igidin - OEH - Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
igidin.
sense-1
(Bera app.),
igedin.
Consonante. (Neol. creado por AG en 1897, de igi(tu) 'moverse' y suf. -din). " Igediñ (V), consonante" Eusk 1919-20 (II), 92, en una lista de neols.
Gediñak egiten dira abua geldi egonaz; eta igidiñak abuaren zatiren bat igittubaz. (1897). AG 1020. Abotsen bat kentzen danean, igedin bi aurrez-aur sarri aurkitzen dira. Eguzk Eusk 1919-1920 (II) 26.
Consonante. (Neol. creado por AG en 1897, de igi(tu) 'moverse' y suf. -din). " Igediñ (V), consonante" Eusk 1919-20 (II), 92, en una lista de neols.
Gediñak egiten dira abua geldi egonaz; eta igidiñak abuaren zatiren bat igittubaz. (1897). AG 1020. Abotsen bat kentzen danean, igedin bi aurrez-aur sarri aurkitzen dira. Eguzk Eusk 1919-1920 (II) 26.
