abelera
1.
(G-goi)
Ref.:
A;
JMB At
.
"Resolución, determinación"
A.
"Orden"
JMB At
.
.
2.
(G-goi),
aballera.
Ref.: A Apend; JMB At
.
Situación, resultado, provecho, fundamento.
En G-goi, abelera ona, txarra, se dice respectivamente cuando cunde el trabajo, etc., o cuando no cunde, hay tardanzas o retrasos, etc. v. abela.
Etxeko aballera txarrak tabernarako gogoa ematen du: emakumeak jakin bear du etxea txukuntzen [...], etxea pozgarri egiten.
Ayerb EEs
1916, 33.
Orrekiñ, jakiak gutxitzen zijoazen. Eta gizona, izakera berri oen mende, bere bizi-bideak zuzendu bearrean gertatu zan. Abelera motxa.
JMB ELG 55.
[Salmu] geienak ba dute beren izena, [...] noiz abesteko dan eta nola eta zer abeleraz sortu zan.
Or Ps XII.
Eta, ain zuzen, len biotz-eragiñak izan nitun abelera berberetan, eta batez ere Biblia irakurtzean, lengo toki berberetan gertatzen zaizkit oraingo auek ere.
Or QA 185.
Orrelakotan zelebria da / gizonaren abelera: / illak lurpera sartutzen dira, / eriak ospitalera.
Uzt Sas 125.