uhuria
(Dv, H; -ri BN ap. A
; Lecl; ühüri Foix ap. Lh.),
uhurria (det., H (BN, S)).
"Hurlement"
Lecl.
"Cri du hibou, cri lugubre"
Dv.
"1.º (BN-baig), quejido lastimero de dolor del perro; 2.º (BN) aullido"
A.
Hemengo erran zahar batzu dira: untzak uhuria adiarazten duen lekuan, haur bat laster sortuko dela.
Herr 27-12-1960, 2.
UHURIA EGIN.
"Uhuri egitea, hurler" Lecl.
Huntzek hango jauregietan elkharri uhuria eginen dute.
Dv Is 13, 22.
UHURIZ.
Rugiendo.
Gau oroz entzuten omen zituzten tigreak etxe inguruetan uhuriz.
Prop 1880b, 84.