Olabideren Biblia

Samari’ren auŕka

1. Yuda’ko nagusilen Yoatan, Akaz ta Ezeki’ren egunetan Samari ta Yerusalem’i buruz Yaube’k Mikai Morest’ etaŕari esan ziona.
2. Entzun!, eŕi guziok!! Adi egon, luŕa ta luŕeko guziok! Yaube Yauna zuen auŕka aitoŕtzat datoŕ, Yaube, bai, bere yauregi gurenetik.
3. Yaube bere etxetik ilkitzeko da, yeitxi ta luŕeko gañetan baŕna ibiiiko da.

4. Aren azpian mendiak uŕatu, ta aranak, ezkoa bezela, uŕtu ta amiltzen dan uyola bezela, ixuriko dira.
5. Ta, ona zergatik: Yakob’en sayeskeriagatik, Ixrael’en etxeko ogenengatik.

Zein da, beŕiz, Yakob’en sayeskeria, Samari’rena baizik? Zein da

Yuda’ko bamot’en ogenduna, Yerusalem baizik?

6. Samari, landako aŕimeta biuŕtuko dut, mâstia landatzeko aloŕ egingo.

Aren aŕiak aranean sakabanatu, ta aren azpikoak agirian ipiñiko ditut.

7. Aren kopos-lanak oro puskatu, sari guziak sutan eŕe ta irudin guziak apuŕtuko ditut; loikerien saritan guziak bildu ditu, ta loikerien sari izango dira beŕiro ere.
8. Argatik gaŕaxika negaŕ dagiket, eta erantzita nabilke, otsoak bezela, saunkaz, ta egalpeŕak bezela, intziriñez.
9. Aren zauria eriotzarako da-ta;

Yuda’raño eldu da,

ta nere eŕiaren ate dan Yerusalem’eraño etoŕi da. *

10. Ez iragaŕi au Get’en; ez ixuri malkorik Ako’nl! autsetan iraulkatu zaitezte Bet-Aparan’en!!
11. Sapir’koak, ilki, gerenez erantziak!

Soanan’goak ere ez dira itzuriko;

Bet-Aetsel’go samiñaldiak babesik gabe utziko zaituz.

12. Marot’eko eŕia laŕi dago bere ondasunari buruz, zoritxaŕa Yaube’rengandik

Yerusalem’go atêtara yeitxi bait-da.

13. Gertu guŕdia, Lakis’koak, laisteŕ iges egiteko;

ogena Sion’go alabarentzat an asi izan bait-zan;

Ixrael’en txaŕkeriak oro, antxe bertan auŕkitzen bait-dira.

14. Aguŕ egiozu, beraz, zure mendean zegon Morest-Gat’i; Bet-Akzib’eko etxeak Ixrael’go eŕegentzat iruzuŕ bat izango dira.
15. Zuei ere Maresa’koei, azpiratuko zaituezana bidaliko dizuet, eta Odolan’año

yoan beaŕko du Ixrael'go aintzaren oñordekoa.

16. Zure burua muŕi ta soil egizu, zure seme laztanengatik;

sayarena bezela, muŕi egizu zure burua, zuregandik atxiľo eramanak izango bait-dira.

Aundizkien ogenak

1. Zoritxaŕa oean gaitza asmatzen ta bidegabekeriak gertutzen ari izanda, argi-asgoŕian, al ba’dute, burutzen ditutenena.
2. Iŕikatzen duten aloŕa ebasten dute; atsegin zayen etxeaz yabetzen dira; gizona ta aloŕa, yabea ta arena oinperatzen ditute.
3. Argatik Yaube onela mintzo da:

Ara! enda onen auŕka gaitz bat asmatzen dut: ez duzute artatik lepoa aldenduko, ta ezin ibili daitezke gerokoan burgoiki zuen egunak txaŕak izango bait-dira.

4. Aŕezkero zuei buruz esaera bat baŕeyatuko da, ta erosta au abestuko: «Ziero zuzituta gaude; aldatu da besterentzat nere eŕiaren yarauntsia; aldendu zait, eta biuŕtzean landak kendu dizkigu».
5. Argatik Yaube’ren eŕian yarauntsia neuŕtzeko aria zuretzat edatu dukenik ez da izango.
6. Utzi itzazute igaŕketak, —diote ayek—, Igaŕlêkin, naiz igaŕlerik gabe gerena ez da uŕunduko.
7. Yakob’en etxea deritzazun ori! Ertu al-da Yaube’ren arnasa? Aren egiteak auek al-dira?

