Orotariko Euskal Hiztegia

Azpisarrerak (2)

laiatu

laiatu.

1. (V, G, AN, L, R; Lar, Añ, Dv (G), H), laitu Ref.: A; Iz Ulz (aldi) ArOñ (laixaatu, láixatu); Ibarra Dima (laietu); EAEL 139; Elexp Berg (laixatu); ZestErret .
Layar. "Arromper, labrar tierras bravas" , "layar, labrar con layas" Lar. " San Migel Maiatzeko, gure sorua laiatzeko (G-nav), San Miguel de Mayo, sin labrar mi campo" CEEN 1969, 81. "[Arado], laietako makiñe " EAEL 139.
[Nekazalgoko lanak] nola lantzea, alzurtzea, laiatzea [...]. LE-Ir. [Soroa] esku ta oñakin laiatzen. VMg 59. Lur ongi laiatu ta ezo batek. A Itzald II 71. Lurrak oro txistean naiz zirrian laiatzeko. Zait Plat 41. Nekez eta izerdiz / laiatuaz lurra. Olea 218. Arto-saillak [...] / neguan laiatzeko. Uzt Sas 96. Non egiñik ez zuenak, eskaratza laiatzen asi omen zen. (AN-ulz). Inza NaEsZarr 1332. Ainbeste urtean berak laiatu ta landu zitun lurrak. Ataño TxanKan 41. Orduan laitu edo arrez egiten zan dena. JAzpiroz 74. Neska-mutillak pozik / lurrak laiatuten. Ayesta 18.
v. tbn. EE 1884a, 34. LMuj BideG 216. BasoM 164. Insausti 81.

2. (Part. en función de sust.). " Laiatu (V, G), nubes precursoras de vendaval, su forma es de terreno layado" A.

LAIATURA. "(V-m), sembrar en agujeros hechos con la laya" A.

LAIATU-ZAHAR (l. zar V-ger, G-to ap. A), LAIZAHAR (laizar V-m ap. A). "Terreno a los tres meses de haberse layado" A. Cf. laiazahartu.

Orotariko Euskal Hiztegia