Olabideren Biblia

Atari antzo

1. Salomon’en abestirik bikañena. *
2. Muxu bat! Zure aotxoz muxu bat emaidazu! *
3. Zure gantzukiak bai usai gozokoak!

zeroŕen izena usaiki zabalia da: neskaek oŕetxegatik maite zaitute.

4. Zure yaŕaigoan aŕtu nazazu!; ots!, goazen!

Eŕege! zurera eraman nazazu,

zutzaz poztu eta ikotuko gera,

zure laztanketak ardo-ziŕara baño daŕdaŕgaŕiago: 

ain zera maitagaŕi!!

Artzain-neska mâstian

5. —Beltxaran, edeŕa naiz ni, Yerusalem’go alabak! Kedar’ko kapaŕak bezela, * Salomon’en etxolak bezela.
6. Ez auteman nere mintz beltzixka, eguzkiak kixkali nau-ta.

Nerekiko suminduta, nere amaren semek mâsti-zain yaŕi naute;

neronen mâstia, bañan, nik zaindu ez!

7. Nere biotzeko laztan oŕek, esaidazu artaldea non laŕatzen dezun eguerdian nora daramazun abarora, oŕ-andik ibili ez nadin, galdurik, zure lagunen artalden atzetik.
8. —Emakumetan edeŕen ori!, ez ba’dakizu, zoaz ardien aztaŕnak yaŕaituz eta zure antxumeak laŕatu artzai-txabolaen ondoan.

Maite biak elkaŕekin

9. Parao-gurdiaren beoŕak, datozkit gogora, kutuntxo!!
10. Begi-betegaŕiak zure autzak belaŕitakotartean, eta zure lepoa txirlaŕitartean!
11. Uŕezko belaŕitakoak egingo dizkitzugu, ziľaŕezko ezaŕkiekin.
12. —Eŕege bere etzanguan zegola, nere akarak usaya zabaldu du.
13. Maitea neretzat, miŕa xorta antzo: nere ugatzartean datza.
14. Nere maitea koper-morboa da niretzat, Engadi’ko mâstietan bildua, gero.
15. —Edeŕa zera, kutuntxo, zu bai edeŕa! uso-begiak dituzu!
16. —Bikaña, noski, zu, ene maite: txit zoragaŕi! belaŕ muskeŕa oe degu.
17. Gure gelako abeak izaizkoak dira, eta sapai-apainkiak kedar-zurez.

1.  Ni Saron’go zitori naiz, araneko lilia.
2. —Arantzartean lilia bezelakotsu, nere kutuna neskarten.
3. —Basazugatzetan sagaŕondoa bezelakoa,

mutiľetan, nere maitea: aren itzalpean gogoz esertzen naiz, eta aren alea aogozagaŕi zait.

4. Bere ardandegian saŕtu nau, eta nere gain edatu dun ikuŕiña, maitasun utsa da.
5. Mâts-opiľez pixkoŕtu nau, eta sagaŕez azkaŕtu, maite-miñez aulduxe bait-nago.
6. Ezkeŕez burua irotzotzen dit, eta eskubiz besartean nauka.
7. —Yerusalem’go alabak, neuk dasaizuet: basauntz eta orein-aŕent ez esnatu, maiteari ez ezer egin, ber-berak nai luken arte. *

Nexka bere baitan

8. —Nere maite bikañaren mintzoa! * Ikusten? an datoŕ!!

Mendiz-mendi antxintxika: muñoz-muño punpaka.

9. Nere maiteak neri

orkatza eta oreinkumea gogoratzen: oŕa oŕ, gure orma-ostetik dabil; leyotik begira nagokio, saretik nik ari so!

10. Nere maiteak neri esan: «Yaiki, ene adiskideño! Ene edeŕño, atoz!!!»
11. Negua yoana bait-da

Ez da geyago euririk; atertu du!

