ukatzaile
1.
(
-alle Lar,
Añ,
-kh- Dv,
H),
ukatzale (
T-L),
ukazale (
-kh- S ap. Lrq
,
-kh- H),
ukazalle.
Negador.
"Negador"
, "negativo" Lar.
"Celui qui nie"
Dv.
"Négateur"
Lrq, T-L.
Jainkoaren ukhazaleak.
Prop 1888, 161.
Ukhatzaile horiek badakite gezurrez mintzo direla.
Arb Igand 150.
Ikusten ditu Jesusek mendez-mende haren jainkotasunaren ukhatzaileak.
Etcheb Zeruari 140.
Ongia ukatzen dutenak, agerriz eta itxuraz dira ukatzailleak, baiña ezkutuan eta muiñean ongiagan siñesten dute.
Vill Jaink 89.
En DFrec hay 3 ejs. de ukatzaile.
(Como segundo miembro de compuestos).
"
Jainkogabea, Jainko-ukatzailea, athée"
Dv ( A).
Au gaiti esaten deutsee Eleisiaren Gurasuak [...] errijeetako [...] komedijai: jentilidadiaren zatijak, [...], idolatrijak, Jaungoiko-ukatzalliak.
fB Olg 145.
Ala mintzo dira gaurko jainko-ukatzailleak.
Vill Jaink 35s.
2.
(-kh- Urt, H),
ukazale
(-kh- H),
ukatzale.
Renegado, que reniega. "Apostata, errelijio ukhatzáillea" Urt II 172. "Qui renie" H.
San Pedro ukatzallea, ta San Pablo Jesusen persegillea.
Añ
MisE
88.
Alzimo judu bere lege eta erlejioaren ukatzalle biurria.
Lard 345.
Zoinek arrotz eta beren sor-lekhuaren ukhatzale batzu bezala baitauzkate.
Prop 1885, 90.
Behar-orduetan haren alde agertzen ez dena, haren kontra dela; eta ukhatzaile bati bezala behatzen dioela.
Arb Erlis 244s.
Lege horri uko egiten diona deitzen da ukatzailea edo trahitzailea.
Herr 30-7-1964, 4.
Jakite berriaren ukatzailea.
MIH 293.
(fede-ukh- Dv). (Como segundo miembro de compuestos).
Siniste-gabeak, siniste-ausleak, sinispen-ukatzalleak.
KIkG 25 (
KIKV 38 siniste-ukatzalleak
).
3.
(-kh- H),
ukazale
(-kh- H).
"Qui refuse"
H.
4.
(-kh- H),
ukazale
(-kh- H).
"Qui renonce"
H.