ha
(Repetido, onomat. de la carcajada). "[Interjectio] ridentis, ha, ha, ha" Urt Gram 425. Cf. ahaha;
kar-kar(-kar).
Tr. Lo hallamos en textos septentrionales y en Aresti.
Ah, ha, ha, ha, ha, / hantxe dütüt hantxe ikusten, / füria handirekila / beitirade jiten.
Xarlem 256.
Ha, ha, ha, ha, ha! / Enizun sekula erranen / puntzela bat bederen / etzela heben izanen.
AstLas 39.
Ha ha ha ha! Ala plaza handia!
Mustafa 22 (ap. DRA
).
Ha, ha, ha, ungi hori.
Hb Egia 131.
--Ha, ha, ha, ha! --Ez zituen Jainkoak hobeki gaztigatzen ahal.
Barb Sup 118.
Ha!, ha! ha! Serora joaiteko on zare ja segurki.
Ib. 53.
Hori gizonaren atheraldia! Ha, ha, ha, ha!
Zerb BiGo 302.
Hi, hi, hi! Ha, ha, ha! galtz-aintzineko botoina barneko-motxeko botoin-xiloan emana duzu eta!
Lf Murtuts 39.
Ha! ha! ha! hi! hi! hi! Jostaketa ona, benetan.
Mde Pr 116.
Eztakizue nolako semea eduki zuen? Eztuzue igarriko! Katu beltz bat! ha, ha, ha!
Arti Tobera 270.
Ha, ha! Ezagun duzu jende iñorantetik zirela, uste baduzu paper mutur batek holako ahalak dituela! Ha, ha, ha!
Larz Iru 132.