sarraldi
1.
(
c. sg. A; Dv),
sar-aldi,
sartualdi.
Entrada.
"
Lehenbiziko, bigarren sarraldia, première, deuxième fois que l'on entre"
Dv.
Bost egunez leenago izandu zen Jesusen Jerusalengo sar-aldi gloridun hau.
Mb IArg I 267.
Apaiz gaztetxoa nintzan ni, Leaburun sartu berria; emengo kapellau zarrak jardun zuen [...]. Sarraldi (entrática) guztietan, gutxi gora-bera, berdin esaten omen zuen.
A Ardi 83.
Erriko sendalariak sartu-aldiak egiten zituan etxe artan.
Anab Usauri 80.
Geroago bai egingo du sarraldi ospetsu ori; orain ordea izkutuan yoan nai du Yerusalemera.
Ir YKBiz 312n.
Bainan ganbaran sarraldi bat egin orduko eta bizpahiru ttirrittitti, xoria ihes doa kanporat.
JEtchep 25.
San Pedro eta lengo arrantzale aiek ez ote zuten edaten? Egingo zituen beren sar-aldiak.
EgutAr 20-9-1957 (ap. DRA,
que traduce "visita, entrada").
(Con complemento en ines.).
Irabazi leike barkapen osoa eleizan sartu aldi bakoitzean iru Aita gure esanda.
JBDei
1919, 177.
2.
Introducción, acción de meter.
"Acarreo de alguna cosa a casa"
VocB.
.
3.
sartualdi.
Mano en un juego de cartas (?).
"Sartualdi gogorra egin duzue orain (AN-5vill)" Gte Erd 193.