gero, Idaztiak eta Yainkoaren indaŕa ezagutu gabe?
  2. iľartetik beŕpiztutakoan, ez da senaŕtzerik ez emaztetzerik; zeruan, ordea, guziak, Yainkoaren aingeruak bezela izango dira.
  3. Ildakoen beŕpizteaz, beŕiz, ez al-duzute Moxe’ren idaztian irakuŕi lapaŕetik esan ziona: «Ni, Abraham’en Yainkoa, ta Ixaak’en Yainkoa, ta Yakob’en Yainkoa?»
  4. Yainkoa, beŕiz, iľena ez da, bizidunena baño. Oso okeŕ zabiltzate, beraz».

Agindurik nagusiena

  1. Ayen eztabaida entzundako idazlari batek, ondo erantzun ziela ikusirik, itandu zion: «Agindurik nagusiena zein da?»
  2. IESU’k erantzun zion: «Agindurik nagusiena au da: Adizu, Ixrael, gure Yainko Yauna, Yaun bakaŕa da; *
  3. ta zure Yainko Yauna biotz-biotzez, gogo-gogoz, adin-adiñez ta adore-adorez maite beaŕ duzu.
  4. Bigaŕena auxe: Zure lagun uŕkoa, zure burua bezain maite ezazu. Agindu biok baño gurenagorik ez dago». (Ap. 19, 18.)
  5. Idazlariak esan zion: «Edeŕki ta egiz, Irakasle, esan duzu Yainkoa bakaŕa dala, ta Ua besterik ez dagola;
  6. ta biotz-biotzez, gogo-gogoz, adin-adiñez ta adore-adorez Ua maite izatea sutopa ta opari guziak baño gurenagoa dala».
  7. Zuŕki erantzun zula ikusirik, IESU’k esan zion: «Yainkoaren Yaureŕitik uŕun ez zaude». Ta aŕezkero iñork ez zun Ari galde egiteko bekokirik.

Dabid’en semea (Mt. 22, 41-46; Lk. 20, 41-44)

  1. Yauretxean irakasten ari zala, IESU’k zion: «Nola darausate idazlariek Kisto’a Dabid’en seme dala?
  2. Dabid’ek berak Goteunaren atsez au bait-dio:

Nere Yaunari Yaunak esan zion: nere eskui-aldean eseri zaitez, zure etsayak oin-aulkitzat yaŕtzen dizkizudan arte. (Er. 110, 1).


  1. Dabid’ek berak Yauna diotsa; beraz, nola du seme?» Ta gizatalde aundia pozik zegon Aren itzak entzuten. *

Idazlarietazko iritzia(Mt. 23, 5-7; Lk. 20, 45-47)

  1. Bere irakastaldietan au ere ba-zesayen: «Idazlariei buruz atzaŕi egon! Oŕ dabiltza aŕo-aŕo yantzita, zeyetan aguŕak,
  2. batzaŕetan aulki-nagusiak, eta oturuntzetan maipurua iŕikatzen,
  3. alargunen etxeak iresten, ta otoi luzeak egiten. Ebaztaldia ere oŕelakoentzat latzagoa izango da.

 

Alargunaren ukaŕtxoa (Lk. 21, 1-4)

  1. Altxoŕ auŕean eserita, atabakan txanponak iraizten zetozanak begiraka zegon. Aberats ainitzek txanpon asko iraizten zituten.
  1. Alargun lander batek ere etoŕi ta lauziriko aña diran zipatxo bi atabakara bota zitun.
  2. Ta IESU’k bere ikasleak deiturik, esan zien: «Ziñez dasaizuet: alargun * landeŕ onek, guziek baño geyago atabakara bota du.
  3. Bestek gañezka dutenetik bota bait-dute; onek, ordea, bere apuŕtxotik bizirako zeukan guzia bota du».

