1.
(G, L; Izt 123r, Hb(nai-), H),
naimentu (Izt 123r, H, que cita a Mb)
Ref.:
A;
Lh
. Voluntad. Naiko nuke zuk nai dezun guzi-guzia, ta geldituko lirake zurearen erakoak nere naimentua ta gogoa. MbOtGai I 86.
Anima beraren nai-bidea, naimendua edo borondatea gauz onetarako lotan gelditzea. MbOtGai III 231.
Jainkoaren naimendua edo borondatea. Ub 161.
Eman dizue borondatea edo naimendua aren majestadea amatzeko. Gco I 394.
sense-2
2.Buena voluntad. Ekusten dezu norañokoa den zere Jangoiko maitagarriak erakusten dizun ontasuna ta naimentua? MbOtGai I 85.