Orotariko Euskal Hiztegia

Azpisarrerak (3)

maira

maira.

1. (G-to-bet, AN-5vill, L, B (-re), BN-baig; SP, Lar, Dv), maida (G-bet) Ref.: A (maira, maida); Izeta BHizt (maire) .
Artesa. "Hintero, mesa para amasar el pan" , "artesa" Lar.
Pobluak beraz hartu zuen bere pasta, altxatua izatu baño lehen, bere mairak bere beztimenduekiñ amarratuak zituztela bere sorbalden gañean. Urt Ex 12, 34 (BiblE oremahai). Iskindokiak, mairak, / ate, leio, maiak. Echag 144. Mairan jan izan zuen / lau bider iriña. It Fab 111. Maira zabaldu batean / emaiten da erdi-erdian. Gy 250. Etxekoen hazteko behar baita ogi, / maira moldatzen ere Jesusek badaki. Ox 68. Mairan oregiñan ari zan illunabar batean. Ataño TxanKan 37.

2. "Madera o tablón sobre el que se sujetaban los fuelles" GoiBur 261. "Un grueso tablón, llamado maira " (1814). Ib. 261.

MAIRA-ARRASKA (AN ap. A), MAIRA-KARRASKA (L ap. Lh). "Mairarraska, raspador, pieza de hierro con que se raspa y limpia la artesa" A. "Grattoir de pétrin" Lh.

MAIRA-MAHAI. "Maira-mahaina, huche" Dv.

MAIRA-ONDAR (L-ain, B ap. A; -kondar G-to ap. A). "Masa que se recoge con el hierro con que se limpia la artesa" A. (La forma mairakondar es probable que se trate de mairako ondar 'residuo de la artesa').

Orotariko Euskal Hiztegia