abereki
(c. sg. A) .
(Adj.).
Bruto, animal.
Badira gizon edo mutill batzuek añ landugabeak eta aberekiak, non uste oi duen, ez dala bekatu mutillak mutillakin edozeñ gauza egitea.
AA I 242.
Badira gizon batzuek añ aberekiak, non ezin eraman duen, emazteak denbora apur batzuek obra onetan igarotzea.
Ib. 587.
Klaudio Neron biozgogor eta odolzaleak agindua zan [lenengo jazarra], gaizkeriz josiriko bere izaker aberekiya asetzearren.
J.M. Tolosa EEs
1913, 162.