Ez al-dira nere itzak zuzen dabiltzanentzat adeitsuak?

8. Len nere eŕia zana Nire auŕka yaiki da; soñekoaren gañetik longaña ebasten duzute, ta nare doazanak etsaiki darabilzkitzute.
9. Nere eŕiko emakumeak beren etxe maitêtatik iraizten dituzute, ta ayen auŕei nere gogorapenak eragozten dizkiezute.
10. Yaiki ta zoazte!

Luŕalde au ez bait-da atsedentoki;

uskeri kaxkaŕ batengatik, guztizko bahikuntza astunak nai dituzute.

11. Aizearen eragitez eta gezuŕa dariola,

«Ardo ta edariak iragaŕiko dizkizut», lesakena, orixe izango litzake eŕi onen igaŕlea.

12. Yakob!, zeran ori osorik bilduko zaitut;

Ixrael’en ondakiñak bilduko ditut; ardiak saletxean bezela,

artaldea saroyaren erdian bezela, bilduko ditut: alakoa izango da

giza-tirlu aundi aren zarata.

13. Ayen auŕean, bidea zabaliko diena yoango da; atea autsiko dute, ta igaroko dira, ta artatik saŕtuko.

Ayen auŕean datoŕke ayen eŕege; Yaube dukete auŕelari.

Buruzagiei zemak

1. Esan dut: «Entzun, Yakob’en buruzagiok,

Ixrael’en etxeko agintedunokl Zuzenbidearen ezaguera izateko beaŕtuenak ez ote-zerate zuek? *

2. Ala ere ona goŕoto, ta gaitza maite duzute; eŕiari laŕua soñaren gañetik eta aragia ezuŕen gañetik kentzen dizkiozuteľ
3. Nere eŕiaren aragia yaten duzute;

laŕua kendu ta ezuŕak apuŕtzen dizkiozute, pazirako bezela, eltzerako aragia bezela.

4. Yaube’ri ots egingo diozute, ta ez dizue entzungo; ta egin dituzuten txaŕkerien neuŕitan bere auŕpegia ostenduko dizue.»

Igaŕleak astintzen

5. Ortzetan yatekoa dutenean pakea aldaŕikatuz nere eŕia limuŕtzen ari diran, ta zerbait aora ez damayeneri

guda dagioten igaŕlei Yaube onela mintzo zaye. *

6. Argatik ikuspenen ordez gaua dukezute, ta agerpenen ordez iľuntasuna;

oŕelako igaŕlêntzat eguzkia itzaliko, ta eguna iľunduko da.

7. Ikuslariok lotsa izango dira, ta aztiok âlkez beteak;

ta guziek beren ezpañak itxiko ditute, Yaube’ren erantzuna peituko zaye-ta.

8. Ni, ostera, Yaube’ren atsarekin indaŕez, senaz ta kemenez beterik nago, Yakob’i bere txaŕkeria, Ixrael’i bere ogena yaukitzeko.
9. Yakob’en etxeko buruzagiok, beraz, entzun!! Ixrael’en etxeko agintedunok, Zuzena goŕoto ta arteza okeŕtzen duzutenok,
10. Sion odolez ta Yerusalem txaŕkeriz eraikitzen duzutenok!

11. Oŕko buruzagiek epaya emarien ordañez damate;

oŕko epaizek sari-ordañez irakasten dute;

ta igaŕlek ziľaŕ-ordañez beren aztikeriak

egiten ditute, ta

Yaube ayekin ba’lego bezela darasate:

Ez-ote da Yaube gure erdian?

Gaitz bat ere ez datoŕkiguke!»

12. Zuen ogenengatik, Sion golderako landa izango da, Yerusalem aŕimeta, ta yauretxeko mendia tontoŕ oyantsu bat. *

(Is. 2, 2-4) Yerusalem’en gurenda

1. Azken-egunetan Yaube’ren etxeko mendia  mendigañetan eraikia,

ta muñoen gañetik garai izango da, ta artara yoko dute eŕi guziak.

