eden
(Lar, Añ (V), Hb, H, A (que cita a Mg y Añ)).
Veneno, ponzoña.
v. pozoi.
Euren ao barruban daukela eden edo beneno sugetzarren irudikua.
CrIc 96.
Ezta gaixotasunik eta ez edenik edo menenorik nagitasunak edo alperkeriak dun beste kalte egiten dabenik.
Añ GGero 30.
--Edena bear nikek. --Zer dek ori? --Pozoia.
Ag G 304.
Oben edenak ene gogoa / eskar bizitza kendurik.
GMant Goi 112.
Kendurik arrotz-edena, / Orra or... sendi lerdena.
Enb 64.
"Irugarrenean bukatzen duk burruka", esan zion gazteak, edena zeriola.
Or Mi 59.
Espan orrein lilijak ba euken edena!
Laux BBa 30.
Azentziyo eguneko ebiya, edena (benenoa) bezelakoa da.
EZBB I 54.
Bakaldunari bazkarittan edena ezarri gura ixan dautsonak.
Otx 34.
Gazte-k M. mindu iñoiz, Odolki ta Mta.-k ixuri-edena bide.
Ldi UO 26.
[Azagai-mutur] oetako batzuek edenarentzat ildotxo bat ere bazuten.
JMB ELG 32.
Edena (veneno) erabilli zezakean Usoak bizia gal zezan.
Etxde AlosT 39.
Gizona edenez ala burdiñez il.
Or Aitork 204.
Ez bedi zuenean eden ta ixuna lerizkioken errorik aurkitu.
Ol Deut 29, 18.
--Nok il ete ditu, ba? --Nok il!. Eden zitalak, berenuak. Erkiag BatB 100. Edena edan zuenean Sokratek.
Zait Plat 104.
Laztan bat / edenez betea (benenoz betea) eman zenidan bart.
NEtx LBB 389.