12. Landan loreak agiri dira; olerki aroa eldu da.

Dagoaneko, gure alderdi auetan uxapalaren uŕuma entzuten da.

13. Pikondoan, aleak ernetzen doaz:

eta mâstiek loretan usai-edeŕ zabali dute; «Yaiki, ene adiskideño!

Ene edeŕño, atoz!!!

14. Ene usoa, aŕkaitzeko iŕikitura amildegi-maloetako abarora: zure auŕpegia erakuskidazu, mintzo zakida belaŕira!

Ain dira ezti zure itzak, ain da polita zure muxua!!»

15. —Atzi! Atzi azeri oriek, * azerikumeak atzi!

Gure mâstiak loretan bait-daude, eta, ayek an okeŕean!!

16. —Nere maitea neretzat, eta, ni arentzat: lilitartean ark yanari.
17. Eguna oztutzen asi danean, eta itzalak txito luzetu diranean, itzul zakida, ene maite laztan: oreinkume ori, mendi maldaetako orkatz ori.

1. Gauez, nere etzanguan, nere biotzak maite dunaren biľa, naiz ibiľi; ibiľi bai, biľa; eta, auŕkitu ez!
2. Yaikiko naiz! Iria arakatuko dut! auzo eta zeyak zeaŕ nabilke nere biotza zale zaion aren biľa; biľaka leŕ egin: auŕkitu ez.
3. Iri zaitzaľea nik auŕkitu: zaigoan zebiľan iri inguruka: «Nere biotzeko maitea upatu al-duzu?»
4. Ayengandik aldendu nintzaneko, nere biotzak maite duna yaŕugi dut. Eldu diot; ez bait-dut utziko nere amaren etxeraño eraman arte, erdi nindunaren bizitzara saŕtu, arte.

5. —Yerusalem’go alabak, neuk desaizuet: basauntz eta orein-aŕen!

ez esnatu, maiteari ez ezer egin, ber-berak nai luken arte.

Eztai-ots atsegiña

6. Nor datoŕ oŕ, etzetatik gora: * eŕaloak antzo, kedatz eta luŕin usaiez, iñongo gantzugiñen auts usaiez?
7. Esku-aulkian Salomon dakaŕte inguruan irurogei gudamutil, Ixrael’go irurogei azkaŕ, gero.
8. Guztiak ezpatari ikasiak, gudan oituak; bakoitzak iztaŕ-gañean aiztoa, gaueko izuen uxagaŕi.
9. Liban’go zurez, Salomon eŕegek, esku-aulki bat beretzat egin du.
10. Aren zutikakoak, ziľaŕez; oe-burua, uŕezko;

eserlekuko azpi-oyala, goŕimiñez; eta baŕnekoa oro

Yerusalem’go nexken maitakuntzak biŕleundua.

11. —Sion’go alabak, zoazte!

Salomon eŕege ikusazute, eztai egunean bere biotzaren egun alaian, amagandik artutako buruntzaz.

Kutunaren ezti!!!

1. Adiskideño, kutuntxo, edeŕa zu:

 txito edeŕa zera!

Musu-estalki atzetik, zure begiak, usoarenak: adatsak, Galaad mendiko antxume saldoa dirudi.

2. Ikuzketatik datoŕen saldoko ardi moztu-beŕi, zure ortzak irudi: * bakoitzak bizkiak ditu, ayetan ez antzurik.
3. Ezpañak, mataza goŕi antzo; aoa begi-ostuzaľe, autzak, alesagaŕ irudi musu-estalki azpitik.
4. Iskiľuak esegitzeko eraikia zan

Dabid’en doŕea gogoratzen neri, zure lepoak: babeskirik aunitz an zintzilik, azkaŕen oskolak oro.

5. Lilitartean dabiltzan antxume bizki, zure ugatzak neri iduri.
6. Eguna oztutzen asi daitenean eta itzala luze txito, miŕa-mendira noake, kedatz-muño gañeraño.
7. Oso edeŕa zera zu, nere kutuna! nokurik zuk ez, bakaŕik.
8. Zatozkit Liban’dik, ene emaztegaitxo! Liban’dik nerekin atoz!

