madarikapen
madarikamen.
Maldición.
v. madarikazio, biraomen.
Senarrarekiko legea ausi duen andra zapuztu bat bezela, nere gizonaren madarikapen-mendean lur jota...
NEtx Antz 83.
Pena baten garra / etsi ez nuena, / ta errebelatzearen / madarikamena.
Azurm HitzB 37.
Elur-trumoi ta tximistak, madarikapen beltzen batek sortutako sorgin-jaia ziruditen.
NEtx LBB 64.
An ez da barriro madarikapenik izango.
Ker Apoc 22, 3 (IBe, IBk madarikapen; He, Dv madarizione, Ip maraditzione, Ur (V) madarikaziño, Ur madarikazio).
Aitak ikutu banengi ta ezagutu, [...] bedeinkapenaren ordez, madarikapena lortuko neuke.
Ker Gen 27, 12 (Urt, Bibl madarizione, Ur, Bibl madarikazio, Dv burho, Ol birao).