 

13

Azken-egunetzaz itzaldia (Mt. 24, 1-51; Lk. 21, 5-36)

  1. Yauretxetik irtetzerakoan, bere ikaslêtako batek esan zion: «Irakasle!, begira zeinbesteko aŕi ta zelako etxekuntza!»
  2. IESU’k erantzun eta esan zion: «Ormatzaŕ guziok ikusten al-dituzu? Luŕ yotzeke, aŕirik ez da aŕi gañean geldituko».
  3. Ta yauretxearen auŕkez Oliamendi’n eserita zegolarik, Kepa’k, Yakob’ek eta Yon’ek berezian itandu zioten:
  4. «Esaiguzu: noizko dira oriek? Ta zein ezagupide da guzi oriek betetzen asi orduko?»

 

Amayaren zantzuak

  1. Orduan IESU asi zan ayei esaten: «Begira!, ez zaitzazala iñork liľuratu.
  2. Nere izena aŕtuta asko etoŕiko bait-dira, ni naiz esaten, ta asko liľuratuko dituzte.
  3. Zuek, beŕiz, gudu da gudotsak entzunda ere, ez laŕitu. Guzi oriek yazo beaŕak, dira; bañan, amairik oraindik ez.
  4. Endari enda, ta eŕiri eŕi yaŕkiko bait-zayo, ta alderik alde luŕikara ta gosetea soŕtuko dira. Guzi auek, ordea, miñen askiñak dira.
  5. Zerona, beŕiz, ikusi ezazute. Auzitegi eta batzaŕetara eramango zaituzte, zigoŕez zeatuak izango zerate ayentzako aitoŕtzat.
  6. Baña, lenago Beŕi Ona eŕi guziei aldaŕikatu beaŕ zaye.
  7. Atzita eramango zaituztenean, beŕiz, ez laŕi izan zer ote diokezuten; garai artantxe idarokia izango zaizuena esakezute, ez bait-zerate zuek orduan mintzole, Goteuna baño.
  8. Anaya anayak eriotzarako salatuko du,ta semea aitak; eta gurasoen auŕka semeak yaikita bizia kenduko diete.
  9. Ta nere Izenagatik guzientzat goŕotagaŕi izango zerate. Bañan, azkeneraño liraukena, orixe gaizkatuko da.

Yerusalem’en poŕokaldia

  1. Itxes iguingaŕia beaŕ ez liteken tokian dagola ikusiko duzutenean (irakuŕleak igaŕi beza), orduan, Yudai’n leudekenek, mendietara iges egin bezate. *
  2. Ta etxe-goitian legokena, ez bedi, zerbait etxetik eramateko, baŕnera yeitxi.
  3. Ta landan legokena ez bedi soñekoaren biľa etxera itzuli.
  4. Egun ayetako auŕdun ta iñude gaxoakl!
  5. Otoi egizute, beraz, ori negutean gerta ez dedin,
  6. Izan ere, egun ayetako laŕialdia bezelakorik ez da gaurdañokoan, Yainkoak ludia soŕtu zunetik, izan, ez eta geroenean izango ere.
  7. Ta alako egunak Yainkoak labuŕtuko ez ba’litu, ezin liteke iñor ere gaizkatu. Baña berezi ditun onetsiengatik, alako egunak labuŕtuak ditu.

