laiari
1.
(V, G, Sal, R; Lar, Añ, H),
lainari (AN-gip)
Ref.:
A (laiari, lainari);
Iz
ArOñ
(laixáari);
Elexp Berg (laixari)
.
Layador.
"
Laixarixak illaran jarritta jardute zeben
"
Elexp Berg.
Laiariyek [soluan] ibilli dira lanian, andra ta gixon.
Kk Ab II 86.
Laiariak jasotako zotalak atxurrez xeatzen.
TAg GaGo 93.
Lurra laiatzen asi dira. Bai laiari trebeak!
LMuj BideG 216.
Sei edo zazpi laiari aritzen giñan.
JAzpiroz 79.
v. tbn. JAIraz Joañixio 35. Uzt Sas 95.
2.
(G-to ap. A
),
laieri (V-ger-ple ap. A).
"Sota del naipe"
A.