ukimen
1.
Toque (fig.).
Edo alako edo onelako egitekotan bere santutasunaren ukimen eder eta siñalea utzi zuen.
Aran SIgn 76.
2.
+
ikumen,
ikutmen
(V-gip ap. Etxba Eib). Sentido del tacto. "Alderdi guztia, ikutmena galdu eta illda leztxe eukan" Etxba Eib.
Gauzkia toki geiagotatik begiratuta edo ukimenaz lagundu-ta.
Zink Crit 28.
Onen ondotik iarraikitzeko / bizia dut ukimena.
Or BM 60.
Entzumena animaren aideago baita, gogakiago ukimena baiño.
Or QA 181.
Begiak ikumen gabe, ikumenak ikusmen gabe [...] ez zezaketen orrenbesteraiño uts egingo.
Amez Hamlet 115.
Belarriak berarizko gozagarri ta atsegin senti oi du [...], ukimenak aize-ikutuan baño askozaz geiago.
Gazt MusIx 169.
En DFrec hay 4 ejs. de ukimen.