Azken egunak

  1. Orduan, «ona emen Kisto’a; oŕa oŕ!» norbaitek ba’lesaizue, zuek ez siñetsi.
  2. Sasikisto ta sasi-igaŕleak yaiki, ta aŕitzeko ezagugaŕiak egingo bait-ditute, autetsiak berak, al ba’litz liľuratzeko ainbatekoak.
  3. Zuek, beraz, gomazute. Oŕa!: Neuk dana iragaŕi dizuet.
  4. Bañan, egun ayetan, laŕialdi oŕen ondotik, eguzkia iľunduko da, ta iľargiak ez du argi egingo....
  5. ta ortziko izaŕak yalkiko dira, ta ortzi-orpoak zotukatuko.
  6. Ta aŕezkero, Gizasemea Indaŕ eta ospe aunditan odeitartean etoŕtzen ikusiko dute.
  7. Orduan, bere aingeruak bidaliko ditu; ta auek Aren autetsiak bilduko ditute lau aizeak datozanetik, luŕalde uŕutienetatik ortzi goyenetaraño. *
  8. Pikondotik alegi bat ikas ezazute: aren adaŕak samuŕ ta osto beŕitan daudeneko, uda auŕki datoŕela ba-dakizute.
  9. Ala zuek ere, oriek agitzen ikusitakoan, yakizute atauŕean auŕki dagokela.
  10. Ziñez dasaizuet: ez da gizaldi au amaituko, guzi auek burutu arte.
  11. Ortzi-luŕenak egingo du; nere itzenak, ordea, ez.
  12. Arako egun eta garai aren beŕirik, Aitak baizik, iñork ez daki, beŕiz: ez zeruko aingeruak, ez eta Semeak ere. *
  13. Gomazute! Atzaŕi egon, ta otoi egin; garaya noiz danik ez dakizute-ta.
  14. Oŕela norbaitek, uŕutira yoan da bere etxea uzterakoan, bere moŕoyei eskubidea eman ta arlo bana egotzirik, atezayari zurt egoteko agindu zion.
  15. Beraz, Yauna noiz datoŕken, aŕatsean, ala gau-erdian, ala oiľaritean, ala goizean, ez dakizuten ezkero, zaudete atzaŕil,
  16. bapetan etoŕirik, ez zaitzaten idoro lo.
  17. Ta zuei dasaizuedana, guziei dasayet. Atzaŕi egon!!!

 

14

Azpisugeak lorik ez! (Mt. 26, 2-5; Lk. 22, 1-2)

  1. Bi egunen buruan Paska ta Otiľak zetozan. Ta apaizpuru ta idazlariak zai zeuden IESU nola azpikeriz atzi ta il zezaketen. *
  2. Baña, zerasaten: «Yayegunean, ez, zalapartarik eŕian soŕtu ez dedintzat».
  3. Betani’n, Simon legenaŕdunarenean maikide zala, emakume bat alderatu zitzayon, akarurin uts ta bikaiña ontzian zekaŕela; ta ontzia autsirik, uriña buru gañera ixuri zion.
  1. Batzu, beŕiz, maxioan asi ziran: «Zertako urin au oŕela galdu?
  2. Irureun denaritan baño gorago urin ori saldu litekek, ordaña landeŕei banatzeko». Ta aren auŕka mar-mar ari ziran.
  3. Bañan, IESU’k esan zien: «Utzi ezazute: zergatik ari zazkiote mokoka? Niri oŕek egiña, ondo egiña da,
  4. landeŕak zuekin beti izango bait-dituzute, ta nai duzutenean, on egin al diezute. Ni, ordea, ez nauzute beti.
  5. A1 zuna egin du oŕek; auŕetik nere soña iľobirako gantzutu du.
  6. Ziñez dasaizuet: luŕalde guzietako bakoitzean Beŕi On au aldaŕikatuko danean, onek egin duna ere aipatuko da beroŕen oroitzat».
  7. Ta Yuda Iskariot, amabietako bat, apaizpuruengana yoan zan, IESU ayei saltzera.
  8. Ayek, adituta poztu egin ziran, ta diru emateko agintza egin zioten. Ta zai zebiľan mugonez Ua nola ayei eman.

