1.
(G-azp ap. A; Lar <-ly->, H),
gailortu (VocCB gall- (V, G) Dv),
gaildortu. Sobresalir, descollar; triunfar."Campear, campar, sobresalir, lucir"Lar.
"Sobresalir, asomar en una cima o cumbre, (surpasser, exceller)"VocCB.
Tr. Es gralmte. intrans., salvo en Iztueta.
Zein izango da ain narra [...] naiko ez duena bir-jaiotu, oraindaño bezala aurrera ere mundutar guzien artean gaildortu dezan? Izt D 167. Beste bost bertute, guzien artean, are bitoreagoak, gallortu eta kopeta altxatzen bezela beregan asi ziran. Aran SIgn 14. Gallurtzen zala ikaslerik onenen artean. Ag Lar 548s. Pakea ezin ditekela / gaillurtu orrela munduan. Bordari in Onaind MEOE 1068. En DFrec hay 3 ejs. de gailurtu y uno de gallurtu.
sense-2
2."Acopado árbol [...] gallurtua <-ly->
"Lar.
sense-3
3.Encorvar. Gizon nekazaria / laister oi da zaartu, / [...] pausoa baldartu, / bizkarra gaillurtu. AndAUzta 135.
sense-4
4.Culminar, llegar (o llevar) al apogeo. Ogei urteko ardura ta lan zindoak nekez baño nekez gallurtu zuan bezela [...]. AgG 258s.
Loiolarekin euskal bideak / emen gallurtzen baidira!SMitxAranz 159.