Amana’ren tontoŕetik, so;

Sanir eta Ermon’en erpiñetik, ikus: An, leoien egoitza-zuloak, leoinabaŕen izkuta-zuloak.

9. Aŕebaño! Nere emaztegaitxo! Txorabio soŕtzen didazu: so batez, biotza ostu didazu;

zure iduneko txirlaŕi batez.

10. Zure maiteketak bai ziŕaragiľe, nere aŕebaño, nere emaztegaitxo!! Zure maitasaŕea ardoa baño askotaz opagaŕiago, eta, zure gantzukien usaia? Luŕin-ezti oro baño bikañago.
11. Zure ezpañei, emaztegaitxo, eztia darie;

miñazpian ezti eta esnea dituzu.

Eta, zure yazkien usaña, Liban’ena da.

12. Ene aŕebaño, ene emaztegaiño!!

Zu, esidun loretegi;

Zu, iturama estali bat;

Zu, urgune zildaiduna.

13. An alesagaŕondoak ageri, ale edeŕdun, gero!

an ere zuandor eta akara;

14. akara eta azaparan, kanel eta ereñotz lerdo gozoko zugatz-mota guziekin; miŕa, lerdamin eta luŕingai bikañenak.
15. Zu, nere baratzako ituŕi, ur bizien lats-yauzi, Liban’diko ibai ixuri.
16. —Ipaŕ-aize yaiki adi, Ego-aize atoŕ arin, nere baratza-puxka egurastera, aren usayak an zabaltzeko.
17. —Betoŕ nere maitea bere baratzara, * Ango arnariak txasta bitza.

1. Nere baratzara etoŕia nauzu,

 ene aŕebaño, ene emaztegaitxo; nere miŕa eta luŕingayak biltzen nabil, nere oŕazietako eztia yaten dut, nere ardo eta esnea edaten.

—Adiskideok!! Yan!, edan!

gogara ase zaitezte, maiteok!! *

Amets guren

2. —Lo nengon; bañan, nere biotza ernai Eta, ara!! ...maitearen mintzo-otsa! Ua deika:

«ene aŕebaño, ene adiskideño! ene usoa, ene edeŕa! Iriki!!! Burua garoz bustirik dut;

eta nere txerloak gau-intza-tantaz beterik».

3. —Soñekoa erantzi dut; Nola yantzi beriro? Oñak ikuzi ditut;

Zertarako ostera zikindu?

4. Ziŕiztutik, nere maiteak eskua luzatu: Ua biotz-ikara nikl!
5. Nere adiskidearentzat irikitzeko yaiki naiz: nere eskuetatik, miŕa, tantaka, moŕoiľoaren muño gañera, beatzetatik miŕa zeridan.
6. Nere maiteari zabaldu nion: ua, alabaña, yoana zan,

igaroa zan;

aren itz-otsa nentzularik, niregandik irten nintzan. Aren biľa yoan naiz: nik idoro ez;

dei egin diot; erantzunik ez.

7. Bere inguru-ibiľaldian, zaitzaľeak yaŕugi nau. Aŕesietako gau-zalêk zanpatu eta zaurtu naute, bai nere longaña kendu ere.
8. Yerusalem’go alabak: ona nik zueri esan. Nere adiskidea upatzen ba’duzute, zuek zer esango ari?

Maitasaŕez akituta nagola.

9. —Zer din, ba, ire maiteak, * Beste maitalek ez dunik?

Emakumeetan edeŕen ori: Zer din, ba, ire maiteak? Olako eskean atoŕkigu-ta.

