(
AN-egüés-ilzarb ap. Bon-Ond 151),
lonbre.
Nombre (nombre de pila, apellido o sobrenombre, indistintamente).
Oneinbatenaz oi kenduko jat / amoraduen nonbrea.
Lazarraga A24, 1195v.
Guk, barriz, irabazten dogu / infamearen nonbrea.
Ib. B5, 1159v.
Deskubridurik jafindazu / apelliduaz nonbrea.
Ib. B16, 1182r.
Au dá guzién nónbre komúna: baña órtas lándara bakótxai paratzenzáío án bere nónbre bát edo bida
LE
Doc, 69.
S... de K... / da nere nonbrea / X...n jaio nintzan / bertako semea.
(1826).
Balad
220.
Aren nonbre sanduan juramentu banorik ez egitea.
CatR 9.
Ezpaitakit beren uskarako nonbrea ta izen dienez ere.
ZMoso 84.
azpiadiera-1.1
(Añ),
lonbri (Asp Gehi).
Apellido (opuesto a 'nombre de pila').
Emon eutsan Demonioari bere arimia, loturik onetarako bere izen ta lonbria paper baten imiñijagaz.
Ur MarIl 75.
Larreta nonbrea du, / izena Nizeto.
JanEd I 16.
Sebastian du izena, / ez dakit lonbria.
Arrantz 36.
Erabakitzen du bere lonbrea gordetzea eta mintzatzen zaio gisa onetan neskatx garbiari.
"Apellido"
.
Otag EE
1882c, 534.
--Kalistro. --Eta lonbria? --Pi...pi...pi...kasarri.
EEs 1918, 39.
Izena Daniel du / nonbria Eskurtza.
Tx (
in
Imaz Auspoa
24, 54
).
v. tbn.
EusJok II 132. EusJok 37. BasoM 28. Lonbre: BBatzarN 173.