2. Enda asko arâ leyatuko dira esanez:

«Zatozte ta goazan Yaube’ren mendira, Yakob’en Yainkoaren etxera;

ta bere bideak irakatsiko dizkigu, ta Aren zidoŕetan ibiliko gera, legea Sion’dik, eta Yaube’ren itza Yerusalem’dik irtengo da-ta. *

3. Ua izango da azkeneraño enda askoren ebazlea, ta eŕi azkaŕen epaiľea;

ta ayek beren ezpatak atxuŕak egiteko urtuko ditute, ta beren aiztoak itayak egiteko.

Ez du eŕi batek ezpatarik besteren auŕka yasoko, ta ez da gudarako ikasterik izango.

4. Nor bere mâsti ta pikondopean eseriko da, mutiri zayonik gabe; Yaube Sabaot mintzo da-ta.
5. Atzeŕiak oro, norberaren yainkoaren izenpean dabiltz; gu, beŕiz, menderen-mendêtan

gure Yainko Yaube’ren izenpean goaz.

6. Egun artan —dio Yaube’k— ardi eŕenak eta sakabanatu ta gogoŕ erabili ditudanak bilduko ditut.
7. Eŕenak dituket ondakintzat

eta uŕun diranekin eŕi aundi bat egingo dut. Eta Yaube izango da ayen eŕege Sion-mendian bein betiko.

8. Ta zurera datoŕke,

Sion’go alabaren artzai-doŕe oŕtara, * ta lengo al izatea, eŕegetza bera, Yerusalem’go alabari itzuliko zayo.

9. Orain zertarako ari zera oyuka? Eŕegerik gabe ote-zera?

Zure onularia il ote-da, erdimiñez bezela zera-ta?

10. Negaŕ egizu Sion’go alaba, gaŕaxi egizu!

erditzean dagonak bezela;

orain, landan bizitzeko, iritik irten beaŕko bait-duzu: ta Babilon’año elduko zera.

An izango zera askatua; eta an

zure etsayetatik yareingo zaitu Yaube’k.

11. Dagoneko, beŕiz, eŕi asko

bildu dira zure auŕka esanez:

«Naŕiotua izan bedi Sion, ta aren ondamena

gure begiok bekuste!!»

12. Oriek ez ditute Yaube’ren asmoak igaŕtzen, ez eta Aren burupideak uleŕtzen ere;

espalak laŕañean bezela, Yaube’k bildu ditu-ta.

13. Yaiki zaitez, beraz, Sion’go alaba, etsayak istikatzeko;

burnizko adaŕak eta tupikizko azkazalak emango bait-dizkizut, eŕi asko biŕindu ditzazun, ta ayen eraskiŕlak Yaube’ri eskeñl, ta luŕeko ondasunak

luŕ osoaren Yaunari eman dezazkiozun.

14. Orain, Bet-Gader, bildu zure osteak;

etsayez esituak bait-gera;

ta zigoŕez matsaľean yotzen dute Ixrael’en ebazlea. *

Mexia gentzatsu

1. Ta zu Bet-Leen, Eparata, I Yuda’ko leñuetan ťikitxo ori!

Zuregandik yayoko zait,

Ixrael’go Yauna izango dana.

Aspaldiko aitziñetik, betiko egunetatik soŕtua.

2. Argatik Yaube’k etsayen eskuetan utziko ditu, auŕ egin beaŕ dun andereak argitaratu duken arte, ta ordun aren anai enparauak Ixrael’en semetara itzuliko dira. *
3. Sendo dagoke, ta Yaube’ren indaŕez laŕatuko ditu, bere Yainko Yaube’ren Izenaren al izatez;

ta nare biziko dira;

luŕeko azkeneraño aundietsia izango bait-da ordutik.

4. Oŕenbestekoa izango da pakea.

Ta zure luŕaldera etoŕita

gure yauregiak Asur’ek oinkatu ditukenean, zazpi artzai ta zortzl nagusi aren auŕka eraikiko ditugu.

5. Ta Asur’ko bazteŕak ezpataz abaŕikatuko ditute, eta Menrod’en luŕaldea aren mugapean.

Ta Asur’ek gure luŕaldera etoŕirik gure mugapean oñak yaŕiko ditunean, arengandik yareingo gaitu.