10. —Nere maitea lerden eta goŕi: amaŕ miľatan nabari.
11. Aren burua uŕe yatoŕ, aren adats-kixkuŕ-biguñak belearen belz diz-dizari.
12. Aren begiak usoenak: lats-egalean, ibai-ertzean, esnetan ikuzten diranen usoenak bezelako.
13. Aren masaiľak, baratza-muño gantzutu: an bai landare usaintsu.

Aren ezpañak, miŕarik yatoŕena darien liliak.

14. Aren eskuak, txito biribil eta istaŕiz apainduak.

Aren bulaŕa ezuŕ-txuri-bikaña, eta sapirez edeŕtua.

15. Aren iztaŕak, uŕezko idulki gañean atxuŕdin abeak dira.

Aren lazoa, Liban’en antzekoa, ango eretz-zugatzak bezaiñ liraiña.

16. Aren aoa eztitasun utsa: txera eta liľura besterik ez. Oŕelakoxea dut nere maitea: Oŕelakoxea da nere adiskidea, Yerusalem’go alabak.

1. —Emakumerik edeŕen oŕi: nora yoan zaizu zure maitea?* Zure laztanak, noruntz egin du? Zurekin aren biľa ba-goazkel!
2. —Nere maitea, bere baratzara yetxi da, usai edeŕeko bere puxka artara; bere loretegian atsegin aŕtzeko, eta an liliak biltzeko.
3. Ni nere maitearentzat naiz: ua, nere maitea, neretzat. Ark lilitegian du yatekoa.

Kutunaren goraltza

4. —Nere adiskide: Tirtsa bezin edeŕa zera! * Yerusalem bezain zoragaŕi;

gudoste gertua bezain ikaragaŕi.

5. Begi oriek, nigandik bestera itzazu!, artegatzen bait-naute.

Zure adatsak antxume saldo irudi, * Galaad’eko egian dabiltzanetakoak.

6. Ikuzketatik datoŕen artaldea, zure ortzak iduri: bakoitza bere bixkiekin, ayetan ez antzurik.
7. Estalki azpitik, zure autzak, alesagaŕaren puxkatxo dirudite.
8. Eŕegiñak irurogei: oaideak larogei; * neskatxak beŕiz ezin zenbatu ala.
9. Nere usoa bakaŕa da; nere edeŕa bakaŕa, bere amak bakaŕa du ua, erdi zunaren kuluna.

Nexkak ua ikusita, ari zorioneko diotsate, eŕegiñek eta oaidetakoak gorasaŕe dagiote.

10. «Nor dugu, egun uŕatze antzo ageri dan ori? iľargi txuria bezin edeŕ; eguzki goria bezain argi, gudarako ostetzak bezain ikaragaŕi?»
11. Eltzaurdira yetxi naiz, zelaiko eze beŕia ikustera, mâstia auŕeratu ote dan yakin-miñez, alesagaŕak loretan ote dauden ikusteko.
12. Neronek ezer yakin gabe, nere lerak * nere eŕiko nagusiaren gurdira eraman nau.

1. —Itzul! Itzul!, Sulan’daŕ ori: * Itzul! Itzul, ikusi zaitzagun!!

—Zertarako ikusi nai duzute Sulan’daŕa, landa-dantzan egiten?

2. —Etxe-goi alaba!! zere oskietan, zure ointxoak bai edeŕ !* Geŕia, lepo-iduri duzu: esku azkaŕeko arotz-lan antzo.
3. Altzoa, ardo ondua peitu ez zayon ontzi biribiľa bezelakoa.

Sabela liliz estaidutako gari-moltzoa iduri.

4. Zure ugatz biak, oreinkume bizki iduriko.
5. Zure lepoa, ebuŕezko doŕe bat da. Zure begiak, Esebon’en atondoko urtegiak. Zure suduŕa Damasko’ra begira dagon Liban’go doŕe bezela.
6. Burua, Karmel bezain garai duzu; Adatsa, aizeak darabiľan matatsa-goŕi: eta aren txerloz, eŕege daukazu lotuta.