Apari Gurena (Mt. 26, 17-29; Lk. 22, 7-23)

  1. Lenbiziko Otil-egunean, Paska-ilketakoan, ikasleak diotsate: «Nora nai gaituzu, Paska-aparia Zuri atontzera?»
  2. Ta bere ikaslêtako bi igoŕirik, dasaye: Zoazte irira, ta lusuiľa daroan gizon bat upatuko duzute: zaŕaizkiote;
  3. ta saŕtuko dan etxean yaunari esayozute: «Irakasleak dio: non dago aterbea, nere ikaslêkin Paskakoa yan dezadan?
  4. Ta mandio aundi ta apaindu bat erakutsiko dizue: an guretzat dana gertu ezazute».
  5. Ikasleak yoan ziran, ta irira etoŕirik, dana, esan zienez, idoro zuten, ta Paska atondu.
  6. Aŕatsaldea elduta, amabiekin datoŕ.
  7. Ta aparitan zeuntzala, IESU’k esan zien: «Ziñez dasaizuet: zuetako batek, maikide zaidan batek, salduko nau».
  8. Oŕenbestez goibelduta, asi ziran banaka Ari esaten: «Nik ote?» Ta beste batek: «Nik ote?»
  9. IESU’k esan zien: «Amabietako batek, aspil berberetik Nerekin yaten dun batek.
  10. Gizasemea, noski, alde doa, Aretzaz idatzita dagonez. Auxe zori txaŕa, beŕiz, Gizasemea salduko dunarena! Obe luke alakoak yayo ez izana».
  11. Ta aparitan zeudela, IESU’k ogia aŕtu, onetsi te eman zien, esanaz: «Torizute; au da nere Soña».
  12. Ta ontzia aŕturik, eskeŕ eginda, eman zien, ta guziek artatik edan zuten.
  13. Ta esan zien: «Au da Itun Beŕirako nere Odola, askorentzat ixuriko dana.
  14. Ziñez dasaizuet: ez dut gaurdanik mâtsardo ontatik iñoiz ere edango, beŕia Yaunaren eŕian zuekin edango dudan egun artaraño».

IESU’ren otoya (Mt. 26, 36-46; Lk. 22, 40-46)

  1. Getsemani deritzan etxaldera datoz, ta bere ikaslêi dasaye: «Zaudete emen, otoitzera noan bitartean».
  1. Ta Kepa, Yakob ta Yon berekin aŕtutik, laŕi ta atsekabetan asi zan.
  2. Ta esan zien: «Biotza iltzeko bezain laŕi dut; itxoin emen ta ernai egon».
  3. Ta apuŕ bat auŕeratuz, luŕean auzpeztuta otoi zegin, zori ua, al ba’litz aldendu zekion.
  4. Ta zion: «Abba!, Aita, Zuk dana dezakezu; ontzi au Niregandik alde eragizu; ez, ordea, Nik nai dudana, Zuk nai duzuna baño».
  5. Ta ayetara itzulita, lo yaŕugi zitun. Ta Kepa’ri diotsa: «Simon, zu ere lo? Ordu betez ernai ezin egon izan zera?
  6. Ernai egon ta otoi egin, zirikaldira ez etoŕtzeko. Gogoa, noski, gerturik dago; aragia, ordea, erkin».
  7. Ta beŕiro yoanda, otoi egin zun, lena beŕiz esaten.
  8. Ta itzulirik, beŕiz lo yaŕugi zitun, ayen begiak astunduta bait-zeuden; ta ez zekiten zer erantzun.
  9. Irugaŕen aldiz ba-datoŕ ta esaten die: «Lo egizute orain ta atseden aŕtu. Aski da. Garaya eldu da. Ara!, Gizasemea okeŕgiñen eskuetan erori uŕen dago.
  10. Yaiki ta goazan. Begira!, salduko nauna uŕbil dago».