6. Ta Yakob’en ondakiñak eŕi askoren erdian, Yaube’rengandikako intza eta euria belaŕdian bezela izango dira;

gizonen zai egoteke, ta iñoren ayola gabe. *

7. Yakob’en ondakiñak enda ta eŕi guzien artean izango dira; leoya oyaneko aberetartean ta leoikumea arditartean saŕtuta, daragozkionik gabe ardia erperatu ta aŕapatzen ditunean bezela.
8. Zure eskua arerio guziei garaituko zaye, ta zure etsayak poŕokatuak izango dira.
9. Egun artan —dio Yaube’k— zure zaldiak zure luŕaldetik erauzi ta zure guŕdiak zuzituko ditut.
10. Zure eŕiak poŕokatu eta zure gaztelu guziak irauliko ditut.
11. Aztikeriak eskutik kenduko dizkizut, eta ez da zurean aztirik geldituko.
12. Zure erditik zure eidol ta irudiñak yaurtiko ditut, eta ez zera gerokoan zure eskuianen auŕean makuŕtuko.
13. Zure erditik axerak txarotu, ta zure iriak zuzituko ditut.
14. Ta sepa goriz apen aŕtuko dut entzun ez nauten eŕi guzien lepotik.

Yaube’ren espak

1. Entzun!, Yaube’k diona: «Yaikita mendien auŕez

zaitu ezazu nere auzia;

ta muñoek bentzute zure mintzoa.

2. Mendi ta luŕeko azpi gotoŕak

Yaube’ren auzia entzun!!;

Yaube’k bere eŕiari buruz auzi bat bait-du, ta Ixrael’en auŕka artan yarduteko datoŕ.

3. Ene eŕia! zer egin dizut?

zertan min eman dizut? Erantzuidazu!! *

4. Aigito’tik atera ta atxiľo-alditik yarein bait-zaitut, aitzindaritzat Moxe, Aaron eta Mari eman nizkizularik. *
5. Ene eŕia! Oroi zaitez Moab’eko eŕege Balak’en onuaz, ta Beor’en seme Balan’ek erantzun zionaz; *               Setin’dik Galgala’rañokoaz;

Yaube’ren zuzentasuna ezagun ote dezakezun.

6. Zerez limuŕtuko dut Yaube, nere Yainko Gurenari makuŕtzean? Eŕopariekin, urteko txekoŕekin, auŕkeztuko ote-natzayo ?
7. Zenbait miľa âri, edo zenbait miľa olio-lats atsegin ote-litzazkioke?

Nere lensemea emango ote-diot nere biuŕkerien ordañez? Nere sabeleko umea nere biotzeko ogenen ordañez?

8. Ez, gizon!, ez; nik dasaizuket zer dan ona, ta zuregandik Yaube’k nai duna: au bakaŕik; egite zintzoak, eŕukia ta zure Yainkoari buruz apaltasuna.
9. Yaube’ren mintzoa iriari oyuka dago, ta sen oneko gizona zure belduŕ da. Entzun zigoŕa ta zigoŕaldia erabili duna!!
10. Ez al-daude gaiztoaren etxean ogen-altxoŕak, ta epa uŕitua, epa nazkagaŕia? *
11. Gezuŕ-aztaga ta zoŕoko aztakin aizunak zuzenetsi ote-ditzaket?
12. Oŕela gaiztakeriz okitu dira iri ontako aberatsak, ta iritaŕak gezuŕtiak dira, ta aoan mingain atzipekoŕak daramazte.
13. Argatik yoka aulduko zaitut, eta zure ogenengatik poŕokatuko.
14. Yanda ere ez zera aseko;

gosea baŕne-baŕnean daramakezu; ezuŕ beŕietan zaudeke, erditzeke, ordea; edo umeak argitaratutakoan ezpatari damazkioket.

15. Ereingo duzu; ez, ordea, itaituko;

olio-aranak eotuko dituzu;

zure burua olioz igurtzi, ordea, ez;

mâtsak istikatuko dituzu, ardoa edan, ordea, ez.

16. Amri’ren aginduak

eta Akab’en etxeko ekanduak oro yagon dituzu, ayen gogara ibiliz; Nik, beraz, soil utziko zaitut, eta zure egoiliaŕak guzien nausagaŕi biuŕtuko ditut; nere eŕiaren gerena yasan beaŕko duzu-ta.