Onginai txeratsua

7. —Nere maite: nere atsegin-ituŕi!! Zu, bai edeŕa!! Bai zu, txairo-polital!
8. Palma bezain lirain zera!

Zure ugatzak, aren ale-mordo antzo.

9. «Nere baitan nion: palmara igo nadin, aren okoak aŕtzeko».

Zure ugatzak, neŕetzat, mâts-mordo antzo bitez.

10. Zure arnasa, sagaŕ-usaiko bedi neretzat; zure ao-sapaia, ardo bikañenetako, zuzenean kutunarenganako yarioa, lotarakoan aren ezpañetan txiŕistaka.

Osorik maitearentzat

11. —Nere maitearentzat ni, aren gogo-betegaŕi naiz.
12. Zatoz, ene maitea, landara irten gaitezan,

baseŕietan bizitzeko gauean.

13. Goizean, mâstira yoango gera, mâtsondoak niniz ote dauden ikusteko, pitxoŕak iriki ote diran, ale-sagaŕondoak loretan ote dauden. Nere maiteak an egingo dizkizut.
14. Uŕiľoek beren usaya ba-dakaŕkigute; edotariko arnari edeŕenak aukeran ditugu, bildu-beŕiak, eta bildu-zaŕak, umotuak ere bai; nere maite bikain, zuretzat nik gorderik.

1. Ai! neba oso ba’ziñut, nere amaren bulaŕetan azia!! agiri zabalean ikustean muxu nemaizuke, eta muziñik ez legidateke.
2. Nere amaren etxera eramanez, an saŕtuko ziñuket;

ardo ondua eradanen nizuke, nere alesagaŕaren ardo goxoa.

3. Aren ezkeŕak burua irozotzen dit eta eskuyak besarkatzen nau.
4. —Yerusalem’go alabak! Neuk dasaizuet: * basauntz eta orein-aŕen!

ez esnatu, maiteari ez ezer egin, ber-berak nai luken arte.

5. —Nor da, bere maiteari ezaŕita, etzetatik gora datoŕen ori?

—Sagaŕondopean atzaŕi ziñudan: zure amak erdi ziñun artan, zure amak, miñez, ludira soŕtarazi ziñun artan.

6. —Oroigaŕitzat yaŕi nazazu zure biotzaren gañean; ezagu-maŕa besoan antzo;

maitakuntza, eriotza bezain altsua bait-da; tuku-beroa xeola bezain gogoŕ, aren gaŕak, Yaube’ren su.

7. Ur-yauzi ugariak ezin itzalikoa: ibayak ezin iťo dutena.

Bere etxeko on guziak, maitakuntzaren ordaintzat iñork ba’lemazki ayek ezetsiak izango lirake.

8. Aizpa gaztegotxo bat ba-dugu; aren ugatzak ťiki oraindik.

Zer dagikegu gure aizpatxoarentzat, aren ezkontza-izketako egunean?

9. Aŕesi-antzo ba’da, ziľaŕezko gaña dagiokegu: ate-antzo ba'da, kedaŕezko oŕiak ezaŕiko dizkiogu.

10. —Aŕesi bat naiz ni; eta, nere ugatzak txit yaikiak;

ain xuxen, arentzat alaitasun-ekaŕle naiz.

11. Salomon’ek, Baal-Amon’en, mâsti bat zun, arek ua mâsti zainei utzi;

ayetako bakoitzak, zitu-ordaintzat miľa sikel eman beaŕ zizkion.

12. —Nere mâstiaren yabea ni naiz; * zuretzat, Salomon, miľa sikel, zitu-biltzâľientzat, beŕiz, beŕogei.
    
13. —Baratzan bizi zeran oŕekľ adiskideak zure mintzoaren zai dauzkatzu: entzunerazi ezaidazu!
    
14. —Zoazkit igesi, ene kutuntxo, orkatzak edo oreinkumeak, mendi-muño usaintsuan, antzo.