 

IESU Apaiz Nagusiarenean (Mt. 2 6, 57-68; Lk. 22, 54-63-71; Yon 18, 12-14; 19-24)

  1. Apaiz nagusiarengana IESU daramate; ta apaizpuru, idazlari ta zâŕ guziak arâ biltzen dira. *
  2. Kepa ere yaŕai zitzayon uŕuntsu apaiz nagusiaren atari baŕneraño, ta moŕoyekin sutondoan eserita zegon berotzen.
  3. Apaiz nagusia ta batzaŕe osoa, beŕiz, IESU’ren kaltetan aitoŕ biľa zebiltzan, Ua iltzeko; ta ez zidoroten;
  4. ainitzek Aren auŕka gezuŕez aitoŕ egiñaŕen, aitoŕok bat ez zetozalako.
  5. Azkenik, batzuk yaiki ta gezuŕez Aren auŕka aitoŕ zegiten, esanaz:
  6. «Gerok entzun diogu esaten: ’eskuz egindako yauretxe au Nik poŕokatu ta iru egun buruan beste bat eskuk ez egiña, eraikiko dut’.
  7. Bañan oŕela ere, ayen esanak ez zetozan bat.
  8. Beraz, apaiz nagusiak. erdira yaikita, galde au IESU’ ri egin zion: «Ezer ez al darantzuzu? Zer da auek leporatzen dizutena?»
  9. Baña IESU, itzik ere erantzuteke, isilik zegon. Beŕiro apaiz nagusiak itandu ta esan zion: «Kisto’a, Onetsiaren Semea, al-zera ZU?» *
  10. Ta IESU’k esan zion: «Bai; Ni naiz; ta Gizaseme au ikusiko duzute Yainko altsuaren eskui aldean eserita ortzi-odeyetan etoŕtzen».
  11. Orduan, apaiz nagusiak, bere yazkiak uŕatuz dio: «Onezkero aitoŕtzaľerik zertarako beaŕ? *
  12. Biraoa zerok entzunda zaudete. Zer deritzazue?» Ta ayek, ao batez eriotzarako ogenduntzat gaiztetsi zuten.
  13. Batzu ere listuka asi zitzazkion, ta Aren auŕpegia estalirik, zartaka ziotsaten: «Igaŕi ezak»; eta, matsaľekoka zerauntsaten.

 

Kepa’ren ukoa

(Mt. 26, 69-75; Lk. 22, 54-62;
Yon 18, 12-18; 25-27)

  1. Beko atarian Kepa zegola, apaiz nagusiaren neskamêtako bat ba-datoŕ,
  2. eta, sutondoan ikusirik so egin ta Kepa’ri esan zion: «I ere IESU Nazaretaŕarekin enbiľan».
  3. Baña Kepa’k uko egin zion, esanaz: «Dionanik ere ez zekiñat, ez eta igaŕi ere ez zionat egiten». Ta atauŕera irlen zan, ta oľaŕak yo egin zun.
  4. Neskamea, ua ikusirik, asi zan beŕiro an zeudenei esaten: « Au ere orietakoa duk».
  5. Baña Kepa’k, beŕiz ere uko. Ta apuŕ bat ezkero, angoek Kepa’ri beŕiz ziotsaten: «Orietako aiz, noski: galilaitaŕa aiz-ta».
  6. Ordun Kepa asi zan araokatzen ta zin egiten: «Ezagun ere ez dazagut diozuten gizon ori».
  7. Ta berealxe oľaŕak bigaŕen aldiz yo zun. Ta Kepa oroitu zan IESU’k ari esandako itzaz: «oľaŕak bitan yo baño len, irutan ukatuko nauzu». Ta negaŕez asi zan. *

15

Pilat’en auŕean (Mt. 27, 1-2, 11-26; Lk. 22, 6623, 1-5; 13-25; Yon 19, 1-16)

  1. Goiz-goizean apaiz nagusiek, zâŕekin, idazlariekin, batzaŕe osoa alegia, itundu zirala, IESU lotu ta Pilat’i ekaŕi ta eman zioten.
  2. Pilat’ek itandu zion: «Yuduen bakalduna Zu al-zera? Arek erantzunez esan zion: «Zeroŕek diozu!»*
  3. Ta apaiz nagusiek askotaz salatzen bait-zuten,
  4. Pilat’ek beŕiro itandu zion: «Ez al-duzu ezer erantzuten? Ikus, zeinbestetzaz salatzen zaituten».
  5. Baña IESU’k ez zun ezer ere erantzun. Ta Pilat aŕiťu zan.

