ukatze
1.
(Lar, Añ; -kh- Urt, H),
ukaite (Lcc).
"Negación"
Lcc, Lar y Añ.
"Abnegativus, ukhátzea
"
Urt I 32.
Gauza bat bakarra bakantzen du Gurutzeko Donibanek ukatze oietatik.
Or Jaink 55.
Ala adierazten dute Jainkoa eztela guk izakiaren izena ematen diegun gauza oietatik ezer. Baiña biziaren ukatze onek baietzik ederrena dauka barnean.
Vill Jaink 138.
2.
Acción de renegar.
"Abdicatio, ukhatzéa
"
Urt I 18.
Pierrisen ukhatzea.
Lç Mt 26, tí.
Piarresen hirur ukhatzeak.
DvHtoy Mc 14, 66 (tít.).
Sozialismoa Jaungoikoaren ukatze osoa da.
EEs 1918, 157.
Iru ukatze aien ordañetan.
Ir YKBiz 538n.
Orain aldiz, alkohola izan behar zuen berriz ere lagunik onena, lagun bakarra herioraino ibiliko zen ukatzearen bide horretan.
Mde HaurB 13.
3.
ukatute.
Denegación, acción de negar, no conceder.
Baña zelan au esan zinaike zeure motztasun, zeure berba ukatute, zeure esakune, eta zeure [...] gauza guztijak aserratuten zaitubezala?
Astar II 28.
Jaungoikoak eskatzen dizutena berari ukatzea . gauza . gaistoa dala, ta ukatze orren erantzuera Jaun(goikoaren) aserrearen aurrean eman bearko dezutela.
Ag Serm 565.