santutxo
1.
(Lar),
santotxo (V-gip ap. Etxba Eib
) .
(Dim. de santu
).
"Santico"
Lar.
"
Erromerixa guztietan agertzen zan santolari oker bat, santotxuan limosnen kontura, a cuenta de las limosnas al santo"
Etxba Eib.
.
Oien merezimentuak ofrezitzen dizkitzugu, eta zure Estanislao nobizio santutxoarenak.
Cb Just 152 (v. tbn. 153).
Tomas Arrola, bere emazte eta mutiltxoa, edozeñek esango zuan santutxo batzuek zirala.
Zab Gabon 48.
"Santutxo" bat agertu zala-ta beste gabe "Jainko-epai" auxe naikoa izaten zan parrokia nun eregi bear zan erabakitzeko.
SMitx Aranz 69n.
2.
(G-azp),
santutxu
(V-gip). Ref.: Iz ArOñ (santutxo); Elexp Berg (santutxu). Ermita, humilladero. "Santútxuak, las capillitas con alguna imagen" Iz ArOñ. "Humilladero. Santutxu parian egon da akzidentia" Elexp Berg.
v. tbn. BAP 1946, 464, Vizcar Urkiola 64 e Irizar CongrEV V 90. v. santidade
(2).
Neke-ezaugarri, baita, / nunai gurutzeak. / Nunai ermitatxoak: / santutxo maiteak. SMitx Aranz 119.
Badakigu zu ere nork eta zein santutxotan. "Sacello". Ibiñ Virgil 37.
3.
"
Santútxo bat, una imagen, v. gr. la de la Virgen en Arricruz"
Iz ArOñ.
.
SANTUTXOPE
(En casos locales de decl. sing.). "Santutxupian egon ga zaparrara denporan" Elexp Berg.