Aukeraketan

  1. Oŕ bada, Paska-yayetan baitegiko bat, eŕiak leskakena, askatu oi zun.
  2. Matxiñadan norbait il bait-zuten, Baraba zeritzana beste matxiñekin baitegian zegon.
  3. Pilat’engana yota, beraz, eŕikoak asi ziran beti egiten ziena ari eskatzen.
  4. Baña Pilat’ek erantzun zien, esanaz: «Yuduen bakalduna askatzea nai al-duzute?»
  5. Iñartslaŕen apaiz nagusiek eman izan ziotela bait-zekin.
  6. Bañan apaiz nagusiek eŕia axatu zuten, Baraba bakaŕik askatua izan zekion.
  7. Pilat’ek, ordea, beŕiro erantzunez, esan zien: «Zer nai duzute, bada, yuduen bakaldunari egitea?»
  8. Beŕiro ayek deadaŕ egin zuten: «Gurutzatu ezazu».
  9. Baña Pilat’ek zesayen: «Zein okeŕ egin du, bada?» Ta ayek areago deadaŕ zegiten: «Gurutzatu ezazu!!»
  10. Orduan Pilat’ek, eŕia limuŕtu nairik, Baraba askatuz, IESU, len zigoŕkatua, gurutzatu zedintzat eman zien.

Arantzezko buruntza (Mt. 27, 27-31; Yon 19, 1-3)

  1. Ta gudamutiľek yauregi baŕnera edo gudaletxera eraman zuten. Ta gudari sail osoa bildurik,
  1. soñean txabux goŕi bat, eta buruan arantzaz eyotako buruntza bat ezaŕi zioten.
  2. Ta asi ziran aguŕka: «Aguŕ Yuduen eŕege!»
  3. Ta seska batez buruan zerauntsaten, ta tu zegioten,

ta belaunikaturik, makuŕtu egiten zitzazkion.

  1. Ta oŕela ixekatu ondoren, txabux goŕia erantzi ta bere soñekoa yantzi zioten. Ta gurutzatzeko atera zuten.

Gurutzaldia

(Mt. 27, 34-44; Lk. 23, 33-43;
Yon 19, 17-25)

  1. Ta arlotik zetoŕen bat, Kirenai’ko Simon, Alexander eta Eŕupu’ren aita, igarotzean akuratu zuten, Aren gurutza eramateko.
  2. Ta Golgota, edo orobat dana, Garezuŕtegi’ra, IESU eraman zuten.
  3. Ta miŕaz nâsitako ardoa zemayoten edateko; baña Ark ez zun aŕtu.
  4. IESU gurutzatu ondoan, Aren yazkiak banatu zituten, zotz egiñaz nork zer eramango.
  5. Irugaŕen ordua zan gero gurutzatu zutenean.
  6. Gañean idatzita ere zegon Aren ogen-agiria: YUDUEN BAKALDUNA.
  7. Ta Arekin lapuŕ bi gurutzatu zituten; bata eskui aldean, beste ezkeŕekoan
  8. ... *
  9. Igarotzen ziranek, beŕiz, burbuñoka biraokatzen zuten, esanaz: «Eit!, yauretxea poŕokatu ta iru egun buruan bereraikitzen dukan oŕek.
  10. ire burua yaregik, gurutzetik yeitxirik».
  11. Berebat apaizpuruek eta idazlariek maxi zegiotela, elkaŕi ziotsaten: «Besteak yaregin ditu, ta bere burua ezin.
  12. Kisto’a, Ixrael’go eŕegea, gurutzetik orain yeitxi bedi, ikusi ta siñetsi dezagun. Ta Arekin gurutzatuek ere iraintzen zuten.