Eŕuki-eske: eŕiaren otoia

1. Ene zori txaŕa!, udazkeneko uzta ondoren ta txirdil-biltze ondoren mâstia bezela gelditu bait-naiz; molkorik bat ere ez dut yateko, ez eta ain opagaŕi zaidan goiz-pikorik ere!
   
2. Eŕukitsuak luŕaldedik yoanak dira, gizonetan ez da zuzen danik bat ere; guziak odola ixurtzeko ataizean daude; bakoitzak bere anayari xedeba yaŕtzen dio. *
3. Eskuak gaitzerako pizkoŕ dabiltz;

nagusiarenak eskatuz, ebazlearenak epaya salduz, aundizkienak nai aña lotsagabe esanez, ta ala, guzien artean gaitz-bilbea auŕera.

4. Ayetako onena lapaŕa bezelakoa da, zuzenena sasia baño latzagoa.

Ba-datoŕ, ordea, zure zaitzaľek iragaŕitako eguna, zure ataŕarako eguna!; orduan orien laŕia!!!

5. Ez ziñetsi adiskideari;

ez ipiñi ustea nagusiarengan;

zure oaidearentzat ere aoa itxirik eukazu.

6. Izan ere, semeak aita ezesten du, alaba amaren auŕka dabil, eŕaña amagiaŕebaren auŕka; eta bakoitzak etsai bere etxekoak ditu. *
7. Nik, beŕiz, Yaube’rengan dut ustea, nere yareilea dan Yainkoarengan nere itxaroa; ta nere Yainkoak entzungo nau.
8. Ta, i, etsai atzaidan ori, nere lepotik ez poztu; erori ba’naun ere, yaikiko bait-naun, ta iľunpean eserita ba’natxion Yaube izango zaidan argia.
9. Ogen egin diodanez-gero, Yaube’ren aseŕea yasango dut; Ark nere auzia Beregain aŕtu ta nere eskubidea sendotu dukeño. Argitara Ark eramango nau, ta Aren zuzentasuna ikusiko dut.
10. Nere etsayak ere ikusiko du, ta lotsaz beteko da, esaten zaidalako: «Non da Yaube, zure Yainkoa?» Nere begiok etsaya ikusiko dute orain ikusi dutenez, bidêtako loya bezela oinpean istikatua.
11. Zure aŕesia beŕeraikitzeko eguna ba-datoŕ; egun artan uŕunduko da erabakia. *
12. Egun artan Asur’tik eta Aigito’ko irietatik, Tir’etik Euparate ibairaño, itxasotik itxasoraño ta menditik mendiraño datozke zuregana.
13. Bitartean, luŕaldea txarotuko da bere egoiliaŕen ogenengatik, ori izango bait-da ayen gaiztakerien zitua.

Mikai’ren otoya

14. Zure eria, zure artzai-makiľaz laŕa ezazu, Karmel’en erdian bizi dan zure yarauntsiko artaldea;

eta beñola bezela,

Basan’en ta Galaad’en laŕatu daitezan. *

Yaube’ren erantzuna

15. Alatzak erakutsiko dizkizuet, Aigito’tik irten ziñatenean bezela.
16. Atzeŕiek ikusiko ditute, beren al izatean lotsatuta, eskua beren aoan ezaŕiz, ta beren belaŕiak goŕtuz.
17. Sugeak bezela, autsa miľikatuko dute; luŕeko naŕaztiak bezela, beren zuloetatik irtengo dira, Yaube’rengana ikaraz zurekiko belduŕaz zirkinduta.
    

Eŕuki ta adei eskea

18. Nor da yainkoetan Zu bezelakorik?

Zure yarauntsiko ondakiñen gaiztakeriak askesten ta ogenak anzten bait-dltuzu, ta aseŕea ez duzu betiko yagoten, eŕukibera zera-ta.

19. Itzuliko da ta eŕuki izango zaigu; gure txaŕkeriak menderatuko ta gure ogen guziak itxaso baŕne-baŕneraño iraitziko ditu.
20. Kirmen azalduko zakizkio Yakob’i, ta Abraham’i eŕukitsu, beñola gure arbasoei zin egin zenienez.*