1.
(V-ple-oroz-gip; Añ)
Ref.:
EI 111;
ElexpBerg(kakaztu)
. Llenar(se) de excrementos; ensuciar, manchar (sentidos prop. y fig.)."Cagado, kakaztua
"Añ.
"Ciscar"Ib."Enmierdar. Txibatua zala, etzala, beintzat betiko kakaztuta geratu zan
"ElexpBerg.
v. kakaztatu, kakalastatu. Onek diraz eulijak / munduan jaijuak / jenero guztija / kakastutekuak. DurPl 81.
Justizi orrek egun orretan / ain de burue kakaztu, / ofensa txarrik emon badotsat / egin daitazu parkatu. EusJok II 110.
Gizonkeri andia egiten daulako ustez (gizon biraulariak) bere burua kakaztu ta bere ago ta ezpanak zikinkeriz loituten ditu. EguzkLorIl 212 (ap. DRA).
Baiña politikearen indarrez beartuta joan ziran, eta erriaren izena kakaztuta itxi. EtxabuKontu 159.
Ibai ta errekak zearo kakaztu ondoren, orain lanik ez dagoala? AZink 141.