IESU’ren eriotza

(Mt. 27, 45-54; Lk. 23, 44-4
Yon 19, 28-3)

  1. Seigaŕen orduan luŕ osoa iľundu zan bederatzigaŕenerarte.
  2. Ta bederatzigaŕenean, IESU’k ozengi ots egin zun, esanaz: ELOI, ELOI, LAMA SABAKTANI?, edo berdin dana, ENE YAINKOA ENE YAINKOA, ZERGATIK ZAPUZTU NAUZU? * (Er. 22, 2).
  3. Ori entzunda, an zeuden batzuk zerasaten: «Ara!, Eli’ri deika zegok ori».
  4. Ta norbaitek, antxintxi egiñik, oragun bat ozpiñez uyeldu ta seska-erpiñean ezaŕita, edaten zemayon, esanaz: «Itxoizute: ikus dezagun Bera eraixteko Eli ote datoŕen».
  5. Baña IESU’k, ots aundi bat egiñik, azken atsa atera zun.
  6. Ta yauretxeko estalkia goitik bêra zaŕatatu zan.
  7. Auŕez-auŕe zegon euntariak, beŕiz, oŕela ots egiñik il zala ikusita, esan zun: Gizon au ziñez Yainkoaren Seme zan».
  8. Emakume batzu ere an zeuden uŕuntxetik begira; ta ayen artean Mari Malen, ta Yakob gaztearen ta Yose'ren ama Mari, ta Salome,
  9. IESU Galilai’n zauean, mirabe lagunketan zeŕaizkionak; bai eta beste emakume asko ere, Yerusalem’era Arekin igoak.

Gurutzetik eraixtea

(Mt. 27, 57-61; Lk. 23, 50-55;
Yon 19, 38-42)

  1. Aŕatsalde apalean, Paraskebe, edo larunbat aureko eguna zala-ta, *
  2. Arimatai’ko Yose, batzaŕe nagusikoa, ta Yainkoaren Yauraldi zai zegona, etoŕi zan ta Pilat’engana saŕtu, IESU’ ren soña eskatzen.
  3. IESU oŕen azkaŕ il zala-ta aŕiturik, Pilat’ek euntaria eratoŕirik il ote zan 'itandu zion.
  4. Ta bayetz yakiñik, soña Yose’ri eman zion.
  5. Ta Yose’k izara bat erosi ta soña eraitxirik, izaraz bildu ta aŕkaitzean irikitako obian eortzi zun, ta obi-aoan atetzat aŕi bat yaŕi zun.
  6. Mari Malen ta Yose’ren Mari, beŕiz, soña non ipiñi ta gelditzen zan begira zeuden.

16

Iľobian iñor ez!! (Mt. 28, 1-8; Lk. 24, 1-12; Yon 20, 1-10)

  1. Larunbata igaro zanean, Mari Malen’ek eta Yakob’en Mari’k eta Salome’k gantzukiak erosi zituten Ua iguŕtzitzera yoateko.
  2. Ta lenbiziko astegunean, goiz-goizetik iľobira datoz, eguzkia soŕtzean, *
  3. «iľobi-atetik aŕia nork irauliko digu?», elkaŕi ziotsatela.
  4. Ta begiak yasorik aŕia alde eragiña zala dakuste; aundiegi zan oŕatiño.
  5. Ta obian saŕtu zirala, gazte bat ikusi zuten eskui aldean eseri ta soñeko zuriz yantzia; ta izutu ziran.
  6. Ark, beŕiz, dasaye: «Ez izutu; gurutzatu izandako IESU Nazaretaŕaren biľa zatozte: beŕpiztu da; ez dago emen; oŕa non ipiñi zuten.
  7. Zoazte, bada; Aren ikaslêi ta Kepa’ri esayezute Galilai’ra auŕeratzen zaizuela. An ikusiko duzute, Ark esan zizuenez». *
  8. Ayek, iľobitik irtenda iges egin zuten, belduŕ-ikarak bait-zeuden; eta iñori ez zioten ezer esan izuaŕen...

