madarikagarri
(c. sg. A; Dv),
madarigarri,
madarikatugarri.
"Qui mérite la malédiction, objet de malédiction"
Dv.
"Quien merece maldición"
A.
v. biraogarri.
[Errege eta buruzagiak] ezartzeko mortu eta guzien lazgarri, irrigarri eta madarikagarri.
Dv Ier 25, 18 (Ur, BiblE madarikazio, Ol biraogarri, Ker aiñen).
Besteen ardurarik ezeukan euskaldun madarikagarria.
Ag AL 79.
Zelan egin eban eriotza madarikatugarria.
Kk Ezale
1899, 288a (en la vers. de Ab I 44 madarikatuba
).
Maitetasuna odola zan, zauria, miña, eriotzaren deia. Madarikagarria ete zan?
Erkiag Arran 152.
Minoritate madarigarrion maitasunak ez dit eni sekula profeiturik ekarri!
Mde Pr 58.
Iguingarri ta gorrotogarritzat izan egizuz, madarikagarri dira-ta.
Ker Deut 7, 26 (BiblE suntsituak behar dute izan).