IESU’ren agerpenak

  1. Lenbiziko astegunean, goizean beŕpiztu zalarik, zazpi txeŕengandik Ark yaregindako Mari Malen’i ageri izan zitzayon lenbizi.
  2. Atsekabez ta negaŕez zeuden Arekin izandakoetara yoan zan ua beŕi ematera.
  3. Ta ayek, bizitan zala ta Mari Malen’ek ikusi zula entzunik, ez zioten sinisten.
  4. Gero, ayetako biri, baseŕira ziyoazala, bidean besteren irudiz ageri izan zitzayen.
  5. Ta ayek, yoanda, osterantzekoei beŕi eman zioten. Baña bioi ere ez zieten siñetsi.
  6. Azkenik, amaikak mai ondoan zeuntzala, ageri izan zitzayen, ta siñisgabea ta biotz-gogoŕkeria yauki zizkien, beŕpiztua ikusi zutenei siñetsi ez zietelako.
  7. Ta esan zien: «Zoazte luŕbira osoan baŕna, ta izaki guziei Beŕi Ona iragaŕkiezute.
  8. Siñetsi ta ukuzpena aŕtu dukena, gaizkatuko da; siñetsi ez dukena, ordea, gaiztetsiko da.
  9. Siñetsi duketenei, beŕiz, alatzok daŕaizkieke; nere Izenean txeŕenak iraitzi, izkera beŕiz itz egin,
  10. ta sugeak eskuz aŕtzeko añeko izan; ilgaŕi zerbait edanda ere, ez die kalterik egingo; eriei eskuak ezaŕitakoan, eriak sendatuko dira».
  11. Ayei mintzatu ondoren IESU Yauna zerura yasoa izan zan ta Yainkoaren eskui aldean eserita dago.
  12. Ayek, beŕiz, yoanda bazteŕalde guzietan Beŕi Ona zabaldu zuten, Yauna alatzez lankide ta zirakastenaren sendotzaľe zitzayela.

 

 

 


Egoitza

  • B
  • BIZKAIA
  • Plaza Barria, 15.
    48005 BILBO
  • +34 944 15 81 55
  • info@euskaltzaindia.eus

Ikerketa Zentroa

  • V
  • LUIS VILLASANTE
  • Tolare baserria. Almortza bidea, 6.
    20018 DONOSTIA
  • +34 943 42 80 50
  • donostiaordez@euskaltzaindia.eus

Ordezkaritzak

  • A
  • ARABA
  • Gaztelako atea, 54
    01007 GASTEIZ
  • +34 945 23 36 48
  • gasteizordez@euskaltzaindia.eus
  • G
  • GIPUZKOA
  • Tolare baserria. Almortza bidea, 6
    20018 DONOSTIA
  • +34 943 42 80 50
  • donostiaordez@euskaltzaindia.eus
  • N
  • NAFARROA
  • Oliveto Kondea, 2, 2. solairua
    31002 IRUÑEA
  • +34 948 22 34 71
  • nafarroaordez@euskaltzaindia.eus

Elkartea

  • I
  • IPAR EUSKAL HERRIA
  • Gaztelu Berria. 15, Paul Bert plaza.
    64100 BAIONA
  • +33 (0)559 25 64 26
  • +33 (0)559 59 45 59
  • baionaordez@euskaltzaindia.eus
  • Euskaltzaindia - Real Academia de la Lengua Vasca - Académie de la Langue Basque
  • Plaza Barria, 15. 48005 BILBO
  • +34 944 158 155
  • info@euskaltzaindia.eus
© 2015 Your Company. All Rights Reserved. Designed By JoomShaper